نامه سرگشاده نوروزی مدیرمسئول حکیم مهر به جامعه بزرگ دامپزشکی کشور / بخش نخست

حکیم مهر - نامه سرگشاده نوروزی مدیرمسئول حکیم مهر به جامعه بزرگ دامپزشکی کشور / بخش نخست

-          تبریک عید نوروز و آغاز سال 1392

-          به نوشته توجه شود نه نویسنده

-          آنچه از دست و زبانم برآمد نوشتم و گفتم / مسئولین از تلاش‎ خود برای رفع مشکلات باید پاسخگو باشند

-          سخنی که از دل برآید، ان شاء الله لاجرم بر دل می‎نشیند

-          بخش‎های بعدی این نامه تا پایان تعطیلات نوروز به تدریج تقدیم می‎شود

-          نیاز اصلی جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان امروز وحدت است

-          پیکر دامپزشکی زخم خورده است و برخی مدیریت‎ها نمکی بر این زخم!

-          چه بهتر که شیفته خدمت باشیم نه تشنه قدرت

-          لجبازی طرفین یک چالش می‎تواند آنان را از صحنه دامپزشکی حذف کند

-          در انتصاب مدیران و مدیریت‎ها سلایق سیاسی و جناحی دخالت داده نشود

-          از مسئله‎ای که بر سازمان نظام دامپزشکی عارض شده عمیقاً متأسفم

-          کیست که نداند از تعمیق جراحت پیکره دامپزشکی چه کسانی سود می‎برند!

-          نامزدهای ریاست نظام دامپزشکی بعد از انتصاب رئیس جدید مانند پروانه گرد این سازمان بگردند تا صداقت‎شان اثبات شود

بسمه تعالی

بینندگان محترم حکیم مهر، همکاران ارجمند و گرانقدر و جامعه شریف دامپزشکی کشور

سلام علیکم

پیش از هر سخن لازم می‎دانم فرارسیدن بهار طبیعت را به شما همراهان عزیز حکیم مهر و اعضای گرانقدر جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان تبریک عرض نموده و از خداوند متعال دوام توفیقات یکایک شما را در سال 1392 و سالیان آتی مسئلت نمایم.

همانطور که پیش از این در حکیم مهر به استحضارتان رسیده، نوروز امسال با گفتگوهای عیدانه مهمان نگاه دلگرم‎کننده شما نیستیم و قرار است اینجانب مطالبی را در این قالب محضرتان تقدیم نمایم. امیدوارم مسئولین محترم و آنان که باید، صرفنظر از نویسنده که سرشار از خطا و نقص است به نوشته توجه نمایند که امیر مؤمنان علی (علیه‎السلام) فرمود : (انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال : به گفته بنگر نه گوینده)

نخست از سبب نگارش و به اشتراک گذاشتن این نامه نکته‎ای عرض می‎کنم. برخی در طول پنج سال و اندی فعالیت حکیم مهر بارها به اینجانب از عدم تأثیرپذیری اینگونه نامه‎ها گفته‎اند و یا خود در ابتدا به دنبال نگارش اینگونه پیامها بوده و در میانه راه ناامید شده و آن را رها کرده‎اند. اگر انتشار این نامه یک اثر داشته باشد و آن اینکه بار مسئولیت را از گردن اینجانب برداشته و پاسخگویی در جهان باقی را آسان نماید کافی است، هرچند معتقدم اثرپذیری اینگونه نامه‎ها در میان قاطبه مسئولین محترم نه تنها کم نیست بلکه چون کلامی از دل برآمده ان شاء الله لاجرم بر دل نیز به خوبی می‎نشیند. روز قیامت اینجانب حداقل مسئولیتی که از گردنم ساقط می‎شود این است که آنچه از دست و زبانم برمی‎آمد گفتم و نوشتم و آنگاه مسئولینی که پشت میزهای مدیریت قرار دارند باید پاسخگو باشند که آیا نقد را به شرط انصاف قبول کرده و در رفع نقایص به حد توان کوشیده‎اند یا با غرض‎ورزی و اهمال به دنبال حفظ پست و مقام بوده‏ و به میز خود با قوی‎ترین چسب‎ها الصاق شده‌اند؟

روی سخن و درددل اینجانب در این نامه همه اعضای ارجمند جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان هستند و در چند بخش هم تقدیم می‎گردد. بخش نخست آن پیش روی شما است و بخش‎های دیگر تا پایان تعطیلات نوروز امسال به تدریج تقدیم خواهد شد.

ابتدا از موضوعی می‎خواهم گلایه کنم که سال گذشته و سالیان قبل از آن بارها در لفافه و گاهی شفاف به آن اشاره کرده‎ام. وحدت، وحدت، وحدت! به نظرم امروز نیاز اصلی جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان وحدت است. چندپاره بودن تشکیلات و وظایف و مسئولیت‎های حوزه عملکرد دامپزشکی از یک سو و گستردگی وظایف و اختیارات دامپزشکان و سایر رده‎های دامپزشکی از سویی دیگر هر چند از بعدی نقطه قوت محسوب می‎شود اما سبب شده تا پراکندگی اعضای صنف دامپزشکی در تشکیلات و دستگاههای مختلف اعم از بخش دولتی و غیردولتی آنان را از انسجام دور نگه دارد. همین امر مشکلاتی را در سالیان گذشته و قبل‎تر از آن برای صنف دامپزشکی رقم زده و همواره ستون و بدنه اصلی دامپزشکی را به هراس وامی‏دارد. نوع مدیریت‎ برخی مسئولین نیز نمکی بر این زخم کهنه افزوده و حاصل این معجون، پیکری زخم‏خورده است که البته هرچند به جای خود بسیار تنومند و فربه می‎باشد اما بر اثر سوء تدبیر و سکوت برخی خواص و بزرگان، پشه‏ لاغری هم به راحتی یک عقاب به آن نظر سوء می‎اندازد.

با کمال تأسف نوع مدیریت برخی مسئولین آنگونه‎ است که انسان احساس می‎کند رقابتی برای تصاحب یک مقام وجود دارد و در این میان اعضای جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان آنچنان ضرر کرده و می‎کنند که حتی به دلیل ضرر مستمر از توجه به مضرات اینگونه فضا هم منصرفند! اگر میان دستگاهها و تشکل‎های مختلف آنچنان که رهبر انقلاب به صراحت دستور فرمودند وحدتی شکل می‎گرفت و دامپزشکی سردمدار تحقق منویات رهبری معظم می‎بود امروز شاهد پیشرفت‎هایی بس شگرف‎تر در این حوزه بودیم. این گلایه به معنای رد خدمات و مدیریت تلاشگر و مجدانه قاطبه مسئولین نیست اما تلنگری به همه ما است تا بدانیم هر انسانی ممکن است روزی به لغزش افتد و خدای نکرده حب مقام و مال او را از مسیر خدمت به خلق بازدارد، چه بهتر آنکه همه شیفته خدمت باشیم نه تشنه قدرت!

مقصود از وحدت این نیست که همه مسئولین در هر مقام و مسئولیتی در بخش دولتی و غیردولتی با هم بر سر موضوعات مختلف اتحاد نظر داشته باشند بلکه منظور آن است که به مثابه انگشتان یک دست، همدیگر را در دستیابی به اهداف بزرگ و سند چشم‏انداز موفقیت و پیشرفت یاری نمایند. بدیهی است که در این مدل هیچیک از مدیران نقش خود را کم نمی‏‎انگارد و به همین دلیل آرزوی تصاحب میز مسئول دیگر را در سر نمی‎پروراند، همانطور که هر انگشت دست کاربرد خود را دارد. در این شرایط آیا به کسب موفقیت‎های بیشتر و بهبود شرایط اشتغال دانش‎آموختگان نمی‎توان امیدوار بود؟ اگر این وضع محقق نشود و وحدتی میان مسئولین مختلف در رسیدن به نقطه آرمانی و حرکت به سوی آن ایجاد نگردد به یقین باید هر روز  منتظر چالش‎ها و اختلافاتی بود که نمونه آن را در سالیان اخیر تجربه کرده‎ایم. گذشت طرفین یک چالش هر چند حق هم با آنان باشد وقتی برای منافع صنفی هزینه شود آن طرف را ماندگار می‎کند ولی اگر روندی به لجبازی و کشمکش‎هایی که هزینه به صنف تحمیل می‌کنند منجر شود آنگاه باید طرفین منتظر قضاوت جامعه دامپزشکی کشور و حتی حذف از صحنه دامپزشکی در روزگاری نه‎چندان دور باشند.

سال 1392 آبستن اتفاقی مهم و آن هم انتخابات ریاست جمهوری است. به تبع انتخاب رئیس جمهور بعدی احتمال تغییرات مدیریتی و یا تعیین تکلیف برخی جایگاهها هم هست. امیدواریم مسئولین سازمان دامپزشکی، نظام دامپزشکی، جامعه دامپزشکان، انجمن های صنفی و کلیه تشکل‎های مرتبط بخش دولتی و غیردولتی این اتفاق را بستری برای تعالی جامعه دامپزشکی کشور قرار دهند و کوچ مدیران از یک سوی میز به سویی دیگر سبب معطل ماندن امور جاری اعضای این جامعه شریف نگردد. اگر هم مدیرانی در تغییر دولت در بخش‎های مختلف بر سرکار ماندند و توفیق خدمت در همان مسند قبل را داشتند انتظار می‎رود از همه ظرفیت‎های جدید استفاده نموده و از دخالت دادن سلایق سیاسی و یا جناحی جداً پرهیز نمایند که این به صواب و تقوا نزدیک‎تر است.

پیش از آنکه این بخش از نامه که به کلیات اختصاص داشت پایان یابد مایلم یک نکته هم درباره سازمان نظام دامپزشکی عرض کنم. این سازمان خانه دامپزشکان و سایررده‎های دامپزشکی است و عمیقاً از آنچه در دو سال گذشته بر این سازمان عارض شده متأسفم. پیش از این امیدوار بودم شورای مرکزی این سازمان اقدامی مؤثر انجام دهد و تکلیف ریاست آن را مشخص نماید اما متأسفانه خود این شورا که بالاترین مرجع تصمیم‎گیری در سازمان نظام دامپزشکی است هم دوپاره شده و جلسات آن برگزار نمی‎شود. فارغ از آنکه روند پیگیری شده تاکنون چه نتیجه‎ای داشته به نظر می‎رسد تداوم این روند نیز به هیچ وجه به سود صنف دامپزشکی نباشد و مهمترین اثر آن تشدید جراحت پیکر زخم‎خورده جامعه دامپزشکی کشورمان است و کیست که نداند از تعمیق این جراحت چه کسانی سود می‎برند؟!

هر چند در حل و فصل مسائل مرتبط با انتصاب رئیس جدید سازمان نظام دامپزشکی در دوره جاری انتظار وساطت بزرگانی نظیر چهره‎های ماندگار، جناب آقای دکتر دستور و جناب آقای دکتر مطلبی با توجه به صبغه و تجربه بالا و ارتباط مؤثر با بدنه وزارت جهاد کشاورزی، نمایندگان دولت به دلیل ارتباط با وزرا و نیز سایر اعضای شورای مرکزی می‎رفت اما این انتظار به نحو مؤثری برآورده نشده اما اینجانب به تعیین تکلیف ریاست این سازمان در افق نه چندان دور امیدوارم. ذکر این نکته را لازم می‎دانم که موضوع بحث اینجانب شخص جناب آقای دکتر آقامیری نیست بلکه آنچه بر آن اصرار دارم تعیین تکلیف رئیس جدید است. بدین معنا که با قطعی شدن و تعیین رئیس جدید چه حاصل آن انتصاب مجدد ایشان باشد و چه توفیق خدمتگزاری به فرد دیگری واگذار شود زمینه کار و فعالیت با برنامه مشخص و مدون به نحو بهتری فراهم می‎شود و مشکلات اعتباری و ارتباط با دستگاههای دولتی و غیره نیز به حداقل خود خواهد رسید و تعامل بیشتر، جای خود را به وضع فعلی می‏دهد. یک نکته دلسوزانه هم به نامزدهای ریاست این سازمان عرض می‎کنم و آن اینکه صنف دامپزشکی تاکنون عملکرد و رفتار شما را در این مسئله ملاحظه نموده و منتظر است تا رفتار و عملکرد شما را پس از تعیین و صدور حکم رئیس جدید نیز به نظاره بنشیند. خدمتگزاری صادقانه شما زمانی اثبات می‎شود که پس از صدور حکم رئیس جدید در صورتی که توفیق خدمتگزاری در این سنگر (و نه به اسلام و ایران اسلامی عزیزمان) سلب شد، چون پروانه گرد سازمان نظام دامپزشکی بگردید و با جان و دل به رئیس جدید کمک کنید تا وی در هدایت و جلو بردن کشتی سازمان نظام دامپزشکی در دریای مواج رویارویی با مسائل و مشکلات روز به روز بیشتر موفق شود. امیدوارم همه ما در امتحانات سخت الهی سربلند بیرون آییم.

این بخش نخست نامه بود که تقدیم شد. ان شاء الله در طول تعطیلات عید نوروز بخش‎های بعدی که به مصادیقی نظیر بخش خصوصی، مشکلات سایررده‎های دامپزشکی، چالش‎های آموزش و پژوهش در دامپزشکی، ساختار سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی، جامعه دامپزشکان، انجمن‎های صنفی و غیره و نیز موضوعاتی مهم درباره نقش اعضای جامعه دامپزشکی در پیشبرد اهداف این رشته و حرفه و غیره می‎پردازد به تدریج از چهارم فروردین ماه تقدیم می‎گردد.

مجدداً فرارسیدن سال نو را به همگان تبریک عرض نموده و برای شما از خداوند متعال سلامتی، توفیقات روزافزون و شادکامی آرزومندم.

دکتر محمد لطفی‎زاده / مدیرمسئول حکیم مهر

خبر مرتبط :