حکیم مهر - دانشمندان موفق به معرفی یک ابرپادتن برای درمان آنفلوانزا شدند که با یک ضربت منفرد بیماری را درمان می‌کند.
این موفقیت امیدهای جدیدی را پیش روی متخصصان برای ریشه‌کن کردن این بیماری جهانی می‌گذارد.
ابرپادتن موسوم به CR9114 گامی برای ارائه یک درمان طولانی و نه یک واکسیناسون سالانه در فصل زمستان به شمار می‌آید. این پادتن ضربتی همچنین می‌تواند در درمان عفونت‌های شدید و حفاظت از پرسنل بیمارستانی طی شیوع آنفلوانزا کارسازباشد.
دانشمندان تاکنون سه آنتی‌بادی انسانی برای مقابله با آنفلوانزای B شناسایی کرده‌اند و آنتی‌بادی معرفی شده در مقابل ویروس آنفلوانزای شایع‌تر و جدی‌تر A نیز کارآمد است.
برای طراحی یک واکسن آنفلوانزای کارساز در سطح جهانی، باید راهکاری برای مقابله با آنفلوانزاهای نوع A و B ارائه دهد و پادتن مزبور تنها آنتی‌بادی است که این عمل را صورت می‌دهد.
وی و همکارانش در موسسه واکسن کروسل در هلند مجموعه ای بزرگ از آنتی‌بادی‌های آنفلوانزا را از سلول‌های ایمنی داوطلبانی که به آنها واکسن فصلی تزریق شده بود، تولید کردند. آنها سپس به منظور یافتن آنتی‌بادی‌های مرتبط با تنوع و گوناگونی ویروس‌های آنفلوانزای B آنها را غربالگری کردند.
سه عدد از این آنتی‌بادی‌ها تحت نام‌های CR8033، CR8071 و CR9114 از موش‌ها در مقابل دوز مرگبار دو آنفلوانزای عمده محافظت کردند و CR9114 همچنین علیه ویروس‌های آنفلوانزای A مقابله کرد. این ویروس‌ها شامل زیرنوع H1N1 بود که دست کم 17 هزار نفر را در یال 2009 به کام مرگ برد.
محققان هلندی از تکنیک‌های اسکن هنری جهت نشان دادن این موضوع که آنتی‌بادی‌های CR8033 و CR8071 خود را به «سر» پروتئین هماگلوتین می‌چسبانند، استفاده کردند. این پروتئین سطح بیرونی‌تر ویروس‌های آنفلوانزا را نشانه گرفته و از حرکت آنها از سلول‌های عفونی ممانعت می‌کند.
نکته جالب توجه در خصوص این آنتی‌بادی‌ها این است که آنها ویروس‌های آنفلوانزا را عمدتاً با جلوگیری از خارج کردن سلول‌های عفونی توسط ذرات ویروس صورت می‌دهند.
آنتی‌بادی CR9114 نیز به مکانی در ساقه هماگلوتین متصل می‌شود. این آنتی‌بادی از اعمال تغییر شکل به پروتیین مزبور که ویروس برای هم‌جوشی با غشای بیرونی‌تر سلول‌های میزبان به آن نیاز دارد، جلوگیری می‌کند.
