اظهارات عجیب یک مهندس شیلات در خصوص علت علمی نحوه مرگ در ماهی حلال

حکیم مهر - «مهندس یعقوب منیری»، کارشناس شیلات و اکولوژیست، در مطلبی با عنوان «ماهی حلال خود را حرام نکنیم» در «جوان پرس» نوشت:

«ماهی نیز همانند سایر حیوانات حلال گوشت یکی از منابع تأمین پروتئین انسانی است. پروتئین گوشت این ماهی با سایر گوشت­ها کاملاً به دلیل وجود امگا ۳ و اسیدهای چرب بسیار متفاوت می­باشد.

همانگونه که برای کشتن حیواناتی از قبیل پستانداران و پرندگان جهت مصرف خوراکی قانون و قاعده وجود دارد، برای کشتن ماهی نیز چنین قواعدی منظور گردیده است. در بین تمام قواعد حاکم بر این امور، قواعد وضع شده در دین اسلام کامل­ترین و پویاترین آنها تشخیص داده شده است، چرا که بعد از گذشت بیش از ۱۴۰۰ سال از بدو اسلام اکنون دانشمندان ثابت کرده اند که تمامی قواعد وضع شده در اسلام پایه و اساس علمی داشته و بر اصول علمی استوار بوده است.

اسلام بر ذبح جانوران تاکید کرده و تنها حلالیت گوشت مصرفی را منوط بر ذبح شرعی دانسته است. اکنون پس از گذشت چندین صد سال دانشمندان طی تحقیقات بعمل آمده به این نتیجه رسیده اند که با بریدن شاهرگ حیوانات در ذبح، کلیه خون حیوان از بدن آن خارج می­شود و حتی در مویرگهای آن نیز هیچ خونی باقی نمی­ماند، چون خون حاوی انگل­های مضر حیوان بوده و در صورت بقا در بافت عضلانی آن، موجب ایجاد بیماریهایی در انسان می­شود.

شاید تا بحال کسی در باره نحوه صحیح کشتن ماهی همانند سایر جانوران هیچ تفکری نداشته و اگر هم داشته نتوانسته به نتیجه ای برسد و آن را در مقایسه با ذبح حیوانات برای خود تفسیر کند و یا تاکنون هیچ صاحب­نظری در این مورد مشروحاً اظهار نظر ننموده است.

شاید به نظر بعید برسد که ماهی نیز جهت مصرف دارای عملیاتی همانند ذبح می­باشد. همانگونه که اشاره شد اسلام نیز تاکید می­نماید که ماهی موقعی حلال است که در خارج از آب بمیرد. دلیل این امر آن است که هنگامی که ماهی از آب بیرون می­آید چون قادر به نفس کشیدن در هوای اتمسفر نبوده و سازگار بر اکسیژن محلول در آب می­باشد، لذا جهت نجات خود شروع به تقلا نموده و این عمل موجب می­گردد تا کلیه خون آن از رگهای اصلی بدن و مویرگ­ها به طرف حفره های قلب سرازیر شده و در هنگام مرگ هیچ خونی در بدن و حتی مویرگ­ها باقی نمانده و همگی در قلب آن جمع می­شود، پس نهایتاً خون او نیز همانند پستانداران از بافت­های عضلانی خارج می­شود. اگر ماهی در آب مرده باشد چون بدون هیچ تقلائی می­باشد نهایتاً خون در مویرگ­ها و رگ­های بدن باقی می­ماند و چون ممکن است حاوی انگل­های خونی باشد، بنابراین برای انسان ضررآور است و به همین دلیل نیز اسلام اینگونه ماهیان را حرام اعلام نموده است.

با توضیحات مختصر در متن بالا که بر خود وظیفه دانسته و جهت آگاهی بیشتر نگاشتم، می­خواهم مشکلی را که هم اکنون جامعه ما گریبانگیر آن است را مطرح نمایم و آن این است که ما ماهی حلال خود را با دست­های خودمان حرام می­کنیم.

شاید گذرتان به ماهی فروشی هایی در سطح شهر افتاده باشد که ماهی را بصورت زنده می­فروشند (زنده فروشی). این ماهی فروشان زحمت کش بدلیل عدم آگاهی و تسریع در ارائه ماهی اقدام به ضربه زدن به مغز ماهی می­کنند و این عمل باعث مرگ مغزی ماهی می­گردد که در ظاهر ماهی بی­حرکت بوده و از دید عوام مرده بنظر می­رسد، ولی در اصل این ماهی مرگ مغزی را تجربه کرده و کلیه اعضاء بدن آن غیر از مغز، زنده بوده و فعال می­باشند، از جمله سیستم گردش خون آن که مرتب خون را در قسمت­های مختلف به جریان می اندازد. بنابراین خون این چنین ماهیانی هنگام مرگ مغزی از رگها و مویرگها خارج نمی­گردد و همان حکم ماهی در آب مرده را دارد و خوردن آن عین خوردن ماهی مرده در آب است.

در اینجا ضمن درخواست از ماهی فروشان عزیز جهت رعایت موارد اشاره شده، از مصرف کنندگان عزیز نیز در خواست می­نمایم به این موضوع اهمیت داده و حلال خود را حرام ننمایند.

بهترین و اصولی ترین روش در این مورد این است که ماهی به حال خود رها شده و بصورت طبیعی در خارج از آب بمیرد و یا بوسیله برش دادن برانش­های آن مردن در خارج از آب را بر آن تسریع نمائیم.»

______________________________________________________________________________________________

حکیم مهر - هر چند که کلیه احکام اسلامی دارای حکمت علمی و یا معنوی بوده و رعایت آنها برای هر مسلمانی واجب است، ولی ارائه تفاسیر عجیب و غیر علمی برای این احکام به هیچ عنوان صحیح نمی باشد؛ اصولاً دانش بشری قادر به درک حکمت بسیاری از این احکام نبوده و نبایستی بدون داشتن مستندات کافی نسبت به ارائه چنین تفاسیر غیرعلمی و بی پایه اقدام نمود.