«خبرگزاری تسنیم» نوشت:
امام صادق (ع) برخی حکمت‌های شکل «صورت» و «دُم» حیوانات را تشریح کرد.
جهان آفرینش با تمام وسعتی که دارد همراه با رمز و رازهایی است که ابعاد مختلف آن تاکنون برای نسل انسان‌ها کشف نشده است، از سوی دیگر انسان‌ها نیز هراندازه به دستاوردهای علمی جدیدی دست می‌یابند، برخی از اسرار شگفت طبیعت را کشف می‌کنند، اما با این حال اذعان دارند که هنوز بسیاری از رموز آفرینش پنهان مانده است.
اما خداوند متعال به‌عنوان خالق تمام عوالم غیب و شهود، در قرآن به‌صورت‌های مختلف از مخلوقات خود یاد کرده و انسان‌ها را دعوت به تعقل و تفکر در این مخلوقات کرده است تا جایی که در آیه ای از قرآن برای اینکه گروهی از افراد (اصحاب غاشیه) را انذار دهد، به فهم کیفیت آفرینش شتر دعوت می‌کند و می‌فرماید «أَ فَلایَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَت؛ آیا به شتر نمىنگرند که چگونه آفریده شده؟
بنابراین خداوند متعال در آیات قرآن از دسته‌جات مختلف مخلوقات خود به‌بهانه‌های مخلف یاد کرده است که یکی از این دسته‌جات، مربوط به حیوانات است؛ اما اهل‌بیت (علیهم السلام) به‌عنوان عالمانِ به علوم الهی و معارف قرآن گاهی برخی از حکمت‌های موجود در طبیعت را برای مردم باز کردند که از جمله آنها اسرار شکل صورت، دهان و دم چهارپایان است که امام صادق (علیه السلام) آن را برای مفضّل تبیین کردند. این روایت در کتاب مشهور «توحید مفضل» به این شکل آمده است:
«اى مفضّل! در چگونگى ترکیب اعضاى صورت چهارپا بیندیش. چشمانش در پیش نهاده شده تا مقابلش را خوب نگاه کند، به دیوارها نخورد و در چالهاى نیفتد. شکاف دهانش در زیر است و اگر شکاف دهانش همانند انسان در روى چانه مىبود، نمىتوانست که از روى زمین چیزى بخورد. نمىبینى که انسان با دهانش چیزى برنمىگیرد بلکه با دست در دهان مىگذارد؟ این امر نشانه تکریم و بزرگداشت انسان در میان سایر خورندههاست. از آنجا که چهارپا دستى مناسب براى خوردن گیاه و سبزه ندارد شکاف و بریدگى دهان در زیر آفریده شده تا گیاه را [به‌راحتى] به دهان گیرد و بخورد، نیز پوزههاى دراز به آنها داده شده که گیاه دور و نزدیک را بخورند.
در دُم و حکمت‌ها و فواید آن بنگر: 1ــ در حکم پوششى است که شرمگاه‌هاى حیوان را مىپوشاند. 2ــ میان دبر و شکم حیوان آلودگی‌هایى است که مگسان و پشهها به‌روى آن گرد مىآیند. دم حیوان مانند پشه‌پرانى است که مگس‌ها و پشهها را با آن مىپراند. 3ــ حیوان با حرکت دادن دم به‌سمت چپ و راست استراحت مىکند و این زمانى است که بر چهار پا ایستاده و سنگینى بدن بر دو دست آن است در نتیجه حیوان با حرکت دادن دم احساس راحتى مىکند.
دُم حیوان سودهاى فراوان دیگر نیز دارد که اندیشه انسان قادر به درک همه آنها نیست ولى گاه به‌وقت حاجت، برخى از آنها معلوم مىشود، از جمله: گاه که حیوان در گل مىماند و هیچ دستگیرى براى خلاصى او نیست دم آن، دستگیره خوبى براى بلند کردن و بیرون نمودن حیوان است. در موى دم حیوان نیز سودهاى فراوانى براى مردم نهاده شده است که از آن در رفع بسیارى از نیازها بهرهها مىگیرند.
حیوان بر چهار پا مىایستد در نتیجه پشت آن صاف و براى سوار شدن مناسب است. نیز شرمگاه آن در جاى ظاهرى است که حیوان نر به‌راحتى قادر به جفت‌گیرى باشد و اگر مانند فرج زنان بود حیوان نر قادر به این کار نبود. نمىبینى که حیوان قادر نیست که مانند مردان از روبه‌رو جفت‌گیرى کند؟».
به خاطر همین کمالات و اطلاعات است که به امام صادق بحرالعلوم هم میگفتند 
