کد خبر: ۷۹۹۴۴
تعداد نظرات: ۴۹ نظر
گفت‌وگوی حکیم مهر با «دکتر امید مرادی» رئیس بیمارستان دامپزشکی مرکزی تهران:
«دکتر امید مرادی» معتقد است که فعالیت‌هایی نظیر جمع‌آوری، کشتار یا CNVR اصولاً سیاست محسوب نمی‌شوند؛ بلکه اقداماتی هستند که می‌توانند با توجه‌ به شرایط هر کشور متفاوت باشند؛ این تفاوت را نمی‌توان به‌حساب این گذاشت که کشورهای پیشرفته برای خودشان یک روش را توصیه می‌کنند...

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: انتشار مصاحبه‌ای با عنوان "انفجار جمعیت سگ‌های ولگرد، ایران را با فاجعه روبرو می‌کند" در تاریخ 8 شهریور 1403 در خبرگزاری تسنیم که در گفت‌وگو با دکتر مرعشی متخصص حیات‌وحش انجام شد و بازنشر آن در حکیم مهر، واکنش‌های زیادی را در بدنه کارشناسی دامپزشکی کشور به دنبال داشت

«دکتر امید مرادی» رئیس بیمارستان دامپزشکی مرکزی تهران که سال‌هاست در موضوع مدیریت جمعیت سگ‌ها و کنترل هاری فعالیت می‌کند؛ معتقد است که فعالیت‌هایی نظیر جمع‌آوری، کشتار یا CNVR اصولاً سیاست محسوب نمی‌شوند؛ بلکه اقداماتی هستند که می‌توانند باتوجه‌به شرایط هر کشور متفاوت باشند این تفاوت را نمی‌توان به‌حساب این گذاشت که کشورهای پیشرفته برای خودشان یک روش را توصیه می‌کنند و برای دیگران روش دیگر را نسخه‌پیچی می‌کنند

وی با تاکیدبر اینکه روش مرسوم در ایران برای مدیریت جمعیت سگ‌ها CNVR نیست، تصریح می‌کند: «آخرین دستورالعمل ابلاغی سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های وزارت کشور در ارتباط با مدیریت جمعیت سگ‌ها حتی کوچک‌ترین صحبتی از بازگردانی و عقیم‌سازی سگ‌های صید شده نمی‌کند. چنانچه شهرداری منطقه‌ای اقدام به بازگردانی سگ صید شده کند، به دلیل عدم رعایت دستورالعمل، ممکن است توسط دادستانی به ترک فعل متهم شود. اصولاً همین جمع‌آوری یکی از علل شکست شیوه‌های فعلی بوده است که هر ساله ضمن اتلاف بودجه قابل‌توجه، نه گزش کاهش‌یافته و نه تغییر قابل‌توجهی در جمعیت سگ‌ها ایجاد شده است.»

حکیم مهر: آقای دکتر چرا در برخی کشورها مثل آمریکا، مقوله سگ‌های ولگرد یک مساله حل شده قلمداد می‌شود؟ این کشورها چه مسیری را طی کرده‌اند؟ آیا این فرضیه واقعیت دارد که در اکثر این کشورها کشتارهای وسیع رخ‌داده و پس از آن اقداماتی نظیر عقیم‌سازی انجام پذیرفته و جمعیت کنترل شده است؟

مهم‌ترین عاملی که باعث خاتمه‌ مسئله جمعیت سگ‌های در خیابان در برخی از کشورها و تداوم آن در برخی دیگر شد، تفاوت‌های گوناگون اکولوژیک و همچنین عوامل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است. نتیجه بیش از یک قرن قانون حیوانات و همچنین آموزش و فعالیت نهادهای مدنی در مالکیت مسئولانه سرپرستان از مواردی است که نمی‌توان در مقایسه کشورها با یکدیگر آن را نادیده گرفت. به‌عنوان‌مثال در کشور آمریکا هیچ کشتار بزرگی از جنگ جهانی دوم به بعد در مورد سگ‌ها اتفاق نیفتاده است. جامعه آمریکا که سگ را جزوی از خانواده خود می‌پندارد، هیچ‌گاه به توله‌کشی خودسرانه و رهاسازی توله‌های اضافی در جامعه نمی‌پردازد. همچنین مجموعه‌های پرورش سگ، مزرعه‌داران و کلیه افرادی که به نحوی با سگ‌ها مرتبط هستند، بر اساس قانون، ضمن برخورداری از مجموعه‌ای از حقوق، وظایفی را برعهده دارند که یکی از آنها مالکیت مسئولانه است؛ لذا اصولاً در این کشورها تولید سگ بی‌سرپرست که اصولاً تبدیل به سگ پرسه‌زن خواهد شد، نزدیک به صفر است. اما در کشورهایی که با این مشکل درگیر هستند، اصولاً به دلیل عوامل فرهنگی-اجتماعی، یا به رسمیت شناخته نشدن سگ‌ها در جامعه، در حوزه آموزش و یا قانون حیوانات توانمندی وجود ندارد و شاهد تولید هر روزه سگ‌های مازاد بر نیاز هستیم.

به‌عنوان‌مثال سگ‌های گله یا نگهبان که صرفاً وسیله‌ای برای رفع نیاز انسان تلقی می‌شوند، نظارت مناسبی نداشته و آزادانه با سگ دیگری جفت‌گیری می‌کنند. مثلا سگ ماده‌ بدون تمایل سرپرستش زایمان کرده و توله‌های متولد شده پس از شیرخوارگی در حدود 2ماهگی، به دلیل فقدان پذیرش مسئولیت هزینه‌ غذا و سرپناه رها می‌شوند؛ لذا در منابع علمی تأکید شده است که منشأ تولید سگ‌های بلاصاحب، سگ‌های صاحب‌دار کنونی هستند و چون در اغلب کشورهای پیشرفته این منشأ به‌واسطه آموزش و تفاوت ساختار اقتصادی و اکولوژیک نسبتا به‌طور کامل کنترل شده است، اصولاً مشکل از منشأ اصلی تولید سگ‌های بی‌سرپرست نیز مدیریت شده است. درحالی‌که در کشورهای درحال‌توسعه تولید سگ‌ها بدون توقف ادامه دارد و نمی‌توان انتظار خاتمه‌یافتن سگ‌های خیابانی پرسه‌زن را داشت.

حکیم مهر:‌ آیا سیاست مدیریت جمعیت سگ‌ها در کشورهای پیشرفته با کشورهای درحال‌توسعه متفاوت است؟ آیا درست است که کشورهای پیشرفته روش پناهگاه (shelther) را برای خود اجرا و به کشورهای درحال‌توسعه واکسیناسیون و بازگردانی CNVR را که روشی شکست‌خورده است، توصیه کردند؟

 باید اشاره داشت فعالیت‌هایی نظیر جمع‌آوری، کشتار یا CNVR اصولاً سیاست (policy) محسوب نمی‌شوند؛ بلکه اقداماتی (measures) هستند که می‌توانند باتوجه‌به شرایط هر کشور متفاوت باشند؛ مثلاً ممکن است در یک کشور آفریقایی جهت پیشگیری از مالاریا داروهای خاص یا پشه‌بند توصیه شود، درحالی‌که در یک کشور اروپایی بحثی از پیشگیری با پشه‌بند وجود نداشته باشد و تنها در صورت بروز علائم درمان انجام پذیرد. این تفاوت را نمی‌توان به‌حساب این گذاشت که کشورهای پیشرفته برای خودشان یک روش را توصیه می‌کنند و برای دیگران روش دیگر را نسخه‌پیچی می‌کنند. سنجش و ارزیابی "منابع مولد جمعیت سگ‌های پرسه‌زن" و "رفتارهای انسانی مرتبط با آنها" از اصول مقدماتی سیاست‌های مدیریت جمعیت به شمار می‌رود و تفاوت واقعی بین کشورهای توسعه‌یافته با دیگران در همین ارزیابی‌های کارشناسانه است. پس جای تعجب نیست که ترکیب اقدامات، نه‌تنها برای هر کشور، بلکه در جوامع مختلف تفاوت داشته باشد. اصولاً علم (science) واجد دو صفت کلیت و ضرورت است. نمونه بارز آن توصیه سازمان بهداشت جهانی (WHO) به واکسیناسیون به‌عنوان راهکار اصلی در پیشگیری از پاندمی کووید ۱۹ بود که همگی به‌خاطر داریم. در واقع اینکه تصور شود برای تأیید یا پذیرش CNVR ضرورتاً لازم است که در کشورهای توسعه‌یافته غربی هم سگ صاحب‌داری که در خیابان گم شده است؛ پس از گرفتن عقیم و واکسینه شده و دوباره در خیابان رها شود، اوج سطحی‌نگری و سهل‌انگاری برخی به‌اصطلاح کارشناسان را نشان می‌دهد که تنها برای اینکه به فهممان از یک سرفصل علمی تردید نکنیم؛ سطح آن را چنان تنزل دهیم که حاصل چندین دهه پژوهش‌ معتبرترین متخصصان و سازمان‌های جهانی را نادیده گرفته و بگوییم که پروتکل‌های متفاوتی را با اهداف خاص تدوین کرده‌اند. هرچند این روشی تکراری و شناخته شده و در انکار علم است که اصطلاحاً تئوری توطئه (conspiracy theory) خوانده می‌شود و برای موجه جلوه‌دادن مخالفت با علم و تأیید ادعایی که مطلقاً ارجاع علمی ندارد، بکار می‌رود.

حکیم مهر: آیا روش مرسوم در ایران برای مدیریت جمعیت سگ‌ها CNVR است؟

پاسخ شفاف من به این سؤال خیر است، کمااینکه آخرین دستورالعمل ابلاغی سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های وزارت کشور در ارتباط با مدیریت جمعیت سگ‌ها حتی کوچک‌ترین صحبتی از بازگردانی و عقیم‌سازی سگ‌های صید شده نمی‌کند. تنها درصورتی‌که سگی در حال واگذاری باشد، یکی از شروط عقیم‌سازی ذکر شده است. جالب اینجاست که چنانچه شهرداری منطقه‌ای اقدام به بازگردانی سگ صید شده کند، به دلیل عدم رعایت دستورالعمل، ممکن است توسط دادستانی به ترک فعل متهم شود. اصولاً همین جمع‌آوری یکی از علل شکست شیوه‌های فعلی بوده است که هر ساله ضمن اتلاف بودجه قابل‌توجه، نه گزش کاهش‌یافته و نه تغییر قابل‌توجهی در جمعیت سگ‌ها ایجاد شده است. جمع‌آوری و دپو کردن سگ‌ها در یک مکان محصور تنها باعث ایجاد پدیده مکشی (vacuum effect) و خالی‌شدن قلمرو برای سگ‌های جدید با آزادشدن ظرفیت حمل و در نهایت، نتیجه آن صرفاً بالارفتن نرخ گردش جمعیت (turnover) خواهد شد که اساساً به‌عنوان یک فاکتور منفی ارزیابی می‌شود. این موارد ضمن عدم کاهش جمعیت، با دست‌کاری و ناپایدارتر کردن جمعیت، ضمن افزایش ریسک گزش و هاری، عملاً امکان هر کنترل اصولی بر هاری یا مدیریت جمعیت سگ‌ها را از بین می‌برد.

حکیم مهر: آیا روش CNVR به جز کشورهای درحال‌توسعه یا اصطلاحاً جهان‌سومی نظیر بنگلادش، پاکستان، افغانستان، در مناطق دیگر جهان یا در کشورهای پیشرفته نیز انجام پذیرفته است؟

در ابتدا باید عرض کنم اصطلاح جهان‌سومی وصفی کلی و نه‌چندان دقیق برای اطلاق به برخی کشورها جهت تحقیر، تصغیر و تخفیف است و چه‌بسا در ساحت تفکر و برای افرادی که به هر دلیل علم روز را انکار می‌کنند، استفاده از این عبارت با دلیل خاصی به‌کاررفته باشد. باید دانست هرچند روش CNVR در سراسر افغانستان یا پاکستان اجرا نشده است، اما در شهر کابل افغانستان از سال 2020 پیرو اجرای این طرح، مرگ‌ومیر انسانی ناشی از هاری به صفر رسیده است. در کراچی پاکستان هم پس از سال‌ها کشتار، جمع‌آوری و دپوی سگ‌ها با مشاهده عدم توفیق در کاهش موارد هاری، از سال 2023 شاهد آغاز این شیوه هستیم.

این روش در بسیاری از مناطق کشورهای پیشرفته جهان نیز که توله‌کشی بی‌ضابطه و رهاکردن سگ‌های صاحب‌دار وجود دارد، در حال انجام است. به‌عنوان‌مثال استرالیا، ایتالیا، بلغارستان، کانادا، اوکراین، سنگاپور و بسیاری از کشورهای اروپای شرقی و آمریکای لاتین. ضمن اینکه باید توجه داشت یکی از مسائلی که باعث ضرورت انجام CNVR می‌شود مقابله با هاری است. بیماری هاری جزو بیماری‌های مورد غفلت گرمسیری (NTDs) طبقه‌بندی می‌شود. چنانچه از این نام پیداست، شیوع بیشتری در نوار گرمسیری کره زمین دارد. در این نواحی اصولاً کشورهایی کمتر توسعه‌یافته وجود دارند؛ لذا مبرهن است تأکید بر روش CNVR و حفظ سگ‌های واکسینه شده در منطقه، توطئه یا نسخه‌ای پیچیده شده برای کشورهای درحال‌توسعه نیست.

حکیم مهر: امروز کشور ترکیه در صحبت‌ها مثال زده می‌شود که روزگاری CNVR را اجرا می‌کرده و به دلیل شکست در آن و افزایش تعداد سگ‌های ولگرد، ناچار به تغییر رویه شده است. لطفاً کمی از مسیر این کشور در بحث مدیریت جمعیت سگ‌ها توضیح دهید.

سؤال بسیار خوب و به جایی است. لازم به ذکر است به‌رغم این که همواره صحبت از وجود سگ‌ها در خیابان‌های ترکیه و برخورد مناسب مردم با آنها در میان بوده است؛ ولی هیچ‌گاه و در هیچ منبع رسمی CNVR به‌عنوان روش اجرایی در سراسر این کشور برشمرده نشده است. در مقالات علمی نیز به دلیل کمبود دیتا از برنامه ترکیه، این کشور به‌عنوان نمونه قابل‌ارزیابی عنوان نشده است. اجرای برنامه‌های اصولی تنها در غرب این کشور (بخش اروپایی و غرب آناتولی) انجام پذیرفته است که شایان توضیح است در گزارش‌های پایش هاری اروپا از انستیتو فردریش لوفر آلمان (Friedrich-Loeffler-Institute) هاری در سگ‌ها در این مناطق به صفر رسیده است. در مورد تغییر جمعیت هم باید توجه داشت که انجام CNVR فقط جمعیت توله‌های متولد شده در خیابان را کنترل می‌کند، همچنین کاهش کل جمعیت اندیکاتور مناسبی برای ارزیابی موفقیت این برنامه نیست، بلکه مواردی مانند نسبت جمعیت بالغ به توله‌ها، یا درصد ماده‌های آبستن گزینه‌های دقیقی برای ارزیابی کارایی این روش هستند.

سند علمی یا دیتای قابل استنادی از سایر مناطق ترکیه مبنی بر اجرای برنامه اصولی و دیتاهایی از پایش و ارزیابی موجود نیست، در چنین شرایطی تعارضات ناشی از حضور سگ‌ها، ایجاد مخاطرات و اخذ تصمیمات سلبی از جانب دولت و پارلمان چندان دور از انتظار نیست. پس ملاحظه می‌شود ترکیه هیچگاه نمونه‌ای از اجرای کامل و دقیق برنامه CNVR نبوده است که بخواهیم ادعا کنیم CNVR در آن کشور جواب نداده است و با استناد به این امر منابع علمی حاصل از تفسیر و جمع‌بندی تعداد قابل‌توجهی از کشورهای موفق را نادیده بگیریم. طبعاً این شیوه نمی‌تواند جایگاهی در نتیجه‌گیری علمی و غیر مغرضانه داشته باشد.

حکیم مهر: آیا جمع‌کردن سگ‌ها در یک چهاردیواری توسط شهرداری‌ها همان پناهگاه داری کشورهای غربی است؟ چرا در سایر کشورها بعد از مدت مشخص سگ صید شده در صورت عدم واگذاری یوتانایز می‌شود؟

در ابتدا باید خاطرنشان کرد هیچ روشی که در آن سگ از محیط زندگی خود حذف گردد (کشتار جمع‌آوری و دپو) جز روش‌های مدیریت جمعیت سگ‌ها محسوب نمی‌شوند؛ زیرا بلافاصله جای خالی این سگ‌ها توسط افزایش زادوولد موفق و مهاجرت سگ‌های مناطق دیگر پر خواهد شد؛ اما این سؤال پاسخ ظریفی دارد. پناهگاه‌داری (shelthering) به جمع‌آوری و نگهداری سگ‌هایی از زیرجمعیت مشخص و با شرایط تعریف شده‌ای عنوان می‌شود. در این وضعیت سگ‌هایی که گم، یا به هر دلیل از خانه خود رها شده‌اند، به این مکان منتقل می‌شوند. این شیوه با اقدامی که شهرداری‌های ما انجام می‌دهند و اصطلاحاً دپو یا بازداشت سگ‌ها (impounding) نامیده می‌شود، کاملاً متفاوت است. در روش دپو کلیه سگ‌هایی که در دید مأموران شهرداری قرار دارند، به یک محیط محصور منتقل می‌گردند تا به‌زعم خود جمعیت سگ‌ها کنترل شود.

اصولاً صحیح این است که در کشور ما دپو یا بازداشت سگ‌ها (impounding) با نام پناهگاه‌داری (shelthering) انجام می‌شود. باتوجه‌به ماهیت حیوانات موجود در پناهگاه و اصلی‌ترین علت آنکه، پیش از ورود به پناهگاه سرپرست داشتند و امکان زندگی در خیابان را ندارند، ضرورتاً باید به افراد واگذار شوند و چنانچه این اتفاق رخ ندهد، نمی‌توان سگی که مدت‌ها در خانه زندگی کرده را محبوس کرد، راهی جز یوتانایز وجود ندارد؛ اما حیواناتی که از خیابان صید شده‌اند و اصولاً بی‌سرپرست هستند، می‌توانند در محل خود باقی بمانند و باعث پایداری جمعیت آن منطقه گردند؛ لذا اطلاق یک نسخه و آن هم یوتانایز برای آنها نوعی عدم اشراف به موضوع را به ذهن متبادر می‌نماید. جا دارد در اینجا به این نکته اشاره نماییم که تمامی منابع اصلی مدیریت جمعیت سگ‌ها بر این مورد اتفاق‌نظر دارند که یوتانایز روشی برای مدیریت جمعیت سگ‌ها نیست.

حکیم مهر: آیا علت اینکه در کشور ما یوتانایز انجام نمی‌پذیرد هجمه رسانه‌ای حامیان و تحت‌تأثیر قرارگرفتن مسئولانه است؟

همان‌طور که عنوان شد، یوتانایز یکی از روش‌های مدیریت جمعیت سگ‌ها محسوب نمی‌شود. ما نباید با تغییر معنای واژگان تخصصی مانند یوتانایز، به کشتارجمعی سگ‌ها ظاهری انسانی و اخلاقی دهیم. یوتانایز تعریف صریح و مشخصی دارد. اگر کشتن حیوان برای رفاه خود او انجام شود، یوتانایز است، در غیر این صورت با هر دلیلی که انجام شود، کشتار (culling) محسوب می‌شود. شرایطی که یک حیوان قابل‌درمان نیست یا تأمین بودجه برای هزینه‌های درمانی میسر نیست و از درد و سختی رنج می‌کشد، از مصادیق متداول آن است. یوتانایز ضرورتاً نیازمند بررسی موردبه‌مورد (case-by-case) و تأیید نهایی دامپزشک است. پس جای تعجب نیست که وقتی کشتار بی‌ضابطه ولو با استفاده از داروی بیهوشی برای جمعیتی از حیوانات و بدون شرایط مذکور و به اراده پیمانکار به‌جای دامپزشک واجد شرایط انجام شده است، شاهد اعتراض مردم و نهادهای مدنی باشیم، کمااینکه در تمام دنیا مردم با کشتارجمعی مخالفت می‌کنند. (به‌غیراز جزیره فلورس در اندونزی که کشتارجمعی در سال‌های 1998 تا 2002 با موافقت بی‌نظیری انجام شد، چون مردم آنجا از گذشته سگ‌ها را می‌خوردند، البته در آنجا هم پس از سال 2002 مردم با مشاهده بی‌ثمر بودن کشتار در کاهش هاری معترض شدند و واکسیناسیون و عقیم‌سازی جایگزین کشتار شد.)

حکیم مهر: آیا هزینه عقیم‌سازی و واکسیناسیون سگ‌ها (CNVR) اصولاً در مقایسه با سایر روش‌ها بالاتر است و این روش موجه نیست؟

شرح تحلیل اقتصادی برنامه مفصل است، ولی باید توجه داشت که در مورد برنامه‌ای صحبت می‌شود که در منابع علمی بر مقرون‌به‌صرفه (cost-effective) بودن آن تأکید شده است، در برنامه عقیم‌سازی و بازگردانی (برخلاف حذف فیزیکی) درصد خیلی کمتری از جمعیت مورد مداخلات قرار می‌گیرد و مداخلات هم پایداری نسبتاً بالایی دارند، درحالی‌که در برنامه حذف فیزیکی (اعم از کشتار یا بازداشت و دپوی سگ که به‌غلط شلترینگ خوانده شده) ممکن است سالانه تا چندین برابر جمعیت فعلی جمع‌آوری شوند؛ ولی باز هم در انتهای سال تغییر محسوسی در جمعیت سگ‌ها ملاحظه نشود. همچنین کاهش هزینه‌های قابل‌توجه هاری و گزش در نتیجه‌ی CNVR را نیز باید به این موارد اضافه کرد.

حکیم مهر: آیا تا زمانی که برای سگ‌های ولگرد قوانینی نداشته باشیم، نمی‌توانیم برای صاحب سگ‌های صاحب‌دار هم قانون داشته باشیم؟

این مورد هم از مصادیق ادعاهایی است که به هیچ رفرنسی قابل ارجاع نیست و بر مبنای نتیجه‌گیری شخصی مصاحبه‌شونده است. اصولاً تا زمانی که شما سگ‌ها را به‌عنوان جزوی از زندگی جوامع بشری نپذیرید، برای آنها و سرپرستانشان حقوقی قائل نخواهید شد؛ لذا نمی‌توانید از آنها انتظاراتی هم داشته باشید. به‌عنوان‌مثال وقتی ما هنوز در پی تصویب قوانینی برای جرم‌انگاری نگهداری از سگ هستیم؛ نمی‌توانیم سرپرست آن را ملزم به استفاده از کیسه مدفوع نماییم یا موظف بدانیم توله‌سگ‌های خود را رها ننماید. از این روست که می‌بینیم در بسیاری نقاط دنیا وضع قانون برای سگ‌های با سرپرست و بی‌سرپرست هم‌زمان بوده و یا تقدم با سگ‌های باسرپرست بوده است.

حکیم مهر: به‌عنوان حرف آخر...

صحبت‌کردن در مورد موضوع مدیریت جمعیت سگ‌ها و هاری چندی است که بیش‌ازپیش رخ می‌دهد و نفس این اتفاق بسیار مهم و ارزشمند است. در این میان نقش رسانه‌ها در غربالگری و انتشار اطلاعات صحیح یکی از روش‌های اصلی است که می‌تواند مانع غلط پراکنی و نشر اکاذیب علمی گردد. اشاعه این رویکرد که به‌درستی توسط نشریه حکیم مهر با مصاحبه از موافقان و مخالفان یک فرضیه رخ می‌دهد، جای تقدیر و تشکر دارد.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.

 

انتشار یافته: ۴۹
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱۳
جویا
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۰۳ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
2
8
CNVR (گرفتن، عقیم سازی، واکسیناسیون، بازگرداندن) یک روش کارآمد برای مدیریت جمعیت سگ‌ها در ایران است، اما به منابع مالی و انسانی کافی، مکان‌های امن، آموزش عمومی و همکاری بین نهادها نیاز دارد.
سعید
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۰۸ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
2
3
درود
بیشتر مطالب دقیق و صحیح عنوان شد
هرچند ممکن است موارد نقض برخی آمارها از بعد پژوهشی در کشور دیگر وجود داشته باشد اما نمی توان یکسویه همه روش ها را محکوم به شکست دانست...
سازمان شهرداری های کشور به عنوان متولی اصلی مدیریت جمعیت سگ های فرال در حقیقت هیچ گاه روش های علمی یادشده را در سطح شهرداری ها اجرایی و پیاده سازی نکرده است.
پاسخ ها
kh
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۷:۱۵ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
شهرداری چجوری عقیم کند؟
شهرداری واکسن دارد؟
سعید
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۰۸ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
2
2
درود
بیشتر مطالب دقیق و صحیح عنوان شد
هرچند ممکن است موارد نقض برخی آمارها از بعد پژوهشی در کشور دیگر وجود داشته باشد اما نمی توان یکسویه همه روش ها را محکوم به شکست دانست...
سازمان شهرداری های کشور به عنوان متولی اصلی مدیریت جمعیت سگ های فرال در حقیقت هیچ گاه روش های علمی یادشده را در سطح شهرداری ها اجرایی و پیاده سازی نکرده است.
شهروند
|
Denmark
|
۱۴:۳۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
5
10
با سلام بالاخره یک مطلب علمی جامع و کامل در راستای ریشه کن کردن هاری و کاهش گزش و مدیریت جمعیت سگها بازنشر شد. که دلگرم کننده و جای تشکر دارد.
ناهید کیشانی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۵:۱۱ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
7
7
کاملا مخالف کشتار سگها هستم و معتقدم به صحبتهای دکتر مرادی عمل شود
اردشیر
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۵:۱۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
0
3
در کشورهایی مانند ایالات متحده. برنامه های گسترده عقیم سازی، تعداد سگهای ناخواسته را به میزان قابل توجهی کاهش داده است. پناهگاه ها و سازمان های نجات و پذیرش حیوانات ولگرد و رها شده توسعه یافته اند و تعداد حیوانات ولگرد را کاهش می دهند. کمپین‌های آموزش عمومی بر مالکیت مسئولانه حیوانات خانگی و اهمیت عقیم‌سازی و رها نکردن حیوانات خانگی تأکید دارند. قوانین و مقررات، مانند اجبار در عقیم‌سازی و قوانین قلاده بستن، به کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد کمک می‌کند. در حالی که اتانازی برای مدیریت جمعیت استفاده قرار میگردد و به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته می شود، تمرکز بر روی روش های انسانی تر در حال تغییر است.میکروچیپ گذاری حیوانات خانگی کمک کرده تا حیوانات گمشده به صاحبانشان بازگرداده شوند و موارد ولگرد کاهش یابند. این فرضیه که کشتار دسته جمعی به دنبال اقدامات عقیم سازی جمعیت را کنترل کرده است تا حدی درست است. از نظر تاریخی، اتانازی رایج‌تر بوده، اما رویکردهای مدرن روش‌های انسانی و پایدار مانند عقیم‌سازی و آموزش عمومی در اولویت قرار دارد.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۶:۲۳ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
10
10
تنها راه حل کشتار سریع و در تعداد زیاد با سم است و بس!
پاسخ ها
شهروند
| Denmark |
۰۳:۳۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
حیوان آزاری ریشه در مشکلات روانی دارد و در روانشناسی اسم گذاری شده. افراد حیوان آزار برای جامعه خطرناک هستند.
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۶:۴۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
معدوم‌ کردن با سم حیوان آزاری نیست ! در همه کشور های دنیا انجام می شود
..........................
ناشناس
| Denmark |
۲۱:۰۷ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
سم دادن به سگها حیوان آزاری است. و حیوان با درد و رنج شدید فوت می کند. در اکثر کشورهای جهان کشتار سگها ممنوع و غیر قانونی و مجازات دارد. و حیوان ازاران و کسانی که سگها را بکشند مجازات می شوند.
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۶:۵۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
دوست عزیز
در امریکا هم سگ ولکرد با سم یوتانایز می شود و بدون درد معدوم می شود!
این حرف‌ها چیه!
راه بعدی گلوله است! حالا کدوم دردناک تره؟!
ناشناس
| Denmark |
۱۵:۵۷ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
دوست عزیز سگ‌ها در آمریکا با سم کشته نمی شوند. این اطلاعات نادرست را از کجا بدست آوردید ؟ اصلأ کشتار در آمریکا ممنوع است. اصلا آمریکا سگ آزاد زی یا به قول شما سگ ولگرد ندارد. در آمریکا سگهای دارای سرپرست هستند که یا گم شدند و یا فرار کردند که به پناهگاه های استاندارد منتقل می‌شوند و اگر نیازمند درمان هستند درمان و در صورت امکان به سرپرست بازگردانده یا واگذار می شوند. و اگر سگی بیماری لاعلاج داشته باشد ، به خاطر خود حیوان با روش علمی با داروهای خاص توسط دامپزشک یوتنایز می شوند.
ناشناس
| Canada |
۰۸:۵۳ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۳
دوست گرامی دقیقا با سم کشته می شوند!
2 ماه سگ نگه می دارند کسی به سرپرستی نگرفت یوتانایز میشه!
شما دوست نداری این تیکش همه بدونن مضوع به ذات شما بر میگرده وگرنه استانتدارها همین الانم در نت هست لطفا سرچ کن و بخون و سکوت کن!
چون رفتاری که در امیرکا داره انجام میشه در ایران انجام بشه سفره شما حمایتی ها درجا برچیده میشه!

در کل که بهترین راه گلوله است و کم هزینه هم هست!
باید سفره سگ پروری و سگ پرستی ...... جمع بشه!
ناشناس
| Canada |
۰۸:۵۷ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۳
امریکا و اروپا در این زمینه اصلا گوگولی نیستن!
شوخی هم ندارن!
سگ بدن سرپرستی و سگ رها بشه کاری قانون با اون فرد می کنه که عرب نی بندازه!
سگ بگیرن و کسی سرپرستی نگیره بعد یه مدت کوتاهی درجا یوتانایزه!
پروتکل یوتانایز هم سم هست و اتاق گاز!
که دقیقا انسانی ترین روش های یوتانایزه!
اون دارویی هم که شما میگی باهاش یوتانایز می کنه دقیقا همون سمه!
سم منظور سم سوسک نیست که باهوش !!! :)))))))
دقیقا در حضور دامپزشک با تزریق سم خلاص میشن! کسی هم نمی تونه جلوی قانو بایسته برای همین حمایتی ها جرات ندارن مسخره بازی هایی که در اینران هست اونجا در بیارن!
غذا دادن جرمه! نه مثل ایران که هر روانی یه لقمه با گوشت گرفته در حال لایو ایسنتا داره قربون صدقه سگ میره و میچپونه دهنش !
ناشناس
| Denmark |
۱۷:۱۱ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۳
در کشورهای پیشرفته دنیا اول به افرادیکه اطلاعات نادرست بازنشر می کنند رسیدگی می کنند و در این مورد گوگولی نیستند. و شوخی ندارند. و اسم موادی که با آن یوتنایز می کنند سم نیست.
ناشناس
| Denmark |
۱۸:۲۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۳
سفره ای که در ایران باید جمع آوری شود سفره افرادی است که بدون داشتن اطلاعات علمی و دقیق و درست در فضای مجازی اطلاعات نادرست بازنشر می کنند‌‌ و به شرایط بد و هرج و مرج دامن می زنند. حالا فرقی ندارد که به چه عنوانی اینکار را می کنند و چه جایگاهی دارند. سفره کارهای اشتباه باید جمع آوری شوند. اطلاعات شما در مورد اقدامات کشور های پیشرفته ناقص است. دوم در این مطلب تفاوت شرایط کشور هایی نظیر ایران و کشورهای پیشرفته دنیا به طور دقیق و کامل توسط متخصص شرح داده شده.
اجرای برنامه علمی مدیریت جمعیت سگها مانع کارهای غیر اصولی و غیر علمی خواهد شد. در کشورهای پیشرفته غذادادن به حیوانات شهری مثل سگ و گربه ممنوع نیست و انجمنهای فعال در این زمینه رسیدگی به حیوانات شهری را بر عهده دارند. یک سرچ ساده بفرمایید. مثلاً کشور دانمارک اصلا یوتنایز ندارد. و در کشور مثلاً آمریکا شرایط امروز خیلی متفاوت است. اگر زمان واگذاری سگی در پناهگاهی پایان یافته باشد پست بازنشر می‌شود تا انجمن ها و پناه گاه های دیگر سگ را بپذیرند. و اینطور نیست که حامیان قدرتی ندارند. بر عکس آنقدر قوی هستند و سیستم های مختلف دارند که توضیح آن این‌جا ممکن نیست. و اعلام شده که تا سال دو هزار و سی یوتنایز در آمریکا متوقف خواهد شد. اما این موضوع به کنار تفاوت کشورهای نظیر ایران با آمریکا در متن مقاله نوشته شده. اما شما نتوانستید این تفاوت را درک کنید یا نخواستید بنا به دلایلی بفهمید. و در نهایت سفرهای سگ ستیزی است که باید جمع آوری شوند تا افراد آگاه که علم و اخلاق لازم را دارند با کمک هم به این موضوع و مسیله رسیدگی و آنرا حل کنند.
نقیبی
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۸:۴۲ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۳
آقای دکتر یوتانایز با دارو انجام میشه مثل kcl یا سولفات منیزیم در مقادیر غیرمجاز
هر داروی شیمیایی در مقادیر بیشتر از حد متعارف سم تلقی میشه
اتفاقا اتاق گاز هم که به نظرم خیلی دردناکتره هم جزو روشهای مورد تائید سازمانهای جهانی است رفرنس هم قبلا ارائه کردم

اما در مورد بازنشر اطلاعات نادرست ایکاش در مورد خودتون هم یکم وسواس بیشتری به خرج میدادید
من منتظر اظهارنظر شما در مورد استراتژی کشور هلند هستم
اگر قبول کردید که این کشور هم سالها درگیر سگ ولگرد بوده و تونسته آن را بخوبی مدیریت کند لطفا مارو از دانش فنی خودتون محروم نکنید
البته توصیه به مرور دوباره متن نکنید مثال عددی ملموس بزنید که این طرح CNVR چطور باعث کاهش جمعیت میشه و ارزیابی شما از موفقیت در این طرح دستیابی به چه میزان رشد است ؟
و پیش بینی شما از توان کشور جهت عقیم سازی طی یکسال چه تعداد سگ در سال است؟
و چه طرحی برای جلوگیری از رهاسازی سگهای صاحبدار در آینده دارید؟
ناشناس
|
France
|
۱۶:۲۵ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
3
4
بسیار عالی و انسانی اقای دکتر ....امیدوارم این قانون درست اجرا بشه و امثال ........ و مافیای پلید سگ‌کشی که کلی ناراحتی روحی برای عده زیادی از مردم درست کردن نابود بشن
هایده فعال
|
Germany
|
۱۶:۲۸ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
3
3
نظر آقای دکتر علمی و کاربردیست. بانگاه علمی ایشان موافقم امیدوارم توسط شهرداریها اجرا شود.سپاس فراوان از شما و دکتر مرادی عزیز
ناشناس
|
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
|
۱۶:۵۰ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
1
4
در یک جمعیت درهم از سگ های عقیم و غیر عقیم، چگونه می توان عقیم ها را از غیر عقیم ها تفکیک نمود که منجر به زنده گیری مجدد و اتلاف وقت و انرژی نشود؟
پاسخ ها
نقیبی
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۰:۰۸ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
روشهای مختلفی است شامل پلاک کوبی که بعد مدتی ممکنه پاره یا از گوش جدا شود
خالکوبی داخل گوش که باز از دور قابل تشخیص نیس
بنظر برش روی گوش به شکل V بزرگ که از دور مشخص باشد
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۱:۵۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
با گلوله
نقیبی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۰:۰۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۰
8
9
اول یک توضیحی در مورد جمله : انفجار جمعیت سگ‌های ولگرد، ایران را با فاجعه روبرو می‌کند
ببینید خیلی راحته که بشینید و برای خودتون دستور اجرای پروتکل رو بدید اا واقعا یک بار برگردید و نگاه کنید ببینید چقدر موفق بودید؟ ما در ایران در حالت بسیار خوش بینانه حدود سه میلیون سگ ولگرد داریم
خب چند سال که این طرح اجرایی بوده چند درصد عقیم سازی انجا شده؟
فکر کنید چرا دادستان اجازه رهاسازی مجدد رو نمیده؟ چون عقیم نشدند. چرا؟
چون دامپزشک در دسترس نبوده؟ چون امکانات جراحی نداشته؟ چون داروی بیهوشی نبوده؟ چون ابزار و مکان لازم جهت مراقبتهای بعد از عمل نبوده؟ چون بودجه نبوده؟
این پروتکل CNVR تنها به صورت کوتاه مدت در 4 کشور سریلانکا، تایلند، هند و اندونزی اجرایی شده و موفق نبوده
حالا چرا موفق نبوده؟
ببینید دوباره بریم سر همون مثال جمعیت ده تایی خودمون
در بهترین حالت با وجود تامین همه موارد بالا و راه اندازی کلینیکهای صحرایی و سیار در کشور، طبق این پروتکل بر فرض ما تونستیم 70 درصد جمعیت را طی یکسال یعنی 7 تا از سگها رو عقیم کنیم و یک نر و دو ماده باقی بماند.
این دو تا سگ ماده در بدترین شرایط مطمین باشید طی یک سال 14 تا توله اضافه میکنند که با ده تا سگ قبلی ما میشه 24 تا یعنی جمعیت در بهترین حالت 4/2 برابر میشه و به این ترتیب جمعیت سگها هرگز کنترل نمیشود و به طور تصاعدی افزایش مییابد
پس توضیحات دکتر مرعشی به هیچ وجه نشر اکاذیب نبود واقعیت پیشرو بود
اما اینکه سازمان بهداشت جهانی، هاری رو به عنوان یک بیماری مورد غفلت گرمسیری معرفی کرده معنیش این نیست که فقط ما با این بیماری درگیر هستیم
یعنی: اگرچه تاثیر بسیار زیاد این بیماری استوایی بر سلامت «جهانی» ممستند شده است اما در کمال تعجب جامعه تحقیقاتی و علمی همین کشورها، آن را نادیده میگیرند. آن هم به لطف افرادی چون شما که باعث اغفال ملت میشین!!!
اصولاً همین جمع‌آوری یکی از علل شکست شیوه‌های فعلی بوده است. عجججب
در کشورهای درحال‌توسعه تولید سگ‌ها بدون توقف ادامه دارد و نمی‌توان انتظار خاتمه‌یافتن سگ‌های خیابانی پرسه‌زن را داشت.
دقیقا چون مالکیت مسئولانه وجود ندارد، سگهای صاحبدار رها شده اند و حتی صاحبش از بارداری و زایمانش هم بی خبر است اما اگر سگ قلاده و تحت نظارت بود در صورت بارداری ناخواسته میتوانست به بارداری خاتمه دهد تا مسائل ناخواسته بعدی ایجاد نشود که مسلما نیاز به آموزش و قوانین سختگیرانه است
اگر صاحب سگ بداند که بدون هیچ زحمتی سگ را رها میکند و سگها کلی حامی دارند و دولت کلی هزینه صرف واکسیناسیون و عقیم سازی رایگان آن میکند و غذا رسانی هم میکند چرا رها نکند؟
جمع‌آوری و دپو کردن سگ‌ها در یک مکان محصور تنها باعث ایجاد پدیده مکشی (vacuum effect) و خالی‌شدن قلمرو برای سگ‌های جدید با آزادشدن ظرفیت حمل و در نهایت، نتیجه آن صرفاً بالارفتن نرخ گردش جمعیت (turnover) خواهد شد که اساساً به‌عنوان یک فاکتور منفی ارزیابی می‌شود. این موارد ضمن عدم کاهش جمعیت، با دست‌کاری و ناپایدارتر کردن جمعیت، ضمن افزایش ریسک گزش و هاری، عملاً امکان هر کنترل اصولی بر هاری یا مدیریت جمعیت سگ‌ها را از بین می‌برد.
این یعنی به نظر شما ما نباید هرگز امیدوار باشیم که جمعیت سگ ولگرد کاهش پیدا میکند؟ یعنی برای کنترل هاری باید کل معابر ما پر از سگ ولگرد باشد؟ با چه استدلالی؟ معابر بدون سگ ولگرد برای شما غیرقابل تصور است؟ پس چرا یک دهه قبل ما نه سگ ولگرد داشتیم نه هاری؟
روش CNVR در سراسر افغانستان یا پاکستان اجرا نشده است، اما در شهر کابل افغانستان از سال 2020 پیرو اجرای این طرح، مرگ‌ومیر انسانی ناشی از هاری به صفر رسیده است.
کارشناس عزیز یک مطالعه بفرمایید این پروتکل زمانی که در یک جمعیت مثلا یک کشور به طور یکدست اجرا میشود شاید بتواند به اهداف خود نزدیک شود ولی امکان ندارد در یک شهر یا یک محله یا یک استان موفقیت آمیز باشد
ضمن اینکه دامپزشکان انگلیسی در کابل این پروتکل را اجرا میکنند و تمام مواردی را که جهت رهاسازی یک سگ درمکان عمومی است را رعایت میکنند یعنی سگ شرور بعد زنده گیری حذف میشود و فقط سگهایی با شرایط استاندارد واکسینه و عقیم و رها میشوند
شیوع بیشتری در نوار گرمسیری کره زمین دارد. در این نواحی اصولاً کشورهایی کمتر توسعه‌یافته وجود دارند؛ لذا مبرهن است تأکید بر روش CNVR و حفظ سگ‌های واکسینه شده در منطقه، توطئه یا نسخه‌ای پیچیده شده برای کشورهای درحال‌توسعه نیست.
خب توجیه شما چیست؟ در کشورهای با شیوع بالا بگیم همه سگها رهاسازی شوند در حالی که فقط 70 درصد واکسینه هستند.
در یک مرغداری استاندارد واکسینه 70 درصد جمعیت با واکسن آنفلوانزا کافی است
در یک شهر واکسینه 70 درصد جمعیت انسانی علیه آنفلوانزا کافی است
اما شما جرات میکنید به پرسنل یک بیمارستان که بیشترین مواجهه را با آنفلوانزا دارند بگویید فقط 70 درصد شما را واکسینه میکنیم؟
سگهای ولگرد هم در بالاترین سطح مواجهه قرار دارند آن هم در مناطق استوایی با بالاترین شیوع، به نظر شما چند درصد احتمال دارد مواجهه حیوان وحشی با یک سگ ولگرد واکسینه اتفاق بیفتد؟
در این نواحی اصولاً کشورهایی کمتر توسعه‌یافته وجود دارند
دقیقا مثل کشور ما
اگر بر فرض ما سه میلیون سگ ولگرد داشته باشیم و بخواهیم 70 درصد را عقیم کنیم میشود 2100000 سگ با احتساب حداقل مبلغ جراحی و ابزار و دارو و آنتی بیوتیک و بیهوشی، بابت هر سگ متوسط سه میلیون هزینه میشود و هزینه نهایی برابر شش میلیارد و سیصد میلیون تومان است و تازه آگر از آن نهصد هزار سگ عقیم نشده ششصد هزار سگ ماده باشند و در طی یکسال 5 توله اضافه کنند سال بعد سه میلیون دیگر به جمعیت اضافه خواهد شد
البته بماند که این حجم از عمل جراحی عقیم سازی طی یکسال در ایران با توجه به شرایط حاکم و بعد زمانی، فقط یک توهم است و امکان پذیر نیست
از هزینه واکسن هاری سگ و فشار مالی و انسانی به سازمان دامپزشکی صرفنظر کنیم
اما هر مورد مواجهه انسانی با سگ حداقل 50 تا 100 دلار معادل سه تا شش میلیون تومان هزینه دارد با احتساب حداقل یک مورد مواجهه در روز در هر شهر، با احتساب هزینه بهداشتی هر مورد مواجهه (از تعداد دوز واکسن و سرم در 1250 شهر ایران)، یعنی بین سه میلیارد و هفتصد و پنجاه میلیون تا هفت میلیارد و پانصد میلیون، حداقل هزینه درمان انسانی یک روز کشور است
تازه با احتساب یک مورد مواجهه در هر شهر طی یک روز که خیلی بیشتر از این حرفهاست
حالا متوسط درآمد مردم این کشور بین 4 تا 5 دلار است. بنظرتون این توطئه نیست؟
البته بازم به شما حق میدم چون احتمال مواجهه با سگ هار و ابتلا به هاری برای شما که هر سال واکسینه میشین و تو آپارتمان زندگی میکنین و نهایت با آسانسور وارد پارکینگ میشید و سوار ماشین میشین و دوباره تو پارکینگ پیاده میشین صفره، باید هم پروتکل ارائه بدین
اما آیا شرایط شما با اون کودکی که مجبوره هر روز برای خونوادش که تو صحرا سر زمین کار میکنن، غذا ببره و طعمه سگهای ولگرد میشه، یکی هست؟ آیا شرایط خاص روستاهای محروم کشور که حتی وسیله لازم جهت رسیدن به مراکز درمانی را بعد مواجهه ندارند در نظر میگیرید؟

در چنین شرایطی تعارضات ناشی از حضور سگ‌ها، ایجاد مخاطرات و اخذ تصمیمات سلبی از جانب دولت و پارلمان چندان دور از انتظار نیست. پس ملاحظه می‌شود ترکیه هیچگاه نمونه‌ای از اجرای کامل و دقیق برنامه CNVR نبوده است که بخواهیم ادعا کنیم CNVR در آن کشور جواب نداده است
چطور تا حالا همش ادعاتون این بود که از ترکیه الگو بگیرین الان ترکیه هم اخ شد؟

هیچ روشی که در آن سگ از محیط زندگی خود حذف گردد، جز روش‌های مدیریت جمعیت سگ‌ها محسوب نمی‌شوند؟
کی گفته معابر و پارکها محیط زندگی سگهاست؟
شما خودتون میدونین اینها صاحب داشتند اما الان رها شدند و اصلا جابجا شدند، پشت در خونه صاحبشون که نیستند، هستند؟
شما یک قلاده جی پی اس دار به گردن یک سگ ولگرد نصب کن بعد سه ماه ببین کجاها رفته؟ سگ ولگرد اسمش روش هست کی گفته مکان مشخص داره؟ هر جا غذا بیشتر بود اونجا میماند منبع غذا کم شود سگ ولگرد هیچ تعهدی به ماندن در محل شما ندارد اگر متعهد بود که دیگر سگ ولگرد نبود، سگ محله دکتر مرادی بود
پناهگاه‌‎داری در ایران به دلیل عدم بودجه لازم جهت عقیم سازی است که هدف عمده آن علاوه بر کاهش احتمال انتقال بیماری، کاهش مواجهه و گزش، کاهش احتمال تصادفات جاده ای، کاهش بروز مزاحمت برای شهروندان یا برعکس، کاهش آلودگی محیط زیست، کاهش احتمال شکار حیوانات وحشی ارزشمند و کاهش احتمال گرسنگی و افزایش رفاه حیوانات، جداسازی فیزیکی نر و ماده و کاهش باروری و کنترل جمعیت است پس بی فایده نیست کارشناس محترم
و جالا شما چند تا فایده رهاسازی رو بگو البته به جز اون دلیل غیر منطقی جایگزینی جمعیت

یوتانایز تعریف صریح و مشخصی دارد. اگر کشتن حیوان برای رفاه خود او انجام شود، یوتانایز است،
یوتانایز صرفا مشخص کننده روش کشتن است یعنی کشتن یا مرگ آسان و بدون درد و کاربردهای متفاوتی دارد یکی از مهمترینش پایان دادن به درد و رنج حیوان است ولی وقتی سگ رفتاری دارد که برای جامعه خطرناک باشد و امکان قرنطینه هم نباشد چاره ای جز مرگ آسان نیست
در کشوهای پیشرفته حتی سگهای صاحبدار در صورت شک به ابتلا به هاری یا لشمانیوز با دستور دولت یوتانایز میشوند

مردم آنجا از گذشته سگ‌ها را می‌خوردند،
همه نژادهای سگ خوراکی نیستند در چین فقط برخی از نژادها مثل چوچو را میخورند. کشور بوتان که نزدیک چین هم است عقیم سازی صددرصدی و حذف سگ ولگرد را در پیش گرفته نه خوردنش را.

تا زمانی که برای سگ‌های ولگرد قوانینی نداشته باشیم، نمی‌توانیم برای صاحب سگ‌های صاحب‌دار هم قانون داشته باشیم؟ در بسیاری نقاط دنیا وضع قانون برای سگ‌های با سرپرست و بی‌سرپرست هم‌زمان بوده و یا تقدم با سگ‌های باسرپرست بوده است.
واقعا این نیاز به توضیح دارد وقتی کل معابر و پارکها پر از مدفوع سگهای ولگرد باشد، میتوان از کسی انتظار داشت به قانون کیسه مدفوعی برای سگ خودش پایبند باشد؟ در لحظه هم اگر تذکر دهیم میگوید نه قبلا بوده و متعلق به سگ من نیست.
(دقیقا شبیه کشور بولیوی که یک زمانی سیستم فاضلاب نداشتند و همه در طبیعت دفع میکردند و عاقبتش را دیدند و خودشان و فرهنگشان را اصلاح کردند)،
حالا شما اول بفرمایید این قانون را چطوری برای سگ ولگرد همزمان اجرا کنیم؟ بعدش به انتشار اطلاعات صحیح که می‌تواند مانع غلط پراکنی و نشر اکاذیب علمی گردد، توصیه کنید
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۱:۰۶ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
احسنت
نقیبی
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۵:۴۷ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
اگر بر فرض ما سه میلیون سگ ولگرد داشته باشیم و بخواهیم 70 درصد را عقیم کنیم میشود 2100000 سگ با احتساب حداقل مبلغ جراحی و ابزار و دارو و آنتی بیوتیک و بیهوشی، بابت هر سگ متوسط سه میلیون هزینه میشود و هزینه نهایی برابر شش هزار و سیصد میلیارد تومان است
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۸:۳۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
........
خیلی راحت 10-20 مورد تلفات انسانی در یک دوره کوتاه را طبیعی جلوه میدهند که هرکس باشد شک میکند که این آمار یک هشدار است یا باید نادیده گرفته شود؟
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۸:۴۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
3
5
چه دلیل قشنگی
کشوهای غربی که شیوع بیماری در آن کمتر است روش کنترلی مناسبشون معدوم سازی
اما کشور ما چون در منطقه گرمسیری است و شیوع بالاتری دارد باید روش رهاسازی سگ ولگرد را برای کنترل هاری در پیش بگیرد؟
خیلی جالبه
پاسخ ها
ناشناس
| Denmark |
۱۷:۰۰ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
کجا نوشته شده که روش کنترل مناسب در کشور غربی معدوم سازی است ؟ اصلا مطلب را درست خوندید ؟
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۹:۵۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
هلند و انگلیس و خیلی از کشورهای غربی معدوم می کنند
اما شما میگین رها کنند
چرا باید پروتکل کابل را اجرا کنیم و پروتکل هلند را که موفق بوده اجرا نکنیم؟
فرمودید کابل اجرا کرده و موفق بوده اما نفرمودید چه کار کردند که هیچ سگ ولگرد جدیدی وارد شهر نشود؟ چطور یک شهر با جمعیت باز سگهای ولگرد می‌تواند موفق باشد؟
ناشناس
| Denmark |
۱۳:۴۸ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
هلند و انگلیس سگ های آزاد زی ندارند که بخواهند معدوم کنند. دوست عزیز اول اطلاعات خودتون در مورد کشور های دیگر را بروز کنید. مطلب را دوباره مطالعه کنید. رها سازی خیر ، بازگرداندن به محل. و دلیل آن در مطلب عنوان شده. در هلند کسی سگ را معدوم کند مجازات میشود. در کابل با اجرای برنامه علمی مدیریت جمعیت سگ ها موفق شدند. همین برنامه ای که در موردش صحبت شده.
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۸:۱۰ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
نگران نباش ما هم میخایم جوری مدیریت کنیم که سگ آزادزی نداشته باشیم
سیاهپوش
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۹:۵۵ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
5
5
مردم نون ندارن بخورن شما نشسته اید به فکر چهار تا سگ ولگرد هستید !!!!
بابا بکشید این ها رو هم خرج اضافه نکردید وهم ملت رو از بیماری های منتقله از اینها نجات دادید وبه حرف وحدیث این واون هم توجه نکنید !!!!
پاسخ ها
ناشناس
| Denmark |
۱۸:۰۷ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
اجرای برنامه مدیریت جمعیت سگ در وحله اول به خاطر انسان انجام می شود. مطلب را با دقت بیشتری بخونید. توضیح داده شده که برای کاهش گزش و کنترل هاری و مدیریت جمعیت سگ ها چرا جمع آوری موثر نیست و همینطور توضیح داده شده که هزینه اجرای طرح علمی مدیریت جمعیت سگ ها از هزینه جمع آوری و حذف فیزیکی و کشتار چرا کمتره.
نقیبی
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۰:۵۷ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
ناشناس عزیز
دقیقتر توضیح دهید رهاسازی چطور احتمال گزش را کم میکند؟
با افزایش تعداد سگها و تشکیل گله، قلمروطلبی سگها افزایش پیدا میکند و میزان گزش به مراتب بیشتر میگردد
و مهمتر اینکه اگر بر اساس فرضیه شما با جمع آوری سگهای ولگرد آرام فقط سگهای ولگرد شرور در جمعیت باقی بمانند
دقیقا همین حالت برای عقیم سازی هم قابل تعمیم است
یعنی با زنده گیری سگهای آرامتر و عقیم سازی انها، تنها سگهای شرور امکان بقای نسل را پیدا میکنند و جمعیتی پدید خواهد آمد که دیگر حتی قادر به واکسیناسیون آن نخواهیم بود
اما با معدوم سازی سگهای شرور و جمع آوری تعداد بیشتری از سگها در پناهگاهها و واگذاری و تعیین تکلیف نهایی آنها و واکسیناسیون صد درصدی سگهای ولگرد و آموزش مالکیت مسئولانه و اجرای قوانین سختگیرانه برای صاحبان سگها در رابطه با نحوه نگهداری از سگها و مراقبتهای بهداشتی مرتبط با آن، میتوان جمعیت سگهای ولگرد را مدیریت نمود
لطفا در مورد هزینه ها و مقایسه آن توضیحات کاملتری دهید
ناشناس
| Denmark |
۱۷:۳۶ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
پاسخ شما توسط متخصص در مطلب داده شده. و توضیح داده شده چرا روش پیشنهادی شما توسط بالاترین متخصصان مدیریت جمعیت سگها در جهان غیر موثر عنوان و رد شده. و طبق تجربه کشورهای دیگر هم رد است.
محجوب
| United States of America |
۱۸:۴۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
آقای دکتر شما بالاترین متخصص
دکتر نقیبی جوان و بی تجربه
اما یک دو دو تا چهار تای ساده است
همه میدانند نرخ زاد و ولد سگ به شدت بالاست
پناهگاههای ما ظرفیت ندارند و باید با جدیت بیشتری به فکر واگذاری باشیم
از طرفی هزینه نگهداری فشار زیادی به دولت تحمیل می‌کند
روش پیشنهادی دکتر نقیبی همان روش اجراشده در هلند است در کدام کشور رد شده است ؟
ناشناس
| Denmark |
۲۱:۲۷ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
مدیریت جمعیت سگها دو دو تا چهارتای ساده نیست و نیازمند دانش فنی است. هلند مگر سگ پرسه زن یا به قول شما سگ ولگرد دارد؟ ما اصلأ در ایران پناهگاه نداریم. پناهگاه مکانی با استانداردهای خاص مخصوص سگ‌های دارای سرپرست است که یا گم شدند یا فرار کردند. شرایط کشور ما متفاوت است. مطلب را دوباره بخوانید. اماکنی که سگ‌ها در ایران در آنجا دپو میشوند در پروتکل سازمان جهانی بازداشتگاه نامیده می شوند. و اصلأ در مطلب هم نوشته شده که چقدر هزینه برای این روش غیر علمی میشود و اصلأ چرا این روش غیر موثر است. بار دیگر پیشنهاد می کنم مطلب را مطالعه بفرمایید. سپاسگزارم.
نقیبی
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۹:۴۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۳
آقای دکتر شما که معتقد به نشر اکاذیب نیستید حداقل یکم مطالعه کنید
هلند الان سگ ولگرد ندارد اما مطالعه بفرمایید بقول خودشون مشابه الان هند بودند
اما با گذاشتن قوانین مالیاتی سنگین برای کسانی که سگ را از مراکز پرورش می‌خریدند بالاجبار مردم رو به سمت قبول سرپرستی از سگهای ولگرد کردند
همچنین تمام کسانی که تمایل به نگهداری از سگ بودند باید فرم ثبت‌نام پر میکردند و مشخصات خودشون و سگهای تحت سرپرستی شون رو اعلام می‌کردند
همه این افراد باید.سگ خانگی خودشون رو عقیم و طبق برنامه واکسینه کنند
وگرنه جریمه یا حتی زندانی میشوند
دقت کنید اجبار عقیم سازی صد درصدی حتی برای سگ خانگی نه ولگرد
در نهایت توانستند جمعیت سگهای ولگرد رو به صفر برسانند
پس لطفاً تاریخ را انکار نکنید
دقیقا الان حرف من هم همین است این پروتکل تنها با واکسیناسیون و عقیم سازی نود تا صددرصدی جواب میدهد که دولت بودجه ندارد
البته در صورتی که هدف کنترل جمعیت سگهای ولگرد باشد نه تثبیت و افزایش آن.

ببینید هر طرحی ابتدا باید ارزیابی نسبی شود
یعنی اهدافش باید مشخص باشد، یعنی ما قادر باشیم در پایان سال ارزیابی کنیم که به اهدافمون رسیدیم یا خیر؟
منابعش باید مشخص باشد
چالش های پیشرو باید مشخص باشد و برای هر مورد راهکار مناسب درنظر گرفته شده باشد
برید مطالعه کنید ببینید هند از سال 2013-2019 این طرح را اجرا کرده اما نتیجه ای نداشته سال 2019 بررسی کردند دیدند امکان ندارد با کمتر از 90 درصد عقیم سازی به نتیجه برسند و از NGO درخواست کمک کردند

عقیم سازی 70 درصدی در بدترین شرایط جمعیت را دو برابر میکند اگر اینطور نیست توضیح دهید
در جمعیت واقعی تعداد ماده ها بیش از دو برابر نرهاست و طبق مطالعات موجود هرسگ توانایی تولید 16 توله را طی یک سال دارد اما من در فرضیه خودمان با در نظرگرفتن مرگ و میر و ..، 5 توله در نظر میگیرم
مثال : برفرض ما ده تا سگ ولگرد داریم که 7 تا عقیم شدند و 2 تا از 3 سگ باقیمانده ، ماده هستند
و بعد یکسال ده توله اضافه شوند با ده تای قبلی جمعیت کلی 20 تا یعنی دو برابر جمعیت اولیه.
سال دوم، از این 20 تا 70 درصد یعنی 14 تا عقیم میشوند و از 6 سگ باقیمانده 4 تا ماده هستند و با احتساب 5 توله، 20 توله به جمعیت اضافه میکنند با 20 تای قبلی جمعیت نهایی 40 تا یعنی 4 برابر جمعیت اولیه.
سال سوم 28 سگ عقیم، 12 سگ باقی، 8 تا ماده، 40 توله اضافه و جمعیت کلی 80 تا یعنی 8 برابر جمعیت اولیه.
سال چهارم جمعیت نهایی 160 یعنی 16 برابر جمعیت اولیه.
سال پنجم جمعیت نهایی 320 یعنی 32 برابر جمعیت اولیه.
خب الان دقیقا بفرمایید با این رشد تصاعدی، جمعیت سگهای ولگرد از نظر شما کنترل شده است
آیا هدف شما از کنترل جمعیت دقیقا این است ؟ اگر نیست دقیق توضیح دهید
آیا میدانید اجرای هرساله برنامه عقیم سازی انهم با این حجم چقدر هزینه دارد ؟
برای تامین هزینه ها چه منبعی را پیشنهاد میکنید؟
با اینکه من کمترین حد زاد و ولد را در نظر گرفتم و خودتون بهتر میدونید هر سگ به طور میانگین از 8-9 ماهگی بالغ میشه و امکان زاد و ولد داره و در بدترین شرایط 7-8 سال عمر میکنند
نقیبی
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۰:۰۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۳
اخیرا یک پناهگاهی در اصفهان با هزینه 15 میلیارد ساخته شده، انتظار ندارید که هتل 5 ستاره بسازیم براشون
این هزینه رو برای کودکان بهزیستی میکردیم همه بچه های بی سرپرست و بدسرپرست هلو میدادند
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۲۳ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
3
6
خانم ناهید کیشانی اگه خدای ناخواسته یکی از بستگانت توسط همین سگهای ولگرد هاری بگیره ایا بازم مخالف کشتار سگها هستید
برخورداری
|
Finland
|
۱۴:۴۶ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۱
8
4
سپاس آقای دکتر مرادی
ناشناس
|
Germany
|
۱۴:۴۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
5
3
با صحبتهای اقای دکتر مرادی کاملا موافقم ،کشتار سگهای بلاصاحب کار یکی دوروز ویکی دوسال نیست که انجام میشه از پنجاه سال پیش که من بچه بودم هم در اطراف تهران (زمانیکه لواسان دهات بود ،اوین درکه هم تمامش باغ وده بود ،فرحزاد به همچنین وروستاهای دیگه )هرچند وقت یکبار به سگها سم میدادن ومیکشنشون که جمعییتشون کم بشه ،ولی کو؟؟؟پنجاه ساله با کشتار این زبونبسته ها جمعیتشون کنترل نشده پس یه جای کار میلنگه پس یه جای کار اشتباهه وهیچ کشور عاقلی نمیاد یک پروژه ی شکست خورده رو هی تکرار کنه
مگر یه عده ادم بیسواد وحیوان ستیز و وسواسی
باید از این افراد پرسید ایا شما در تربیت بچه تون هم یک کار اشتباه رو که جواب هم نمیگیرید مدام تکرار میکنید ؟؟؟؟؟
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۸:۰۵ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
50 سال پیش شما بچه بودید
کشتار انجام میشده توسط میرشکارها و ما سگ ولگرد نداشتیم و جمعیت صفر بود
الان حدود یک دهه هست که با فعالیت حامیان بیسواد ما سگ ولگرد داریم و اجازه کشتار نداریم که از کنترل خارج شدند
محجوب
|
United States of America
|
۱۸:۴۰ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۲
2
7
واقعا لذت بردم از کامنت دکتر نقیبی
دوباره با بیانی شیوا عاقبت پروتکل پیشنهادی آقایان را شفاف سازی کردند
واقعا دست مریزاد، حرفی باقی نگذاشتند
پروتکلی که ظرف یکسال جمعیت سگها را دو برابر کند جایی برای بحث ندارد
کسی که واقعا بخواهد برای این ملت کاری بکند هزاران میلیارد بیت المال را صرف یک پروژه سوخته نمیکند
.........................
البته عقیم سازی خیلی موثر است منتها صددرصدی آن هم نه با هزینه دولت بلکه بعد واگذاری و با هزینه سرپرست جدید
تا زمانی که دولت هزینه ها را تقبل می‌کند، این روند رهاسازی سگهای خانگی ادامه دار خواهد شد
و بهترین راهکار هم آموزش و فرهنگ سازی است
پاسخ ها
نقیبی
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۰:۵۰ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۳
سپاس
مرضیه
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۵:۰۶ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۴
4
3
ممنون از نشریه خوب و علمی و مقاله کارشناسانه و تخصصی تون.با خوندن مصاحبه دکتر مرعشی واقعا از مطالعه خیلی از پاسخهای اشتباه ایشون متحیر شده بودم،ممنون که بخوبی توضیح دادین،لطفا مصاحبه های مفصلتر و دائمی از آقای دکتر مرادی درین مورد منتشر کنید،ممنونم
پاسخ ها
مریم
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۸:۲۰ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۴
فهم مطالب دکتر مرعشی بی گمان برای این حجم از نا آگاهی شما ممکن نیست ‌‌.... این بحث غیر علمی که هاری در مناطق گرمسیری گسترش می یابد برای شما علمی و کارشناسانه است ‌‌...
فراهانی
|
France
|
۱۱:۵۴ - ۱۴۰۳/۰۸/۲۸
0
0
ممنون از جناب آقای مرادی
کشتاربا سم یا هر وسیله دیگری جواب نمیدهد،باید فرهنگسازی،عقیم کردن،و واکسینه شدن،رها سازی،بهترین کاریه که می‌شود کرد،این کارییکه شهرداری انجام میده جواب نمیده،شهرداری میخواد زیر بار مسئولیت نره وفقط جم آوری وکشتار انجام میده،وهزینه ام نمیکنه،اینکارو بهترین روش میدونه چون بصرفه نیست وپول میزنه بجیب
نظر شما
ادامه