حکیم مهر - یک کارشناس کشاورزی گفت: با توجه به اینکه تولیدات دامی سهم زیادی در تولید ناخالص ملی دارد، باید برای انجام فعالیت‌های پژوهشی و برنامه‌ریزی دامپروری از منابع صندوق توسعه ملی به این بخش تزریق شود.
امیر رشیدی - عضو هیات علمی دانشگاه کردستان - بزرگ‌ترین چالش دام کشور را نبود برنامه جامع اصلاح نژاد عنوان و اظهار کرد: برنامه جامع برای ثبت مشخصات و رکوردگیری گاو بومی و دورگ در کشور نداریم و بیشتر نژادهای بومی همچون گاو گلپایگانی، سرابی، سیستانی و کردی در حال نابودی و تلاقی با نژاد هلشتاین هستند.
وی افزود: برنامه خاصی برای اصلاح نژاد و افزایش بهره‌وری نزدیک به 52 میلیون راس گوسفند و همچنین نژادهای بز در کشور وجود ندارد. همچنین حدود 90 درصد تغذیه طیور وابسته به خارج است که برای کاهش وابستگی‌ها نیازمند ارزیابی هستیم که در چه مکان‌هایی ذرت و سویا بکاریم تا بخشی از وابستگی‌ها کم شود.
این متخصص علوم دامی با اشاره به تصویب قانونی در مجلس تحت عنوان افزایش بهره‌وری دامپروری گفت: هنوز هیچ‌کدام از برنامه‌های این قانون عملیاتی نشده و واقعا نیاز به این است که از هر کانالی از جمله صندوق توسعه ملی این هزینه‌ها تامین شود.
رشیدی با تاکید بر این مساله که دولت‌ها موظفند غذای ارزان در اختیار جامعه قرار دهند گفت: کشاورزی یک بخش تولیدی است که ریسک بالایی دارد لذا باید با پرداخت یارانه، تعاونی‌های تولیدی، انجمن‌های نژادی و بخش خصوصی را متشکل کنیم تا مرحله به مرحله به سمت خصوصی‌سازی گام برداریم.
وی انجمن علوم دامی ایران و نظام مهندسی، کشاورزی و منابع طبیعی را از جمله سازمان‌هایی دانست که می‌توانند در همکاری با وزارت جهاد کشاورزی و تعاونی‌های تولیدی بخش خصوصی به توزیع تسهیلات در این بخش بپردازند.
این استاد دانشگاه درباره‌ی اینکه بودجه صندوق توسعه ملی باید در اختیار چه بخش‌هایی قرار گیرد؟ گفت: در بخش دامپروری بهتر است بودجه به تولیدکنندگان بزرگ داده شود. تولیدکنندگان بزرگ به عنوان یک هسته عمل کنند و از طریق آن‌ها به تولیدکنندگان کوچک انتقال ژن صورت گیرد.
به اعتقاد رشیدی نیازمند یک ساختار هرمی هستیم تا از تولیدکنندگانی که در تولید، بالاتر و در برنامه‌ها پیشرو هستند به لایه‌های پایین کمک شود چراکه با این برنامه لایه‌های پایین هم حمایت خواهند شد.
