همه چیز درباره «لنگش در گاو» در گفتگو با «دکتر داوود ناصری» دامپزشک و کلینیسین گاوداری‌های صنعتی

 

 «دکتر داوود ناصری» دامپزشک و کلینیسین گاوداری های صنعتی در حاشیه اولین همایش منطقه ای لنگش و آسایش گاو شیری اظهار داشت: بیماری لنگش دو هدف عمده دامداری یعنی تولید مثل و تولید شیر را تحت تاثیر قرار می دهد و به همین دلیل به شدت بیماری اقتصادی محسوب می شود و بر اثر عوامل عفونی، تغذیه ای و محیطی بروز پیدا می کند.

به گزارش حکیم مهر به نقل از اگنا، وی عنوان کرد: بیماری لنگش در اثر عوامل مختلفی از جمله عوامل تغذیه ای، عفونی و محیطی و مکانیکی  مانند تروما، ضربه و جایگاه های بد که منجر به آسیب های مکانیکی می شود، ایجاد می شود.

 دکتر ناصری افزود: در گاوهای شیری که هدف ما حداکثر تولید است، بیماری لنگش در شکل مشهودش واضح است و در مراحل خفیف تر باعث می شود به درجات  مختلف باروری دام کاهش یابد و افت شیر دهی به وجود بیاید. در واقع این بیماری دو هدف اصلی که تولید مثل و تولید شیر است را به شدت تحت تاثیر قرار  می دهد.

علایم بیماری لنگش از راه رفتن غیر عادی تا از دست دادن توان حرکتی

ناصری درباره علایم بروز این بیماری در دام ها اظهار داشت: این بیماری ممکن است  از یک راه رفتن غیر عادی در دام شروع شود، مانند راه رفتن با پشت خمیده و توزیع نامتعادل وزن روی دست و پاهای دام؛ بعضی اوقات دام کامل یک دست و پایش را نمی تواند حرکت دهد و  همین علایم با شدت یافتن بیماری منجر به زمین گیری  و از دست دادن قدرت حرکت در دام می شود و هنگامی که این اتفاق رخ دهد دام  قدرت رفتن به سر آخور، غذا خوردن و حرکت کردن به سمت سالن شیر دوشی را از دست می دهد.

پیشگیری از بیماری لنگش با کنترل منظم حرکت در فارم های بزرگ

این کلینیسین درباره پیشگیری از بیماری لنگش در دام ها عنوان کرد: در دامداری های صنعتی راهکارهایی برای پیشگیری از بیماری لنگش وجود دارد که عمدتاً بر پایه مشاهده می توان به آن پی برد؛ عمدتاً به طور منظم گاهی در فارم های بزرگ حتی هر روزه دام ها در یک مسیر خاص مثلا هنگام خروج از سالن  شیر دوشی تحت کنترل قرار می گیرند و سیتسم های استانداردی برای نمره دهی به حرکت دام وجود دارد .

 وی ادامه داد: این نمره از یک تا پنج است که دو شروع علایم بیماری است و شماره سه به بالا نشان دهنده لنگش با شدت بیشتر است. دام ها در این نمره دهی پیش از این که به درجات بالاتر مثلا سه برسند، شماره  آن ها که شماره دام است باید یادداشت شود و به جایی که اصلاحاً به آن سم یا سم چینی می گویند، هدایت شوند. در این مرحله دام معاینه می شود و در صورتیکه عارضه ای مانند زخم یا جسم خارجی در پا یا خود سم باشد یا سم دفرومه شده باشد و رشد بیش از حد کرده باشد، معاینه می شود و در نتیجه سم دام اصلاح و مداوا می شود. این عوامل باعث می شود از بروز شدیدتر بیماری جلوگیری شود و ضررهای اقتصادی کمتری به دامدار وارد شود.

لنگش ناشی از عوامل عفونی و حمام سم با ماده ضدعفونی

ناصری درباره عوامل بیماری لنگش که بر اثر بروز عوامل عفونی خود را نشان می دهد، عنوان کرد: برای این نوع از عوامل هم حمام سم یا ضدعفونی سم را در نظر می گیرند و سم دام ها مرتب ضدعفونی می شوند تا عوامل مرتبط با عفونت و لنگش در آن ها از میان برود. در محیط های صنعتی دام ها در بسترهای سخت مانند بتن حرکت می کنند پس دائم باید بررسی شود که به دام آسیب وارد نشود.

 بیماری لنگش به شدت اقتصادی است و به همین دلیل دائم مانیتورینگ می شود

این دامپزشک تاکید کرد: هنگامی که در بستر تخریب وجود داشته باشد یا جسم خارجی بر روی بستر باشد، محل باید دائم مورد بررسی قرار بگیرد تا از آسیب به دام جلوگیری شود. بیماری لنگش به شدت بیماری اقتصادی است و به همین دلیل روش هایی که برای کنترل، مانیتورینگ و پیشگیری از این بیماری وجود دارد، سال هاست در دامداری ها اعمال می شود.

 ناصری اظهار داشت: موفقیت کنترل بیماری لنگش با موفقیت دامدار در تولید شیر و تولید مثل دام هایش ارتباط مستقیمی وجود دارد؛ عامل سوم در بروز بیماری لنگش، عامل تغذیه ای است؛ گاهی به دلیل  استفاده بیش از حد از برخی جیره ها هیستامین تولید می شود و این عامل باعث پرخونی در ناحیه سم و آسیب های خاص می شود که از طریق اصلاح جیره، مانیتورنیگ جیره و کنترل برخی پارامترها کنترل می شوند.

 این کلینیسین اظهار داشت: عوامل عفونی، تغذیه ای و مکانیکال بستگی به مدیریت دامداری دارد، به عنوان مثال ممکن است در دامداری های قدیمی بستر و محل نگهداری دام دچار تخریب بستر شده باشد و به ویژه در مکان هایی که دام مجبور است زیاد بایستند، سطوح ناهموار وجود داشته باشد و ممکن است دامدار نتواند فضا را اصلاح کند زیرا ممکن است فضای نگهداری دام بسیار کوچک باشد.

وی با بیان این که  ما به طور عمد دام را وادار به تولید بیشتر می کنیم، عنوان کرد: این امر با فیزیولوژی دام به طور طبیعی سازگار نیست، اما ما به دلیل این که دام را به سمت تولید بیشتر می بریم و به استفاده از جیره های نشاسته ای و غلات هدایت می کنیم؛ هنگامی که تعادل جیره ها به هم می ریزد و مواد علوفه ای آن کمتر می شود، این عوامل منجر به برخی تغییرات گردش خون در سم می شود و به دام آسیب وارد می کند.

 ناصری در پاسخ به این پرسش که آیا بیماری لنگش واگیردار است یا خیر؟ عنوان کرد: برخی از عوامل عفونی واگیر دار است و هنگامی که عامل عفونی وجود دارد می تواند دام های دیگر را هم درگیر کند.