نامه سرگشاده نوروزی مدیرمسئول حکیم مهر به جامعه بزرگ دامپزشکی کشور / بخش سوم – سایر رده‌های دامپزشکی

حکیم مهر - نامه سرگشاده نوروزی مدیرمسئول حکیم مهر به جامعه بزرگ دامپزشکی کشور / بخش سوم

-          مسئله سایر رده‎ها هم مزیت صنف محسوب می‌شود و هم چالش!

-          ظرفیت‎های شغلی با تعداد سایر رده‌های دامپزشکی همخوانی ندارد

-          برای جایگزینی عبارت سایر رده‌های دامپزشکی نظرسنجی شود

-          گره اشتغال سایر رده‎های دامپزشکی را با دست و نه با دندان باید باز کرد

-          سایر رده‎های دامپزشکی برای انتشار مجله علمی مستقل دست به کار شوند

-          تدوین بانک اطلاعاتی جامع از وضعیت سایر رده‎های دامپزشکی آرزوی چندین ساله‌ای است که امیدوارم محقق شود

-          برای انتشار مجله علمی مستقل سایر رده‎های دامپزشکی آماده همکاری هستم و از کمک دریغ نمی‎کنم

-          تشکیل انجمن مستقل صنفی و علمی سایر رده‏های دامپزشکی مضر که نیست مفید هم هست

-          معرفی یک نفر به دروغ به عنوان (دکتر) اقدامی ناشایست و ناصواب است

-          در مراکز مایه‏کوبی گاهی در حق سایر رده‎های دامپزشکی اجحاف می‎شود

-          تشکیل کنگره علمی و صنفی به شکل ملی در سطح سایر رده‎های دامپزشکی ضروری است

-          وضعیت اشتغال کارشناسان علوم آزمایشگاهی دامپزشکی نگران‌‎کننده است

بسمه تعالی

بینندگان محترم حکیم مهر، همکاران ارجمند و گرانقدر و جامعه شریف دامپزشکی کشور

سلام علیکم

در این بخش از نامه به مسئله مهمی می‎پردازیم که از یک زاویه یک مزیت مهم برای جامعه دامپزشکی کشورمان محسوب می‎شود و از زاویه‌ای دیگر یک چالش عمده! مسئله (سایر رده‎های دامپزشکی)

دلیل مزیت دانستن حضور این عزیزان در جمع دامپزشکان را باید دو نکته دانست. نخست آنکه برابر تعریف جهانی و قانون کشورمان، سایر رده‎های دامپزشکی بازویی توانمند و کامل‎کننده حلقه بهداشت و همکار دامپزشکان هستند و با توجه به تعداد قابل توجه تأثیرگذاری آنان در اقدامات پیش رو می‎تواند تعیین‎کننده باشد. دوم اینکه بخش مهمی از خدمات سطح اول دامپزشکی و پیشگیرانه توسط آنان ارائه می‎گردد.

اما چرا مسئله سایر رده‌های دامپزشکی امروز یک چالش محسوب می‌شود؟ پاسخ را باید در همان مزیت پیش‎گفته جستجو کرد. متأسفانه تعداد کاردانان دامپزشکی و کارشناسان علوم آزمایشگاهی دامپزشکی متناسب با ظرفیت‌های شغلی موجود نیست و همین نکته سبب شده تا مطالبات جویندگان شغل در این گروه مهم از صنف دامپزشکی روز به روز افزایش یابد و در بخش قابل توجهی از آنان به ویژه کارشناسان علوم آزمایشگاهی دامپزشکی سرخوردگی فراوانی ایجاد گردد. موضوع اشتغال این دسته از همکاران ارجمند موضوعی بس مهم است و باید در اولویت رسیدگی قرار گیرد. حل این مسئله را نباید از یک نهاد خاص انتظار داشت بلکه باید همه دست به دست هم بدهیم و این مسئله را طوری حل کنیم که به مشکل جدی بدل نگردد. گرهی که با دست می‌توان گشود را چرا باید به دندان واگذار کرد؟

در ابتدا باید این عبارت (سایر رده‌های دامپزشکی) را مورد توجه قرار داد. این عبارت از یک سو مناسب و از سویی دیگر نامأنوس و نامناسب است. اگر برابر تعریف جهانی و نیز قانون کشورمان، دامپزشک (با درجه دکترا) را محور ارائه خدمات بهداشت و سلامت بدانیم آنگاه حلقه‌های تکمیل کننده این تیم در سطح بالین، آزمایشگاه، مزرعه، کشتارگاه، کارخانجات مواد غذایی و غیره را نیز باید سایر رده‎های دامپزشکی نامید و به این لحاظ تعریف درستی هم هست، چنانچه در کشورهای دیگر نیز از مفهوم para-veterinarian با مصادیقی نظیر پرستار، تکنسین و غیره استفاده می‌شود. این جنبه مثبت مسئله است اما جنبه منفی آن این است که وقتی به گروهی که تعداد کثیری از یک صنف را تشکیل می‌دهند و حتی از تعداد دامپزشکان (با درجه دکترا) تعداد آنان بیشتر است عبارت (سایر) اطلاق می‎شود این معنا به ذهن متبادر می‌گردد که اهمیت آنان کمتر است و مانند آنچه در سالیان گذشته دیده‌ایم به حاشیه رانده می‌شوند و در تصمیم‎سازی و تصمیم‌گیری‌های صنفی نقش خود را به درستی ایفا نمی‌نمایند.

پیشنهاد می‌کنم مجامع صنفی بخصوص سازمان نظام دامپزشکی در یک نظرسنجی از اعضای خود عبارتی مأنوس‍تر را برگزیند و با خرد جمعی حاصله، آن را جایگزین (سایر رده‌های دامپزشکی) نماید.

دوستان سایر رده‌های دامپزشکی غالباً از ارادت اینجانب به آنان و احترامی که به نقش و اهمیت خدمات آنان قائلم آگاهند اما باید به صراحت و دوستانه انتقاداتی را نیز مطرح نمایم که امیدوارم بر حقیر خرده نگیرند.

در به حاشیه رانده شدن سایر رده‌های دامپزشکی علیرغم همه شرایط محیطی و موجود برخی از دوستان سایر رده‎ها نیز نقش داشته و دارند. اینجانب در ذیل پیشنهاداتی به اعضای محترم سایر رده‎های دامپزشکی عرض می‎کنم و یقین دارم اگر به این پیشنهادات عمل شود قطعاً در آینده نه چندان دور چهره بهتری از این گروه عظیم در صنف دامپزشکی به نمایش در می‎آید.

1 –  تلاش برای ایجاد یک دفتر مستقل و تعیین نماینده در سازمان نظام دامپزشکی و سازمان دامپزشکی برای رسیدگی به امور صنفی و اداری و شغلی آنان

2 – انتشار مجله علمی (آموزشی – ترویجی) مستقل برای سایر رده‌های دامپزشکی : یکی از نقاط ضعف برخی از اعضای سایر رده‌های دامپزشکی آن است که مستغرق در فضای شغل و خدمت هستند و از بعد علمی غفلت نموده‌اند. به همین دلیل وقتی در جلسات شرکت می‎کنند به صورت خودکار به حاشیه رانده می‌شوند و سخن آنان غالباً مورد توجه قرار نمی‎گیرد. ضمن آنکه در این شرایط خود فرد نیز خودباوری لازم را در بیان نظرات و تفکرات و ایده‌های ذهنی ندارد. اگر بطور مستمر در مجله‎ای علمی سایر رده‌های دامپزشکی اطلاعات علمی و تجربی خود را به اشتراک بگذارند زمینه افزایش علم و آگاهی و خودباوری در میان آنان فراهم می‌شود و جامعه دامپزشکی کشورمان نیز بیش از گذشته به نقش مهم آنان در تکمیل حلقه بهداشت و سلامت و خدمت‌رسانی واقف می‎گردد. اینجانب نیز اعلام می‎کنم در تحقق این پیشنهاد از هیچ کمکی در صورت تمایل همکاران محترم دریغ نخواهم نمود.

3 – تدوین بانک اطلاعاتی جامع از وضعیت سایر رده‎های دامپزشکی : اگر بند یک پیشنهادات تحقق یابد این بند در ادامه آن قابل پیگیری است. متأسفانه مانند بسیاری از بخش‎های دیگر اطلاعات جامعی در کشورمان از وضعیت سایر رده‎های دامپزشکی وجود ندارد و اطلاعات دچار چندپارگی است. اینکه سال به سال بدانیم چه تعداد سایر رده‎ دامپزشکی در کشور دانش‎آموخته شده‎اند و از کدام دانشکده‎ها فراغت یافته‎‌اند، اکنون چه شغلی دارند، چند درصد جویای کار هستند، چند درصد در شغل مرتبط مشغول فعالیت هستند، چند درصد در گرایش بالینی فعالیت دارند، چه تعداد در بهداشت و بازرسی مواد غذایی مشغول خدمت هستند و غیره نیاز اصلی برنامه‎ریزی و پیگیری مسائل و مشکلات است. امیدوارم این مسئله جدی انگاشته شود و این آرزوی چند ساله اینجانب و برخی از دامپزشکان دلسوز دیگر سرانجام محقق گردد.

4 – تشکیل کارگاههای آموزشی در قالب بازآموزی و نوآموزی : با پیشرفت روزافزون علم، تکنیک‌ها و مبانی علمی به طور مستمر در حال تغییر است و نیازهای خدمات در بخش بالینی و غیربالینی نیز با سرعتی روزافزون در حال تغییر و به روز شدن است. آنچه در این میان سایر رده‎های دامپزشکی را قدرتمند می‎کند بازآموزی دانسته‎ها و نوآموزی نیازهای خدمات است. امیدوارم تشکل‎های مختلف و به خصوص سازمان نظام دامپزشکی و سازمان دامپزشکی در این برهه از زمان به این مهم توجه ویژه نمایند. اینجانب تشکیل انجمن مستقل صنفی سایر رده‎های دامپزشکی را که عهده‎دار انجام بازآموزی این عزیزان باشد نه تنها برخلاف نظر برخی از دامپزشکان باسابقه مضر نمی‎دانم بلکه آن را ضروری و سبب تقویت صنف می‎دانم. درست است که چندپاره شدن تشکل‎های صنفی یک نقطه منفی در کارنامه صنف محسوب می‎شود و به صلاح نیست اما اگر تشکل‎های صنفی و علمی قدرتمند حلقه‎هایی تشکیل دهند که به کمک هم اهداف از پیش تعیین شده را محقق نمایند این امر مفید خواهد بود. در آینده اگر تمایلی به این مسئله پدید آید آنگاه به طور مشروح در این باب سخن خواهم گفت.

5 – یکی از دلایل به حاشیه رانده شدن سایر رده‎های دامپزشکی، اقدامات غیرقانونی و زیاده‏خواهانه برخی از همکاران است که نه تنها چهره صنف را مخدوش می‎کند بلکه نگاه را به کل جامعه محترم و خدوم سایر رده‌‎های دامپزشکی هم متأسفانه تغییر می‎دهد. اینکه همکاری تصور کند که با مدرک فوق دیپلم (کاردانی) یا حتی لیسانس(کارشناسی علوم آزمایشگاهی) می‎تواند جای دامپزشک (با درجه دکترا و بالاتر) را بگیرد اشتباه است و این تصور غلط باید از اذهان برخی همکاران زدوده شود. اینجانب با نهایت تأسف شاهد معرفی برخی همکاران سایر رده‎های دامپزشکی به عنوان دکتر آنهم به (دروغ) بوده‎ام و اینکار را بسیار ناشایست می‎دانم. این موضوع گاهی آنقدر دردآور است که حتی برخی (تأکید می‎کنم که روی این سخن بخش کوچکی از همکارانمان هستند) داعیه طبابت و نسخه‎نویسی با مدرک کاردانی یا نهایتاً کارشناسی علوم آزمایشگاهی دارند! حتماً باید قاطبه سایر‌رده‌های دامپزشکی، معدود همکارانی که دست به این اقدامات می‎‌زنند از این کار ناصواب منع نمایند تا علاوه بر جلوگیری از یک تخلف از قانون و سوءاستفاده، چهره کلی این قشر خدمتگزار و شریف آسیب نبیند. نیازی به طرح مصادیق دیگر نمی‎بینم اما در لفافه اشاره می‎کنم که اگر دانشجو در دانشگاه ببیند که غیردامپزشکی به راحتی جراحی می‎کند و خود را برتر از جراح متخصص می‎داند و به وی میدان داده می‎شود یا در یک کلینیک تخصصی فردی غیردامپزشک عهده‎دار طبابت است و یا کاردانی خود را دکتر معرفی می‎کند و کسی هم جلودارش نیست آنگاه نباید انتظار داشت که نگاه صنف دامپزشکی به سایر رده‎های دامپزشکی بهبود یابد.

6 – در مورد اشتغال سایر رده‎های دامپزشکی در مراکز مایه‎کوبی و غیره گاهی اجحاف شده و می‎شود که اگر انجمنی صنفی و مستقل در این زمینه تشکیل شود قطعاً در پیگیری حقوق این دسته از همکاران محترم بهتر می‎توان فعالیت نمود.

7 – برای تحقق آنچه تاکنون گفته شد حتماً نیاز به برگزاری نشست‎ها و گردهمایی‎های ملی و سامانه جمع‌آوری نظرات و پیشنهادات است. امیدوارم همکاران سایر رده‎های دامپزشکی در تشکیل کنگره علمی و صنفی و هر دو بعد اقدامی جدی و فوری صورت دهند.

8 – مجدداً باید درباره همکاران کارشناس علوم آزمایشگاهی دامپزشکی ابزار نگرانی نمایم. همانطور که قبلاً هم در پیامی به مناسبت روز علوم آزمایشگاهی عرض کرده‎ام، وضعیت اشتغال این دسته از عزیزان و دانشجویان مشغول به تحصیل نگران‎کننده است. امید که اولاً با تشکیل انجمن صنفی سایر رده‎های دامپزشکی به این وضع رسیدگی فوری شود و ثانیاً مراجع مسئول فعلی این مسئله را در اولویت برنامه‎های خود قرار دهند.

در پایان بار دیگر بر نقش مهم و تأثی