برای برخورد با برخی تخلفات دامپزشکی به شاکی خصوصی نیاز است و این یک معضل به شمار می‌رود/ مهمترین چالش درمانگران، تقسیم‌بندی‌های میان دامپزشکان است

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «دکتر سعید احمدی‌شاد» ورودی سال ۶۹ دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد کرج است که در سال ۷۶ از این دانشکده فارغ‌التحصیل شد و از همان سال و همزمان با انجام خدمت سربازی، در استان لرستان اقدام به راه‌اندازی کلینیک کرد. وی از حدود ۲۲ سال پیش در حوزه کلینیک دامپزشکی و از ۱۴ سال پیش در انجمن صنفی درمانگران فعالیت می‌کند و در مقاطع مختلف رئیس انجمن، دبیر انجمن و عضو انجمن بوده است.

دکتر احمدی‌شاد که هم‌اکنون نایب رئیس نظام دامپزشکی استان گیلان و عضو هیات مدیره انجمن‌های صنفی مراکز درمانگاهی و مایه‌کوبی سراسر کشور است، به برخی از مهمترین چالش‌های صنف درمانگران دامپزشکی اشاره می‌کند و البته راهکارهایی هم برای حل آنها دارد. 

حکیم مهر: آقای دکتر، مهمترین مشکلات و چالش‌های صنف درمانگران دامپزشکی چیست؟

از نظر بنده مهمترین چالش درمانگران، تقسیم‌بندی‌های میان دامپزشکان از جمله درمانگر، داروخانه‌دار، مسئول فنی و ... است که ریشه آن به دانشکده و اصول آموزشی دامپزشکی کشور برمی‌گردد. اگر قرار است این ترکیب را ادامه دهیم، باید در دانشکده بعد از علوم پایه، افرادی که تمایل دارند در قسمت دارویی یا در بخش درمانی فعالیت کنند، از یکدیگر منفک شوند تا معلوم شود که چه کسی قرار است درمانگر شده و چه کسی می‌خواهد به امور دارویی بپردازد. با انجام این کار، موضوع شفاف‌تر می‌شود. اگر هم چنین دستورالعملی غیر ممکن است، ما باید تکلیف همه را مشخص کنیم. کمااینکه دامپزشکی کشور تا حدی بلاتکلیف است و دوستان داروخانه‌دار نمی‌دانند در کجا قرار دارند. همکاران کلینیسین نیز نمی‌دانند چه جایگاهی دارند و این تداخل در کار یکدیگر، یکی از معضلات بزرگ ماست.

حکیم مهر: این تداخل کاری بیشتر کدام صنف را آزار می‌دهد؟

هر دو طرف را اذیت می‌کند. هم داروخانه‌داران از اینکه کلینیسین‌ها دارو می‌دهند، گلایه برحق می‌کنند و هم ما کلینیسین‌ها و فعالان علوم بالینی گله‌مند هستیم از اینکه داروخانه‌داران بدون نسخه دارو می‌دهند یا خودشان در پیشخوان داروخانه ویزیت می‌کنند. البته این معضل در قسمت پت کمتر است. چون فعالان در عرصه پت متکی به داروخانه‌های انسانی هستند و داروی انسانی مصرف می‌کنند. بالطبع وقتی وارد این مقوله می‌شوند، کمتر بین داروخانه‌ها و کلینیسین‌ها وابستگی به وجود می‌آید. کمااینکه این وابستگی باعث شده که در کار تداخل به وجود بیاید.

حکیم مهر:‌ مهمترین معضلات حوزه دام بزرگ چیست؟

معضل بزرگ این حوزه را افرادی که با عنوان تلقیح مصنوعی کار و تکنیسین فعالیت می‌کنند، به وجود آورده‌اند. منظور بنده بیشتر تکنسین‌های تلقیح مصنوعی کار است، چون این افراد به دلیل داروهایی که دارند، راحت‌تر می‌توانند به گاوداری‌های کوچک سنتی یا گاوداری‌های بزرگ صنعتی نفوذ کنند و این مساله باعث شده که رسما در کار ما دخالت کنند. البته ما این معضل را بارها در جلساتی که با روسای سازمان دامپزشکی داشتیم، مطرح کردیم. همچنین آن را با رئیس نظام دامپزشکی کشور، رئیس نظام استان و روسای سازمان جهاد استان نیز در میان گذاشتیم. اما متاسفانه احساس می‌کنم که از طریق جهاد کشاورزی، کسی همت حل این مشکل را ندارد و بیشتر تمایل دارند که به همین شکل پیش بروند. لذا من امیدوارم که در سال ۹۸ هم  خود ما و هم دیگران برای حل این مساله همت کنیم.

حکیم مهر: چه راهکاری به نظر شما می‌رسد؟

استفاده به‌روز از پاراکلنیک و وسایل کمک درمانی مثل سونوگرافی و رادیوگرافی و ورود به این مقوله‌ها، باعث می‌شود که افراد غیر، کمتر بتوانند در این امور دخالت ‌کنند. لذا اگر سازمان دامپزشکی و سازمان نظام، یک همت مضاعف به کار ببندند و علاوه‌بر برگزاری کلاس‌های بازآموزی، وام‌های کم بهره بدهند و کلینیک‌ها را موظف به تهیه ابزار کمک درمانی مثل سونو و رادیولوژی کنند، اشخاص دیگری مثل تکنسین‌های تلقیح مصنوعی یا مهندسین دامپرور که به این علم مجهز نیستند، نمی‌توانند به آن ورود کنند.

حکیم مهر: حضرتعالی نایب رئیس نظام دامپزشکی استان گیلان هستید. خودتان چقدر تلاش کردید که این مسائل را حل کنید؟

اقبال بلندی که ما در استان گیلان داریم، حضور مدیر کلی در اداره کل دامپزشکی است که تمایل زیادی به حل این مشکلات دارد. ما در استان گیلان یک کارگروه به نام درمان‌های غیرمجاز داریم که از نظام دامپزشکی، اداره کل دامپزشکی، نمایندگان انجمن‌ها و شرکت‌های پخش دارو تشکیل شده است. ما در حد قدرت استان، می‌توانیم کارهایی را انجام دهیم اما برخی کارها استانی نیست و در حد کشوری است و باید در همان سطح حل شود. ما برای حل مشکل تکنیسین‌های تلقیح در سطح استان شاید بالای ۱۰ جلسه با معاونت امور دام استان برگزار کردیم اما دوستان اقدام نمی‌کنند و کاری انجام نمی‌دهند.

حکیم مهر:‌ یعنی چه که دوستان اقدام نمی‌کنند؟

یعنی جلسه برگزار می‌شود و همه چیز خوب پیش می‌رود اما مساله را پیگیری نمی‌کنند. حل مشکلات ما نیازمند این است که بعضی دستورالعمل‌ها از تهران و از وزارتخانه ابلاغ شود.

ما در هیات بدوی نظام دامپزشکی برخورد مناسبی با عوامل ورود به درمان غیر مجاز انجام می‌دهیم، اما معضلی که در این زمینه داریم، مربوط به قوانین ماست که خیلی از آنها طلب می‌کند که حتما شاکی خصوصی وجود داشته باشد. متاسفانه قضات محترم در این مقوله خیلی جامع عمل نمی‌کنند و دیدی که در رابطه با شاکی خصوصی در امورات دیگر تخلفی جامعه دارند، در رابطه با دامپزشکی نیز اعمال می‌کنند. این برای ما معضل ایجاد می‌کند، چون در بیشتر مواقع دامدار شاکی نمی‌شود و شکایت نمی‌کند. حتی دامدار را با مال تطمیع می‌کنند، به او پول قیمت گاو را پرداخت کرده و به کار خود ادامه می‌دهند. فرد متخلف آن قدر درآمد دارد که موضوع را ادامه ‌دهد. این معضلی است که هنوز نتوانستیم آن را از طریق اداره کل دادگستری استان گیلان حل کنیم.

حکیم مهر: به نظر شما مساله شاکی خصوصی را چطور می‌شود حل کرد؟

به این شکل که یک قاضی را به صورت کامل و اختصاصی در نظر بگیرند، البته منظور بنده فقط برای این کار نیست، بلکه باید به گونه‌ای باشد که ایشان را توجیه کرده باشیم که در این زمینه ورود کنند. کمااینکه امسال در حال پیگیری این مساله هستیم و یکی از کارهای اصلی نظام دامپزشکی همین است.

اما در رابطه با وام‌های کم‌بهره، دست استان کوتاه است و باید برای حل این مساله از بالا تلاش شود. وام‌های با بهره ۱۸ درصد به بالا که قابل انجام است. اما تمایل همکاران برای استفاده از وام‌های با درصد بالا، کم است. بنابراین باید از بالا اقداماتی انجام شود و این از قدرت ما در استان خارج است.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.