توله کفتاری که می‌توانست برای کارهای مطالعاتی بسیار مفید باشد با بی‌کفایتی برخی از مسئولان بدون آماده سازی، در دمای ۴۰ درجه رها شده تا تلف شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، اخیراً توله کفتاری 5 ماهه بدون آماده سازی، در دمای 40 درجه طبیعت رها شده که همین امر می‌تواند موجب هلاکت این حیوان شود.
«علیرضا مهدوی»، کارشناس ارشد محیط زیست و عضو گروه متخصصین کفتارسانان IUCN یادداشتی را در این زمینه در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است که متن آن را در زیر می‌خوانید:
«الآن که این متن را می خوانید یکی از گونه های با ارزش و بحث برانگیز کشورمان به احتمال قوی در زیر آفتاب سوزان درحال جان دادن است! گونه ای که به لحاظ رفتارشناختی، در گستره زیستی اش در هاله ای از ابهام است و در ایران به طور خاص بیش از سایر مناطق.
و اما ماجرا چیست؟
4 ماه قبل و در نیمه های فروردین ماه، توله کفتار راه راهی سرگردان و بی کس در اراضی کشاورزی روستایی در اطراف مراوه تپه توسط همیاران محیط زیست شناسایی شده و به اداره کل محیط زیست گرگان منتقل می‌شود. با توجه به جثه و وزنش، جانور تقریبا 40 روزه بوده است. در آن زمان با اداره کل محیط زیست گلستان تماس گرفته شد تا در جهت تغذیه بهتر و نگهداری اش به منظور رهاسازی به آن کمکی شود. اما متاسفانه از همان ابتدا مخالفت‌ها با هرگونه کمک (شما بخوانید مداخله) شروع شد.
سپس با کمک اداره کل شکار و صید سازمان محیط زیست و نامه نگاری‌های متعدد، نظارت بر روند تغذیه و نگهداری توله کفتار و آماده سازی جانور به منظور رهاسازی اصولی آغاز شد. تغذیه، تغییرمکان، انگل زدایی و... .
تا اینکه دیروز در تاریخ 94/5/25 کفتار بی نوا که هنوز به هیچ وجه آماده رهاسازی نبود، بدون هماهنگی قبلی و بطور ناگهانی توسط اداره کل محیط زیست گلستان و به صلاحدید «سید مجتبی حسینی» معاونت نظارت و پایش اداره کل محیط زیست گلستان، درحالی‌که تنها 5 ماه سن داشت و هنوز به شیر وابسته بود، در دمای 40 درجه مراوه تپه به شکل خودسرانه‌ای رهاسازی شد. سید مجتبی حسینی گفته است که این اقدام زیرنظر کارشناسان انجام می شود اما کدام کارشناسان و متخصصین در آنجا حضور داشتند؟
جناب حسینی؛ اگر مطالعات چندین ساله اینجانب بر روی کفتارها را قبول ندارید، آیا «جرج شالر» این بزرگ مرد عرصه حفاظت را هم قبول ندارید؟ «گاس میلز» مدیر و مسئول اسبق گروه تخصصی کفتار سانان IUCN را چطور؟ دکتر «هانس کروک» و دکتر «ریجر» که هردو عمری را در مطالعه کفتارها سپری کردند و مقالات بسیاری از آنها به چاپ رسیده را چه؟ دکتر «دیوید جونز» مدیر باغ وحش کارولینای شمالی که یک دامپزشک و جانورشناس مجرب است و با انجمن جانورشناسی لندن برای 25 سال کار کرده و بسیار خوب قضیه را پیگیری می کرد را هم به رسمیت نمی شناسید؟ دامپزشک و کارشناسان موجود در سازمان مرکزی محیط زیست را چطور؟ اینها کسانی بودند که در این چهار ماه به منظور نگهداری هرچه بهتر توله کفتار با آنها مشورت می کردم.
متاسفانه بی کفایتی شما تنها در این تصمیم گیری خلاصه نمی شود. شنگ‌های(سمور آبی) موجود در اداره کل را که بنا بود تحت نظارت کارشناسان بین المللی و با قلاده رادیویی رهاسازی شوند را هم بسیار عجولانه و خودسرانه در جای نامناسب رهاسازی کردید. درمورد تغذیه توله کفتار نیز جای یک مسئول مجرب و متخصص را با فردی که همیارش می خوانید و فقط یک تاکسیدرمیست است و گویا سابقه شکار هم دارد عوض کردید و او با نظرات عجیبش قصد به گرسنگی کشاندن توله کفتار بی نوا به مدت چندروز را داشت تا به قول خودش درصد وزن و غذای توله کفتار را بدست آورد. فرمولی نانوشته که فقط ایشان از آن خبر دارند و نه هیچ کارشناس بین‌المللی دیگری!
کلام آخر، این توله کفتار می توانست در بهترین شرایط ممکن و تحت نظارت کامل و اصولی و در بهترین شرایط جسمی و محیطی به همراه یک گردن بند رادیویی رهاسازی شود تا نه تنها فردی از گونه خود نباشد که چون ده‌ها کفتار دیگر در سال تلف می شوند، بلکه نماینده کفتارهایی باشد که اطلاعات بسیار اندکی از آنها به منظور مدیریت بهتر در دست است.»
