حکیم مهر - سرانجام پس از ماهها غفلت و متعاقب گفتگوی دکتر تاجیک رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران با نشریه حکیم مهر (اینجا) و درج خبری با عنوان دنیا معطل پیام رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران (اینجا)، در پایگاه اطلاع رسانی آن دانشکده پیام رئیس محترم دانشکده (اینجا) درج شده است.
هر چند که این پیام به شیوه رفع تکلیف و بدون نام و امضاء و عکس و مشخصات رئیس دانشکده درج شده و حاوی مطالب قابل تأملی نظیر احتساب رشتههای PhD بعنوان دوره‌های رزیدنتی و غیره است اما یک نکته مهم در این پیام به چشم می خورد و آن تأکید مجدد دکتر تاجیک بر جذب دانشجوی خارجی میباشد.
از آنجا که مهمترین تابلوی اعلانات یک دانشکده که در معرض دید جهانیان قرار میگیرد و ضمناً مورد استفاده دانشجویان داخلی هم واقع می شود پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی آن دانشکده است و بنابر اذعان رئیس محترم دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران هم این دانشگاه را مادر مینامند لذا لازم است مسئولین محترم آن دانشکده توجه بیشتری نسبت به این پایگاه اطلاع رسانی معطوف دارند.
ضمن آنکه در ادامه به طور نمونه صفحه اول برخی سایتهای دانشکده های دامپزشکی دنیا تقدیم گردیده و در آینده مقایسهای بین محتوای سایت دانشکده های دامپزشکی غیرایرانی با سایت دانشکده های دامپزشکی داخلی صورت خواهد گرفت پیشنهاد میگردد علاوه بر استفاده از عنصر گرافیک و رنگ در سایت دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، فعالیتهای جاری دانشکده و فهرست کلاسها و واحدهای درسی و سمینارها و جلسات مختلف و پرسش و پاسخ دانشجویان با اساتید و محتوای دروس برای استفاده دانشجویان سایر استانهای کشور در این سایت منعکس گردد.
گفتنی است در بررسی مقدماتی آنچه محرز است آنکه اکثر دانشکده های دامپزشکی کشورمان اعم از دولتی و آزاد در سایت خود اطلاعات قدیمی عرضه نموده و اکثراً یک زبانه هستند. نکته جالب آنکه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران گرچه سایت خود را به زبان انگلیسی راه اندازی نموده است اما از زبان فارسی غافل مانده و به نظر میرسد قصد دارد به رؤیای جهانی شدن زودتر جامه عمل بپوشاند!!!
صفحه اصلی سایت دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
صفحه اصلی سایت دانشکده دامپزشکی دانشگاه گلاسکو
صفحه اصلی دانشکده دامپزشکی دانشگاه PURDUE
صفحه اصلی کالج دامپزشکی دانشگاه Cornell
وبسایت هر دانشکده ای در حقیقت نشان دهنده ی محیط و وضعیت مدیریتی آن مجموعه است . که در مورد دانشگاه تهران ، بی حوصلگی مدیران و بی اهمیت بودن مسائل برای آن ها را منتقل می کند . 
