ماهیگیری با سمور آبی سنتی دیرینه در بنگلادش است. قرن ها است که ماهیگیران از سمورهای آبی تربیت شده برای کشاندن ماهی ها به سمت تورهای خود استفاده می کنند، این تکنیک منحصر بفرد از نیاکان نسل به نسل گشته و حتی در بخش های از آسیا این سنت مرده است. ماهیگیران بنگلادشی هنوز هم این سنت را زنده نگه داشته اند، ولی بخاطر جمعیت کم ماهی ها در رودهای این کشور، آینده این تکنیک نامعلوم است.
بخشی از این سنت بدین صورت است که ماهیگیران تورهای خود را در آب و نزدیک به ساحل می اندازند. سمورهای آبی در آب شیرجه می زنند و ماهی ها را دنبال می کنند ولی آنها را نمی گیرند بدین ترتیب ماهی ها به سمت تورها رانده می شوند. این نوع ماهیگیری بیشتر شب ها انجام می شود و ماهیگیران تا صبح تورها را پهن می کنند تا چیزی حدود 4 تا 12 کیلو ماهی و میگو صید کنند. در بدترین حالت هر خانواده ماهی 250 دلار از این نوع ماهیگیری بدست می آورد. آنها بدون سمورهای آبی موفق نمی شوند ماهی زیادی بگیرند. در سال های اخیر تعداد ماهی ها به شدت کاهش یافته و بعضی از انواع آنها دیگر یافت نمی شوند که دلیل آن رسوب زیاد رودخانه، آلودگی آب بخاطر وجود نفت و آفت کش ها و صید افراطی و ... است. همچنین یافتن سمورهای آبی وحشی و تربیت آنها دشوار شده است و وضعیت خانواده های بنگلادشی که از این طریق امرار معاش می کنند رو به وخامت گذاشته است.
