زیستشناسانی مثل پروفسور ساموئل واسر (Samuel Wasser) که هدف آنها حفاظت از گونههای جانوری است، بسختی میتوانند از اطلاعات ذیقیمت فضولات حیوانی صرفنظر کنند. هر تکه مدفوع، تاریخچهای از رژیم غذایی، شرایط قلمرو و وضعیت جنسی میزبان را با خود به همراه دارد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از جام جم، اغلب پستانداران قادر هستند این نوع اطلاعات را با حس بویاییشان کشف کنند، اما انسانهایی که قصد ردیابی یک حیوان را دارند، از آنجا که حس بویاییشان چندان قوی نیست، مجبور میشوند به سایر روشها تکیه کنند.
اگر وارد وبگاه اختصاصی پروفسور واسر شوید، متوجه میشوید آزمایشگاه وی در دانشگاه واشنگتن توانسته روشهای مطالعاتی پیشرفتهای اعم از پروفایلهای هورمونی و موشکافی در دیانای را پایهگذاری کند. این روشهای جدید به معنای نیاز کمتر به استفاده از سلاحهای بیهوشکننده است.
پروفسور واسر میگوید: زمانی که ما اطلاعاتی همچون دیانای را در اختیار داشته باشیم، میتوانیم مجموعهای از مشخصات یک حیوان را بدون دیدن آن به دست آوریم. اساساً این روشها میتوانند به ما کمک کنند تا پراکنشهای مختلف جانوری را بهتر با یکدیگر ارتباط دهیم.
دهه گذشته، پروفسور واسر جمعیت فیلها را در سراسر قاره آفریقا دنبال کرده است. وی با جمعآوری مدفوع این حیوانات اطلاعات ژنتیک آنها را به دست آورده و اکنون میتواند از این اطلاعات برای تهیه یک نقشه ژنتیک، مرجع کامل و به روز استفاده کند. واسر دیانای به دست آمده از عاج فیلها را با دیانای که مدفوع را از آنها برداشته، مطابقت داده و از این طریق توانسته مناطقی را که در آنها شکارهای غیرقانونی گسترده عاج فیل انجام شده، شناسایی کند.
این نقشه در حال حاضر جاهای خالی و نارساییهایی دارد. به عنوان مثال درست در قلب جمهوری دموکراتیک کنگو (جایی که جمعیت کمی از فیلها باقی مانده) واسر دادههای بسیار معدودی را به دست آورده است. به همین دلیل، او اسفند 89 از دو نفر اعضای دستاندرکار انجمن جغرافیای ملی به نامهای تریپ جنینگز و اندی ماسر برای آنچه از آن با عنوان تحقیقات صحنه جنایی فیلها یاد میشود، کمک خواست. این دو نفر توانستند نمونههای تازهای را کشف کنند. مهمتر این که آنها به افراد محلی آموختند، چگونه برای اهداف تحقیقاتی این تیم نمونههای مدفوع را جمعآوری کرده و مستقیما آنها را به آزمایشگاه دکتر واسر ارسال کنند.
در حال حاضر، پروفسور واسر در حال بررسی یافتههای آنهاست. وی امید دارد، با هر محموله جدید که میرسد، بتواند قدمی در راه حفاظت از جمعیت فیلها بردارد.
علفخواران بیشتر از گوشتخواران مدفوع تولید میکنند، زیرا حجم غذای مصرفی آنها بیشتر است. فیلهای نر بزرگ در روز بیش از 300 کیلوگرم علف میخورند و بیشتر از یکسوم آن را نیز دفع میکنند .