به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، بر اساس این تحقیق، تعامل با یک دوست رباتیک درمانگر، افراد در مرحله آخر جنون را کمتر مضطرب کرد و همچنین تاثیر مثبتی بر کیفیت زندگی آنها داشت.
این مطالعه پیشگام، با همکاری پروفسور وندی مویل از دانشگاه گریفیث استرالیا و پروفسور گلندا کوک از دانشگاه نورتامبریای انگلستان و همچنین محققانی از موسسه‌های آلمان انجام شد.
این دانشمندان اثر تعامل بیماران مبتلا به جنون با یک خوک آبی رباتیک به نام PARO را در مقایسه با شرکت در یک گروه مطالعه بررسی کردند.
این ربات مجهز به نرم‌افزار هوش مصنوعی و حسگرهای لامسه است که به آن امکان پاسخگویی به لمس و صدا را می‌دهند.
سیستم مزبور عواطفی مانند تعجب، خوشحالی و عصبانیت را نشان می‌دهد و نام خود و همچنین واژگانی که مالکش اغلب از آنها استفاده می‌کند را یاد می‌گیرد.
در این مطالعه 18 شرکت‌کننده که در مرکز مسکونی مراقبت از سالمندان واقع در کوینزلند استرالیا زندگی می‌کردند، به مدت پنج هفته در فعالیت‌هایی با ربات‌های PARO و همچنین در یک فعالیت گروهی مطالعه کنترلی شرکت کردند.
تاثیر این فعالیت‌ها پس از این مدت زمان با استفاده از اندازه‌گیری‌های جنون بالینی شناخته‌شده ارزیابی شدند.
در این ارزیابی چگونگی تاثیر این فعالیت‌ها بر کیفیت زندگی شرکت‌کنندگان، تمایل به سرگردانی، سطح بی‌عاطفگی، سطح افسردگی و میزان اضطراب آنها بررسی شد.
یافته‌ها حاکی از آن است که این ربات‌ها تاثیر بالینی معنادار و مثبتی را بر کیفیت زندگی سوژه‌ها داشتند، سطوح شادی را افزایش و همچنین اضطراب را کاهش دادند.
تحقیقات پیشین نشان داده بود که تعامل با حیوانات می‌تواند تاثیر مثبتی را بر بزرگسالان کهنسال داشته باشد، رفتار اجتماعی و تعامل کلامی‌شان را افزایش و حس تنهایی آنها را کاهش دهد.
نتایج مطالعه جدید نشان می‌دهد که PARO واکنش مشابهی را ایجاد می‌کند و می‌تواند در محیط‌های مراقبتی برای کمک به کاهش تعدادی از علائم از جمله هیجان، خشم، انزواطلبی و تنهایی افراد مبتلا به جنون کمک کند.
