نحوه قوانین قرنطینه‌ای، مانع صادرات دام زنده به کشورهای همسایه به‌ویژه عراق است

هرچند که ظرفیت صادرات دام زنده از ایران رقم قابل توجهی نیست، اما همین مقدار هم با اما و اگرهای فراوانی همراه است.

به گزارش حکیم مهر به نقل از ایانا، رئیس مجمع ملی صادرکنندگان دام ایران درباره موانع صادرات دام زنده گفت: متأسفانه جوسازی‌های صورت‌گرفته از طرف صنف قصابان و گران شدن گوشت طی سال گذشته، بزرگ‌ترین مانع بر سر صادرات دام از ایران بود.

«منصور پوریان» با اشاره به اینکه صادرات در مجموع می‌تواند اشتغال درون کشور را تحریک کند، افزود: اگرچه حجم صادرات در بهترین شرایط حدود یک درصد از کل تولید داخلی است، اما بهانه‌هایی که توسط برخی‌ها برای گرانی گوشت داخلی تراشیده شد، صادرات را با چالشی جدی مواجه کرد و توقف آن را از بهمن سال گذشته رقم زد.

وی عنوان کرد: این در حالی است که تا دو سال گذشته، ایران در بازار دام کویت، ۸۰ درصد و در بازار دام عمان، ۳۵ درصد سهم داشت و اکنون فروشندگان دیگری در این کشورها به جای ایران حضور دارند.

نحوه قوانین قرنطینه‌ای، مانع صادرات دام زنده به کشورهای اطراف به‌ویژه عراق

رئیس مجمع ملی صادرکنندگان دام ایران یکی دیگر از موانع صادراتی دام زنده به کشورهای اطراف به‌ویژه عراق را نحوه قوانین قرنطینه‌ای دانست و ادامه داد: متأسفانه هنوز سازمان دامپزشکی در جابه‌جایی دام با مسئولان دامپزشکی کشورهای همسایه به توافقی کلی و قابل دفاع نرسیده‌اند و آنطور که از شواهد پیداست، همچنان عزمی جدی برای این منظور وجود ندارد و هنوز به شیوه‌های سنتی عمل می‌شود. به همین دلیل، اکنون کشوری مانند برزیل در عراق موفق‌تر از ایران است. این در حالی است که تمام ضوابط بهداشتی برای هر راس دام تا قبل از قرنطینه رعایت شده، اما تاجران با قرنطینه‌های طولانی، هم زمان را از دست می‌دهند و هم متحمل هزینه‌های گزاف می‌شوند.

پوریان اضافه کرد: استفاده از لنج‌های چوبی برای حمل دام، از دیگر مشکلاتی است که تاجر را با هزینه‌های هنگفت و بی‌مورد روبه‌رو می‌کند؛ زیرا از آنجا که کیفیت و استاندارد این وسایل بسیار پایین است، بیشتر خسارت‌های سنگینی به محموله وارد می‌کند. به عنوان مثال، یک محموله ۵۰۰ رأسی، وقتی با این لنج‌ها حمل می‌شوند، معمولا تا ۱۰ درصد تلفات به همراه دارند.

وی یادآور شد: اکنون تاجرانی هستند که از کشورهای همسایه برای تنظیم بازار داخلی، گوشت وارد می‌کنند؛ بنابراین باید فرصتی فراهم شود تا آن دسته از این تجار که توانایی صادرات دام دارند، به این عرصه ورود کرده و مازاد بره تولید داخل را به کشورهای عربی صادر کنند. زیرا اکنون می‌توان این مسیر را باز کرد.

پوریان در پایان تأکید کرد: البته باید صادرات دام ایرانی تعریف شده و براساس مقررات ویژه باشد. به عبارتی هر دامی از کشور خارج نشده و باید طبق اصولی که تعیین می‌شود، تنها دام‌هایی که این قابلیت را دارند، صادر شوند.