بیش از ۱۰۰ نفر از مدیران و اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و محققان مراکز تحقیقاتی کشور با انتشار یک بیانیه مشترک از فناوری بومی - ملی محصولات تراریخته حمایت کردند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)، در این بیانیه که یک نسخه آن در اختیار ایانا قرار گرفته آمده است: اجماع متخصصان زیست فناوری کشاورزی کشور ازجمله امضاکنندگان این بیانیه، تأکید دارند که در ورای حجم انبوه مطالب و شبهات رسانه‌ای علیه فناوری محصولات تراریخته، نه‌تنها هیچ مطالعه علمی مضر بودن این محصولات را تأیید نکرده، بلکه یافته‌های چند هزار مطالعه پیمایشی منتشر شده در منابع معتبر علمی، سلامت این محصولات را اثبات کرده است.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
تراریخته؛ ایمن‌ترین روش اصلاح محصولات کشاورزی است
فناوری اصلاح ژنتیک ارقام کشاورزی (محصولات تراریخته) از پیشرفته‌ترین ره‌آوردهای دانش بشری در حوزه کشاورزی بوده و به‌عنوان ایمن‌ترین و دقیق‌ترین روش اصلاح ارقام برای حل بحران آب کشاورزی، بی‌نیازی از سموم زیان‌بار برای انسان و محیط زیست و افزایش کمیت و کیفیت محصول شناخته می‌شود. آمریکا با هدف انحصار در این فناوری در کنفرانس اسیلومار در سال ۱۹۷۵ برای اولین بار از دانشمندان جهان خواست به‌دلیل برخی به اصطلاح ابهامات، تحقیق در این حوزه را متوقف کنند. با این حال خود با کمک زیست‌فناوری کشاورزی بر امنیت غذایی جهان به‌ویژه در محصولات اساسی سلطه یافته است. در سال‌های بعد، برخی جریان‌های تندرو همچون حزب صهیونیستی صلح سبز در پوشش عناوین ارزشمندی همچون محیط زیست و کشاورزی ارگانیک به کانون اصلی انتشار مطالب خلاف واقع و سندسازی علیه زیست‌فناوری بدل شدند. در نتیجه این تلاش‌ها برخی کشورهای جهان که شمار آنها به عدد انگشتان دست نمی‌رسد، تحقیق و توسعه گیاهان و حیوانات تراریخته را بدون استناد به هیچ مطالعه کارشناسی در کشورشان محدود کردند.
در ایران، تأکیدات قولی و فعلی مقام معظم رهبری نسبت به تولید حیوانات تراریخته در پژوهشگاه رویان پیش‌روی محققان و سیاست‌گزاران قرار دارد و سیاست‌های کلی و بلندمدت جمهوری اسلامی ایران (مصوب سوم بهمن‌ماه ۱۳۷۹)، سند ملی زیست‌فناوری (سال ۱۳۸۴) و راهبردهای اجرایی آن مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی (سال ۱۳۸۶) و قانون ملی ایمنی زیستی (ماده دو) تولید محصولات تراریخته را تکلیف کرده‌اند. همچنین وزرای سابق بهداشت، جناب آقای دکتر لنکرانی و دکتر پزشکیان و مراجع رسمی همچون وزارت بهداشت، ستاد توسعه زیست فناوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج وزارت کشاورزی، مرجع ملی ایمنی زیستی، مراکز تحقیقات ملی، و انجمن‌های علمی کشور همواره با رد شایعات بر سلامت این فناوری تأکید کرده‌اند.
در سال‌های اخیر با افزایش پیشرفت‌های ایران در زیست‌فناوری، فشارها و تبلیغات خلاف واقع بر علیه این فناوری شدت یافته است. این فضاسازی رسانه‌ای در دو مقطع در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۹۴ به اوج رسیده است. ویژگی مشترک هر دو مقطع، تلاش دانشمندان زیست‌فناوری برای راه‌اندازی تولید بومی بوده است. حال آنکه در سایر مقاطع در ۱۵ سال گذشته که آمریکایی‌ها تولیدکننده این محصولات بوده‌اند و ما مصرف‌کننده آن، هیچ نگرانی در رسانه‌ها دیده نمی‌شد. جالب آنکه مطابق آمار گمرک کشور از سال ۱۳۸۴ (سال توقف تولید برنج تراریخته تحت فشارهای رسانه‌ای غیرکارشناسی) تا سال ۱۳۹۱ با وجود رشد ۲۷ درصدی واردات کل کشور، واردات محصولات اساسی (که بیشتر آن از نوع تراریخته بوده است) ۵۳۰ درصد (از ۷,۲ به ۸.۱۲ میلیارد دلار) رشد داشته است؛ بنابراین، حاصل این جریان رسانه‌ای تا کنون افزایش شدید وابستگی کشور در یکی از شاخه‌های بسیار مهم فنآوری کشاورزی و تهدید امنیت غذایی بوده است.
جامعه علمی کشور و اجماع متخصصان زیست‌فناوری کشاورزی کشور ازجمله امضاکنندگان این نامه تأکید دارند که در ورای حجم انبوه مطالب و شبهات رسانه‌ای علیه این فناوری، هیچ مقاله و مطالعه علمی و منبع معتبری وجود ندارد؛ بلکه سلامت این محصولات در چند هزار مطالعه پیمایشی و علمی منتشره در منابع معتبر علمی به اثبات رسیده است. کشت گیاهان تراریخته توسط بیش از ۱۸ میلیون کشاورز در سطح ۱۸۰ میلیون هکتار در ۲۸ کشور از پنج قاره جهان و صدور مجوز کشت و مصرف آنها در اتحادیه اروپایی و مصرف آن در ۲۰۰ کشور جهان بدون مشاهده کوچک‌ترین عوارض نیز نشان‌دهنده ایمنی و سلامت این فناوری است.
والسلام
امضاءکنندگان:
۱. دکتر فرامرز علی‌نیا، رئیس مؤسسه تحقیقات برنج کشور.
۲. دکتر فضل‌الله افراز، رئیس پژوهشکده بیوتکنولوژی کشور - منطقه شمال.
۳. دکتر نیراعظم خوش‌خلق‌سیما، رئیس پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۴. دکتر بهزاد قره‌یاضی، رئیس انجمن ایمنی زیستی ایران.
۵. دکتر احمد رضی، رئیس دانشگاه گیلان.
۶. دکتر سیروس زینلی، رئیس انجمن بیوتکنولوژی و استاد تمام انستیتو پاستور ایران.
۷. دکتر جمشید رسایی، رئیس پژوهشکده محیط زیست جهاد دانشگاهی.
۸. دکتر علیرضا بندانی، رئیس دانشگاه سیستان و بلوچستان.
۹. دکتر قاسم محمدی‌نژاد، رئیس پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی.
۱۰. دکتر محمود تولایی، رئیس انجمن ژنتیک ایران و دانشیار دانشگاه بقیه‌الله.
۱۱. دکتر محمد مقدم‌واحد، استاد و معاون پژوهشی دانشگاه تبریز.
۱۲. دکتر سیدضیاء‌الدین میرحسینی، معاون پژوهش و فناوری دانشگاه گیلان.
۱۳. دکتر سیدقاسم حسینی سالکده، دانشیار و معاون پژوهشی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۱۴. دکتر مختار جلالی جواران، عضو شورای ملی ایمنی زیستی کشور و دانشیار دانشگاه تربیت مدرس.
۱۵. دکتر سیدابوالقاسم محمدی، مدیر قطب علمی اصلاح مولکولی غلات، استاد دانشگاه تبریز.
۱۶. دکتر شیرین جمشیدی، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی.
۱۷. دکتر مریم رویان، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی.
۱۸. دکتر مسعود توحیدفر، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدبهشتی.
۱۹. دکتر بابک ناخدا، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی.
۲۰. دکتر مهرشاد زین‌العابدینی، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی.
۲۱. دکتر علیرضا ترنگ، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی.
۲۲. دکتر جعفر ذوالعلی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۲۳. دکتر سونیا عقیقی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۲۴. دکتر اکبر حسینی‌پور، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۲۵. دکتر حمیدرضا کاوسی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۲۶. دکتر مصطفی ولی‌زاده، استاد دانشگاه تبریز.
۲۷. دکتر سیدسیامک علوی‌کیا، دانشیار دانشگاه تبریز.
۲۸. دکتر علی بنده‌حق، دانشیار دانشگاه تبریز.
۲۹. دکتر مجید نوروزی، دانشیار دانشگاه تبریز.
۳۰. دکتر بهرام باغبان کهنه‌روز، دانشیار دانشگاه تبریز.
۳۱. دکتر مطهره محسن‌پور، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۳۲. دکتر مریم شهبازی، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۳۳. دکتر محمدرضا غفاری، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۳۴. دکتر محسن محمودنیا، عضو هیأت علمی دانشگاه رفسنجان.
۳۵. دکتر حسین عسکری، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدبهشتی.
۳۶. دکتر خلیل ملک‌زاده، عضو هیأت علمی دانشگاه ولی‌عصر(عج) رفسنجان.
۳۷. دکتر مراد جعفری، دانشیار گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشگاه ارومیه.
۳۸. دکتر غلامعلی رنجبر، دانشیار اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی گیاهی.
۳۹. دکتر محمدحسین فتوکیان، دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد.
۴۰. دکتر عباس عالم‌زاده، عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز.
۴۱. دکتر پرویز مرادی، استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان.
۴۲. دکتر مسعود فخرفشانی، عضو هیت علمی گروه بیوتکنولوژی دانشگاه جهرم.
۴۳. دکتر حسن سلطانلو، دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
۴۴. دکتر آقافخر میرلوحی، بیوتکنولوژی گیاهی، استاد دانشگاه صنعتی اصفهان.
۴۵. دکتر کی‌قباد کیکاوسی، دکتری بیوتکنولوژی، انتقال ژن و متابولیت‌های ثانویه.
۴۶. دکتر محمدرضا صفرنژاد، استادیار مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور.
۴۷. دکتر جعفر نباتی، استادیار دانشگاه فردوسی مشهد.
۴۸. دکتر سعید اهری‌زاده، استاد دانشگاه تبریز.
۴۹. دکتر محمود تورچی، استاد دانشگاه تبریز.
۵۰. دکتر حسین راحلی، دانشیار دانشگاه تبریز.
۵۱. دکتر روح ا... امینی، دانشیار دانشگاه تبریز.
۵۲. دکتر عادل دباغ‌محمدی‌نسب، استاد دانشگاه تبریز.
۵۳. دکتر ابراهیم دورانی علیایی، استادیار دانشگاه تبریز.
۵۴. دکتر محمد جعفرآقایی، دانشیار مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی کشور.
۵۵. دکتر پیمان نوروزی، عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند.
۵۶. دکتر سیدالیاس مرتضوی، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۵۷. دکتر محمد مجیدی، استادیار دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان.
۵۸. دکتر علی پاکدین پاریزی، استادیار پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان.
۵۹. دکتر پژمان آزادی، استادیار پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۶۰. دکتر افسانه محکمی، استادیار پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۶۱. دکتر مهدی قبولی، استادیار دانشگاه ملایر.
۶۲. دکتر مهران عنایتی شریعت پناهی، دانشیار پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۶۳. دکتر محمدرضا پروین، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۶۴. دکتر شاهرخ قرنجیک، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شاهرود.
۶۵. دکتر ساراالسادات راهﭘیما, استادیار داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪﺑﺎﻫﻨﺮﮐﺮﻣﺎن.
۶۶. دکتر مهدی منصوری، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۶۷. دکتر محمد مدنی، استادیار پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۶۸. دکتر شهره آریایی‌نژاد، استادیار پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۶۹. دکتر کتایون زمانی، استادیار پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۷۰. دکتر رضا محمدی، استادیار پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه شمال غرب و غرب.
۷۱. دکتر احسان محسنی فرد، استادیار دانشگاه زنجان.
۷۲. دکتر زهراسادات شبر، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی.
۷۳. دکتر فهیم‌دخت مختاری، عضو هیأت علمی پژوهشکده غذایی و کشاورزی پژوهشگاه استاندارد.
۷۴. دکتر مهدی معلی، دکتری حقوق خصوصی و اخلاق زیستی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
۷۵. دکتر کسری اصفهانی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری.
۷۶. دکتر فاطمه ذاکر تولایی، استادیار مجتمع آموزش عالی شیروان.
۷۷. دکتر علی جوادمنش، عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد.
۷۸. دکتر محمد امین محمدی، دانشیار پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی.
۷۹. دکتر سعید میرزایی، استادیارپژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی کرمان.
۸۰. دکتر فاطمه اعتدالی، انستیتو ژنتیک پکن.
۸۱. دکتر اکرم صادقی، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۸۲. دکتر علی مومنی، دانشیار مؤسسه تحقیقات برنج کشور.
۸۳. دکتر سلمان دستان، پژوهشگر پسادکتری پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۸۴. دکتر دانیال کهریزی، دانشیار مهندسی ژنتیک دانشگاه رازی کرمانشاه.
۸۵. دکتر مازیار حبیبی، پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی آجا.
۸۶. دکتر مریم هاشمی، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۸۷. دکتر پریسا کوباز، عضو هیأت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران.
۸۸. دکتر سمیرا کهک، عضو هیأت مدیره انجمن ایمنی زیستی ایران.
۸۹. دکتر مریم دهجی‌پور، عضو هیأت علمی دانشگاه ولی‌عصر(عج) رفسنجان.
۹۰. دکتر ناصر مهنا، دانشیار دانشگاه تبریز.
۹۱. دکتر علی کاظمی‌پور، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۹۲. دکتر حمیدرضا اخوان، استادیار دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۹۳. دکتر محمد بلوردی، استادیار دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
۹۴. دکتر بهنام بخشی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
۹۵. دکتر نسرین زاهدی نیسیانی، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم تحقیقات.
۹۶. دکتر محمد منظری فلاح، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان.
۹۷. دکتر بهمن پناهی، دانشیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمان.
۹۸. عبدالحسین طوطیایی، محقق و پژوهشگر کشاورزی.
۹۹. زهرا حاجت‌پور، قائم‌مقام مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران.
۱۰۰. زهرا کهریزی، عضو هیأت مدیره انجمن کشت بافت گیاهی ایران.
پشت ترایخته چه مافیایی است؟! http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950631000649 جواب این 100 نفر را با یک سئوال به چالش می کشم!!! اجتماع نقیضین محال است.وقتی گفته میشه تراریخته صحبت از ارگانیک دیگه چه صیغه ای هست؟به طور کلی بهتره برید از اهداف تراریختگی بخونید و سازمانها و ارگانهی نظارتی.تراریختگی دقیقا مشابه صنعتی شدن محصولاته.بله همه میدونیم محصول ارگانیک اگه وجود داشت و همه نوع بشر هم میرسید عالی بود اما با انقلات صنعتی و کاهش مرگ و میربیماریهاو...مجبور به صنعتی شدن گردیدند و الان هم به دلیل جبر موجود مجبور به تراریختگی اما نه تراریختگی بدون نظارت . برید و آیتمهای نظارتی را ببینید و متوجه می شوید که بله اختمال آسیبهای متعدد به جوامع بشری وجود داره حتی با این همه فیلتر نظارتی اما در مقام مقایسه با منافع قطعا منافع بر مضرات برتری غیر قابل انکار دارد. 
بدبختانه تلگرام هم شده منبع علمی مردم نادان.اصلا ربطی هم به تحصیلات نداره.به جای اینکه وقتی چیزی می شنوند در موردش تحقیق کنند زود کپی پیست می کنند.
خدا رو شکر پروفسور بالتازارهایی مثل روانی زاده و رافیی پور و حسن عباسی هم که در مراکز علمی و دانشاهی کم نداریم که!!،