به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، تشخیص بهتر و سریع‌تر بیماری سرطان منوط به امکان درک بهتر وضعیت یک سلول منفرد در مقیاس مولکولی است. تحقیقات اخیر محققان شرایط تازه‌ای برای آنالیز یک سلول و رفتار آن ایجاد می‌کند.
یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه واشنگتن روش تازه‌ای برای کدگذاری سلول‌ها به روش رنگ‌آمیزی ارائه کرده‌اند. این روش به محققان امکان اعمال 100 رنگ زیستی را به سلول می‌دهد؛ این رقم ده برابر بیشتر از استاندارد تحقیقات فعلی است. با این کار محققان می‌توانند سلول‌ها را در محیط کشت یا در نمونه‌برداری‌های انجام شده آنالیز کنند.
«ژیاوو گو»، نویسنده اول این مقاله می‌گوید: این یک کشف بی سابقه در این حوزه است. این فناوری فرصت‌های تازه‌ای برای آنالیز سلول‌های منفرد ایجاد می‌کند.
این تحقیق بر اساس روش‌های رایج فعلی بنا شده است که در آن از آرایه‌های کوچک رنگی برای نمایش برچسب‌های زیستی سلول استفاده می‌شود. از این برچسب‌های زیستی می‌توان برای شناسایی سلول‌های بیمار یا غیرعادی استفاده کرد. در حالت ایده‌آل دانشمندان می‌توانند این آرایه‌ها را برای برچسب‌های زیستی مختلف تست کرده و بر اساس الگوهای ایجاد شده در سلول به ویژگی‌های سلول پی ببرند.
محققان این پروژه موفق شدند یک فرآیند دوره‌ای ارائه کنند که با استفاده از آن می‌توان 100 برچسب را در یک سلول تست کرد. پیش از این تنها امکان بررسی برچسب در یک لحظه وجود داشت. در این آنالیز از نقاط کوانتومی که برچسب‌های نیمه‌هادی فلورسانس هستند، استفاده شده است. ابعاد این نقاط بین دو تا 6 نانومتر بوده و رنگ آنها به ابعادشان بستگی دارد.
در این پژوهش از همان سیستم رایج برای تست 10 زیست برچسب استفاده شده، اما فرآیند دوره‌ای نیز به آن اضافه شده است.
«گو» می‌گوید: پروتئین‌ها که واحدهای سازنده سلولی هستند، فرآیند تولید پیچیده‌ای دارند؛ شما نیازمند برچسب‌های زیستی متعددی هستید تا بفهمید در فرآیند تولید آنها چه می‌گذرد.
این گروه، نقاط کوانتومی را به آنتی‌بادی‌های از پیش تهیه شده چسباندند و سپس آن را به سلول تزریق کردند. در قدم بعد با میکروسکوپ نوری سلول را مورد مطالعه قرار دادند و با مشاهده نقاط کوانتومی پی به زیست برچسب‌های مورد نظر در سلول بردند.
محققان، پس از پایان دوره اول به این سلول محلولی با pH پایین تزریق کردند تا رنگ خنثی شود، سپس دوره دوم را برای مشاهده رنگ دیگر آغاز کردند. با این کار سلول دچار آسیب نشده و می‌توان تا چندین دوره سلول را مشاهده کرد.
نتایج این پژوهش در نشریه «Nature Communications» به چاپ رسیده است.
