رئیس شبکه دامپزشکی شهرستان انار گفت: خرید دام قاچاق و بدون هویت عامل مهم در انتقال بیماری تب کیو است.
به گزارش حکیم مهر به نقل از نشانه نیوز، «سید‌احسان منصوری‌نژاد» اظهار داشت: بیماری تب کیو که به آنفلوآنزای بزی معروف است یک بیماری مشترک بین انسان و دام است و ارتباطی به ویروس‌های عامل بیماری آنفلوانزا ندارد و فقط به علت مشابهت بعضی از علائم بیماری به آنفلوآنزا به این نام معروف شده‌است.
وی بیان داشت: این باکتری در مقابل حرارت، خشکی و بسیاری از مواد ضدعفونیکننده‌ها مقاوم است و بدون علت می‌تواند برای مدت‌های طولانی در محیط باقی بماند.
منصوری‌نژاد خرید دام قاچاق و بدون هویت را عامل مهم در انتقال بیماری تب کیو دانست و افزود: این بیماری بیشتر در کشورهای همسایه از قبیل افغانستان، پاکستان و … مشاهده شده‌است.
وی عنوان کرد: گاو، گوسفند و بز از منابع اصلی و اولیه این بیماری هستند، اما در طیف گسترده‌ای از حیوانات اهلی و خانگی و همچنین حیات‌وحش وجود دارد.
منصوری‌نژاد ادامه داد: این بیماری از طریق شیر، ادرار و مدفوع حیوانات آلوده دفع می‌شود، اما بیشترین میزان دفع باکتری هنگام زایمان یا سقط جنین از طریق جفت، پرده‌های جنینی و مایع آمنیون است.
وی با اشاره به اینکه کنه‌ها نقش مهمی در انتقال بیماری بین حیوانات را ایفا می‌کنند، تصریح کرد: انسان معمولا از طریق استنشاق هوای آلوده به گرد و غبار حاوی باکتری ناشی از ترشحات جفت خشک شده و یا مدفوع و ادرار حیوانات آلوده مبتلا می‌شود.
رئیس شبکه دامپزشکی شهرستان انار بیان داشت: موارد ابتلا انسانی در افرادی که با دام و دامداری‌ها یا بافت‌های آلوده حیوانی تماس دارند به صورت یک بیماری شغلی اتفاق می‌افتد.
منصوری‌نژاد ابراز داشت: انتقال آلودگی به انسان از طریق خوردن شیر غیرپاستوریزه و غذاهای آلوده بوده و گزش کنه و انتقال انسان به انسان بسیار نادر است.
وی افزود: بیماری تب کیو در انسان با تب بالا، سردرد شدید، بی‌قراری، دردهای عضلانی، گیجی، گلودرد، لرز و تعرق، سرفه شدید، درد در ناحیه قفسه سینه و کاهش وزن همراه است.
منصوری‌نژاد عنوان کرد: رعایت نکات بهداشتی در محیط‌های نگهداری حیوانات، عدم خرید دام قاچاق و مشکوک به بیماری که خود عامل مهمی در انتقال این بیماری است، استفاده از شیر و فرآورده‌های لبنی پاستوریزه در جلوگیری از این بیماری مدنظر باید باشد.
وی تصریح کرد: قرنطینه کردن و آزمایش حیوانات وارداتی، رعایت بهداشتی دامداری‌ها و معدوم کردن مناسب جفت، پرده‌های جنینی و جنین‌های سقط شده و جداسازی حیواناتی که سقط می‌کنند به مدت سه هفته از سایر حیوانات، مراقبت و اعمال محدودیت در وارد شدن به دامداری‌های آلوده و مبارزه با انگل‌های خارجی از طریق سمپاشی راه‌های پیشگیری است.
