به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، محمد درویش، عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور که در نشست عمومی چهارمین روز هفته جهانی علم (روز علم و زندگی) سخن می‌گفت با بیان این مطلب خاطرنشان کرد: بسیاری از کشورها از گونه های باارزش جانوری خود به عنوان نماد تیم‌های ورزشی استفاده کرده اند تا فرصتی برای معرفی این گونه ها و کمک به حفظ و حراست آنها فراهم شود. در حال حاضر فقط 70 قلاده یوزپلنگ آسیایی باقی مانده اند که همه آنها هم در ایران هستند. یوزپلنگ به واقع نماد طبیعت ماست چون اگر حال یوزپلنگ ایرانی خوب باشد یعنی حال علف‌خوارانی که خوراک یوزپلنگ هستند، خوب است و این یعنی حال گیاهانی که آنها از آن تغذیه می‌کنند خوب است که این امر در گرو مساعد بودن وضعیت منابع آبی کشور است.
وی، البته حال منابع آبی کشور را چندان خوب نمی‌داند.
به گفته درویش، در نبود مدیریت هماهنگ منابع آب سطح آب‌های زیرزمینی کشور از سال 43 تا کنون به طور مستمر کاهش یافته بی‌آن که هیچ اقدامی برای کاستن از شیب فزاینده این پدیده ویرانگر صورت گیرد.
وی در این رابطه به گزارش مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در زمینه وضعیت منابع آب زیرزمینی کشور که اسفند ماه گذشته ارائه شده استناد کرد و گفت: بر اساس این بررسی طی سالهای 1374 تا 91 تعداد چاه‌های آب کشور از 336 هزار حلقه با 93 درصد افزایش به 650 هزار حلقه رسیده در حالی که میزان تخلیه در ایین مدت تنها 26 درصد رشد داشته است آن هم در شرایطی که حداقل طی شش سال اخیر میزان برداشت از منابع عملا ثابت بوده است.
درویش تصریح کرد: متوسط آب دهی سالانه هر حلقه چاه از 147 هزار مترمکعب در دهه 1360 به 77 هزار متر مکعب کاهش یافته است.
این پژوهشگر حوزه محیط زیست با اشاره به تبعات ناگوار بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی که به پدیده‌هایی همچون فرونشست و خشکی منابع آبی زیرزمینی و سطحی منجر شده است، اظهار داشت: برای حفظ پایداری اکولوژیک کشور باید از بسیاری ملاحظات اقتصادی سیاسی بگذریم که ضرورت دارد در این راستا دیپلماسی زیست محیطی فعالی را در کشور پیش بگیریم که تدوین آن از مهمترین وظایف شورای عالی امنیت ملی است.
درویش در سخنرانی کوتاه خود، آمار و اطلاعات مختلفی در خصوص شاخص‌های نگران کننده زیست محیطی کشور ارائه داد اما شاید اشاره گذرای او به حال و روز دو قلاده یوزپلنگ ایرانی برای توصیف تراژدی تلخی که در سایه سوء مدیریت‌ها و بی‌تدبیری‌ها بر طبیعت ایران می‌رود از ساعت‌ها ارائه آمار و نمودار هم گویاتر باشد.
حکایت دو یوزپلنگ که برای جفتگیری و تزاید نسل این گونه در معرض انقراض انتخاب شده‌اند اما یکی در پارک ملی توران و دیگری کیلومترها دورتر در پناهگاه حیات وحش میاندشت است و مسوولان محلی این دو شهر به بهانه این که یوزپلنگ متعلق به منطقه آنها است اجازه انتقال یوزپلنگ به منطقه دیگر را نمی‌دهند. «دلبر» و «کوشکی»، تنها و دور از هم پیر می‌شوند تا شاهدی باشند بر نامرادی ها و ناکامی‌های محیط زیست ایران.
