حکیم مهر - استاد دانشگاه تبریزگفت: سرانه مصرف شیر در کشور 90 کیلوگرم است که این میزان در مقایسه با کشورهای دیگر ناامید کننده است.
جواد حصاری در همایش شیر خام و تاثیر آن بر کیفیت فرآورده‌های شیری اظهار کرد: میانگین سرانه مصرف شیر و فرآورده‌های لبنی در جهان 180کیلوگرم در سال است، در حالی که این میزان در کشور ما حدود 90 کیلوگرم است.
وی با بیان اینکه 90 درصد مردم ایران از کمبود کلسیم رنج می‌برند، افزود: سن پوکی استخوان در اروپا 65 سال است، در حالی که در ایران به دلیل کمبود مصرف لبنیات این رقم 45 سال بوده و این موضوع سلامتی زنان مات را در شرایط بحرانی قرار داده است.
وی با اشاره به اینکه یکی از عوامل موثر در کاهش مصرف شیر در کشور ما قیمت بالای آن است، اظهار کرد: کارخانه‌های ما از کمتر از 50 درصد پتانسیل‌های تولید خود استفاده می‌کنند که این امر موجب کاهش بهره‌وری و در نتیجه افزایش قیمت می‌شود که امیدواریم مسئولان برای حل این مشکل تلاش کنند.
حصاری اضافه کرد: کیفیت شیر خام ورودی به کارخانه‌های تولید محصولات لبنی، تاثیر مستقیم در کیفیت فرآورده‌ها دارد و در برخی موارد با وجود رعایت تمامی موارد علمی و بهداشتی در کارخانه‌ها به دلیل کیفیت نامطلوب شیر خام ورودی محصولی با کیفیت پایین به دست مردم می‌رسد.
وی خاطرنشان کرد: 10 درصد از مردم کشور ما در بخش تولید و عرضه فرآوده‌های لبنی مشغول به کار هستند.
وی گفت: عرضه شیرهای سنتی، خطری برای سلامتی جامعه محسوب می‌شود، چرا که این شیرها از نظارت حداقلی برخوردار بوده و ممکن است ناقل بیماری خطرناکی باشند.
عضو هیات علمی دانشگاه تبریز، بزرگترین چالش‌ها و معضلات تولید شیر و فرآورده‌های آن را، عدم وجود استاندارد اجباری شیر خام، عدم رتبه بندی شیرخام و ارزش گذاری بر اساس کیفیت بهداشتی، گرانی نهاده‌ها و استفاده دامداران از علوفه‌های با کیفیت پایین اعلام کرد.
دبیر همایش "شیر خام و تاثیر آن بر کیفیت فرآورده های شیری" استفاده از نان‌های کپک زده برای تغذیه دام‌ها که بیماری خطرناکی را به شیر منتقل می‌کند، عدم توجه به تاییدیه بهداشتی شیر خام در کارخانه‌ها و نبود امنیت شغلی برای مسئولان مراکز جمع آوری شیر و تراکم غیر اصولی در واحدهای جمع آوری شیر به عنوان دیگر مشکلات این عرصه یاد کرد.
وی با بیان اینکه سرانه یارانه در اروپا برای هر راس گاو شیری 913 دلار بوده، ولی در ایران این میزان 88 دلار است، گفت: در برنامه‌ریزی برای هدفمندسازی یارانه‌ها، حذف یارانه غذا بر حذف یارانه دارو ترجیح داده شد و این خود نشان می‌دهد که ما هنوز به زندگی دارو محور ایمان داریم نه تغذیه محور.
