«تابناک» نوشت:
حسین آقاخانی زنجانی را دوست دارم؛ هموطن فرزانه‌ای که بی‌منت بخشی از وقت و سرمایه خویش را نثار آن گروه از هموطنانمان می‌کند که هرگز نمی‌توانند به او بگویند: دست مریزاد…»؛ این معرفی کوتاه فردی است که معمولی است اما با خیلی‌هایمان متفاوت است. شرح حالش را به قلم مدیرکل دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست بخوانید تا دریابید آنچه این فرد را متفاوت کرده، چیست.
به گزارش «تابناک»، محمد درویش در وبلاگ خود خاطره‌‌ای از سفر اخیرش به جزیره هنگام نقل می‌کند که خواندنی است. بخوانید و قضاوت کنید:
نامش «هنگام» است؛ یک جزیره زیبا با سواحل مرجانی استثنایی که کمتر از ۱۰ کیلومتر طول و ۵ کیلومتر عرض دارد و در مجموع، حدود ۲۵۰۰ تن از ایرانیان را در خود جای داده است. سرزمین کوچکی که دست‌کم ۲۰۰ هزار سال از عمرش در هیبت یک جزیره در میان آب‌های نیلگون خلیج فارس می‌گذرد. با وجود این، می‌خواهم در‌بارهٔ رخدادی شگفت‌انگیز با شما سخن بگویم که در هنگام رخداده و هنگامه‌ای در دل و جانم بر پا داشته است.
ماه گذشته، فرصتی دست داد تا به بهانهٔ حضور در یک کارگاه آموزشی برای جوامع محلی اطراف تالاب شور و شیرین و میناب به دیار مردم خونگرم و عزیز هرمزگان بروم. در جریان این سفر، با مردی آشنا شدم به نام حسین آقاخانی زنجانی، فعال محیط زیست و متخصص غواصی که چند سالی است در جزیره هنگام می‌کوشد تا هم به رونق گردشگری منطقه کمک کند و هم جذابیت‌های طبیعی هنگام را به نحوی از گزند رفتارهای غیرمسئولانهٔ گردشگران درامان بدارد. از همین روی، تلاش می‌کند تا در کنار کسب و کار خود، به کاشت و مرمت مرجان‌ها، پاکسازی سواحل هنگام از زباله و امداد و نجات برای حیوانات و پرندگان آسیب‌دیدهٔ منطقه هم بپردازد. ماجرایی که در این نوشتار می‌خواهم به شرح آن بپردازم، حاصل یکی از مشاهدات و تجربه‌های باورنکردنی این فرد است.
ماجرا به اواخر سال ۱۳۹۰ برمی‌گردد؛ زمانی که حسین با وانت نیسان آبی‌رنگش ـ که یکی از معدود خودروهای موجود در جزیره است ـ مشغول عبور از جادهٔ ساحلی موسوم به قیر بوده که ناگهان با الاغی روبه‌رو می‌شود که در وسط جاده نشسته و راه را بر او سد کرده! انگار می‌خواست به او چیزی بگوید… .
وی پس از پیاده شدن از خودرو، درمی‌یابد که پای الاغ زخمی و متورم شده و قطعه‌ای فلز در آن فرو رفته است؛ فلزی که متعلق به یک قوطی کنسرو باز شده است که ظاهراً توسط گردشگران پس از مصرف در جزیره رها شده بود. البته حسین هر چقدر تلاش می‌کند، نمی‌تواند الاغ زخمی را بگیرد و آن حیوان بخت برگشته، لنگان لنگان از محل می‌گریزد؛ یکی از حیواناتی که زمانی برای کارکردهای ترابری و حمل و نقل به جزیره آورده شده و بعد به حال خود رها شده و سال‌هاست به صورتی نیمه وحشی به زندگی خود ادامه می‌دهند.
درورد بر شرافت انسان های بزرگ واقعا متاثر شدم. درود بر این مرد بزرگوار 
