حکیم مهر - دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو به عنوان بخشی از پژوهش خود برای مشاهده چگونگی تکامل مغز، موفق به تولید هدفونهایی به اندازه سر پرندگان شدند.
این دانشمندان هدفونها را با میکروفون ترکیب کردند تا فنچها تصور کنند که آواز خود را ناهماهنگ خوانده و آن را سازگار کنند.
آنها امیدوارند که این پژوهش بتواند در نهایت در چگونگی تکامل مغز کمک کرده و به درمانهای جدید رفتاری برای توانبخشی صوتی منجر شود.
دانشمندان که بر روی چگونگی چهچه زدن پرندگان در یک کلید موسیقایی تحقیق می‌کنند، توانسته‌اند توضیح آماری را در پاسخ به چرایی سخت بودن یادگیری برخی مسائل برای مغز نسبت به موضوعات دیگر ایجاد کنند.
این محققان توانسته‌اند اولین مدل ریاضی را ایجاد کنند که از تجربه حسی قبلی پرنده برای پیش‌بینی قابلیت یادگیری آن استفاده می‌کند. آنها امیدوارند این مدل بتواند به آنها در درک ریاضی یادگیری در دیگر موجودات از جمله انسان کمک کند.
نتایج این پژوهش که نشان می‌دهد پرندگان بالغ اشتباهات کوچک در آواز خود را سریعتر و قویتر از اشتباهات بزرگتر تصحیح می‌کنند، در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
محققان از فنچ بنگالی به عنوان مدلی برای بررسی مکانیزمهای چگونگی یادگیری مغز در تصحیح اشتباهات صوتی استفاده کردند. درست مانند انسانها، جوجه‌های پرندگان با گوش دادن به صدای پرندگان بالغ، آواز را فرا می‌گیرند. جوجه‌های این فنچها چند روز پس از گوش دادن، آواز تقلیدی را آغاز می کنند.
در آغاز، آواز آنها بسیار متغیر و غیرمنظم است اما با تمرین بیشتر، شنیدن صدای خود و تصحیح اشتباهات، این پرندگان جوان در نهایت مانند گونه‌های بالغ آواز می‌خوانند.
این موضوع یادگیری در میان انسان و پرندگان مشابه است. جوانان در ابتدای یادگیری از اشکالات زیادی برخوردارند که با ممارست حل می‌شود. یک نظریه بر این اساس است که مغزهای بالغ اشکالات بزرگتر را بررسی کرده و به ایرادهای کوچکتر توجه بیشتری می‌کنند.
به گفته محققان، مغز برای تصحیح اشتباهات باید بر حسها تکیه کند که آنها نیز قابل اتکا نیستند چرا که برای مثال در صورت وجود یک صدا در محیط، مغز آنرا اشتباه شنیداری پنداشته و تجربه حسی را نادیده می‌گیرد.
ارتباط بین تغییرپذیری و یادگیری ممکن است بتواند دلیل یادگیری سریعتر در جوانان و چرایی مقاومتر بودن بزرگسالان در برابر تغییر را توضیح دهد.
محققان می خواستند که رابطه بین اندازه یک خطای صوتی و احتمال ایجاد یک تصحیح حسی توسط مغز را تعیین کنند؛ از این رو از هدفونهای مینیاتوری بر روی سر فنچهای بنگالی استفاده کردند.
با خواندن این فنچ در برابر میکروفون، محققان از تجهیزات پردازش صوت برای فریب پرنده در مورد خواندن آواز اشتباه با تغییر گام صدای پرنده و تغییر شیوه‌ای که پرنده آنرا بطور بلادرنگ می‌شنود، استفاده کردند.
محققان از این داده‌ها برای ساخت مدل آماری در اندازه یک اشتباه صوتی و چگونگی یادگیری پرنده به همراه نقطه برش یادگیری برای اشتباهات حسی استفاده کردند.
