گفتگو با دکتر ناصر نبی پور / رئیس هیأت مدیره جامعه دامپزشکان ایران

گفتگو با دکتر ناصر نبی پور

رئیس جدید هیأت مدیره جامعه دامپزشکان ایران و مدیرعامل شرکت خروسک

-  ضمن تشکر از شما به دلیل وقتی که در اختیار نشریه حکیم مهر قرار دادید، در ابتدا بفرمایید که انگیزه ورود شما به انتخابات هیأت مدیره جامعه دامپزشکان ایران در این دوره چه بوده است؟

من یکی از متعصبان دامپزشکی هستم و امروز اگر قرار باشد دوباره انتخاب کنم باز هم دامپزشکی را انتخاب می کنم. چون عشق و علاقه زیادی به دامپزشکی دارم. دلیل دیگر هم حرمت و جایگاه بنده نزد صنف دامپزشکی و بخصوص جایگاه ویژه ای که در بین تولیدکنندگان مرغ و تخم مرغ دارم و فکر می کنم این احترام ویژه به من به دلیل جایگاه دامپزشکی بنده است. یکی از ضعف های ما چه در جامعه دامپزشکان و چه در سازمان نظام دامپزشکی عدم ارتباط با تولیدکنندگان است. هیچ ارتباطی وجود ندارد. من می توانم این ارتباط را برقرار کنم و به همین دلیل هم آمدم. واقعاً تولیدکنندگان، سازمانی که به آن اعتقاد دارند دامپزشکی است.  من هم بعد از یک دوره که نبودم دوباره برای ایجاد این ارتباط آمده ام. به نظرم اگر ساختمان جامعه به نتیجه برسد و تابلوی بزرگی بزنند و بنویسند جامعه دامپزشکان ایران بزرگترین تبلیغ برای ما {صنف دامپزشکی} است.

-          در این دوره علیرغم آنکه جامعه دامپزشکان ایران نزدیک به 4000 عضو دارد اما شاهدبودیم که زمان انتخابات تنها 74 نفر شرکت کردند که 22 نفر هم خودشان کاندیدا بودند. علت عدم استقبال اعضاء از این انتخابات را چه می دانید؟

ببینید یکی از مشکلاتی که در کشور ما وجود دارد و یک مسئله فرهنگی است این مشکل است که ما خرد جمعی نداریم! این مشکل در همه رشته ها و همه زمینه ها وجود دارد. یکی از بستگان همسر من بازرس سازمان نظام مهندسی کشور است. ایشان به ما غبطه می خورد. اگر اینجا 70 نفر می آیند آنجا 30 نفر هم نمی آیند!!! مسئله دیگر هم اینست که ما اسماً 3500 عضو داریم ولی کسانی که حق عضویت می دهند این تعداد نیستند. من اعتقاد به کمیت ندارم بلکه معتقد به کیفیت هستم. ما اگر بتوانیم در جامعه دامپزشکان ایران 500 دامپزشک داشته باشیم که همت و غیرت دامپزشکی داشته باشند بهتر از اینست که 12000 دامپزشک داشته باشیم که همت نداشته باشند! همت بنده هم اینست که در این تعداد 500 یا 600 نفر دامپزشکی که بتوانند مسائل دامپزشکی را کمک کنند و حل کنند بیاوریم در جامعه دامپزشکان وگرنه سیاهی لشکر به درد ما نمی خورد!!!

-          در مورد عملکرد هیأت مدیره قبلی جامعه در مصاحبه ای که با نشریه نظام دامپزشکی داشتید فرموده اید که کنگره های دامپزشکی شاخص موفقیت جامعه است اما منکر بسیاری از کاستی ها هم نمی توان شد. فهرست وار بفرمایید که منظورتان از این کاستی ها چیست؟

من نمی گویم که اگر من یا امثال من بیاید این کاستی ها از بین می رود. اصولا ًاین کاستی ها وجود خواهد داشت. تا زمانی که ما همت جمعی نداشته و با همدیگر نباشیم و با تولیدکنندگان مختلف دام و طیور و آبزیان و تشکل های مختلف که فرقی هم نمی کند از جامعه اسلامی دامپزشکان گرفته تا نظام دامپزشکی و غیره ارتباط نداشته باشیم  و تا وقتی که بخواهیم بصورت یک جزیره جدا کار کنیم به هیچ جا نمی رسیم. بزرگترین همت جامعه دامپزشکان ایران در این 60 سال این بوده که کنگره دامپزشکی را برگزار کند. خوب کار بزرگ و خوبی است. اما می شود هم کنگره را بهتر برگزار کرد و هم همگان را در کار وارد کرد. واقعاً باید با همدیگر باشیم. یکی دیگر از کاستی ها هم اینست که جامعه دامپزشکان ایران قدرت اجرایی ندارد. از طرف دیگر هم ما که انتخاب می شویم و می آییم در هیأت مدیره عمدتا ًمنافع نگر هستیم و به دنبال منافع شخصی خودمان!!! به دنبال این هستیم که اینجا را سکوی پرتاب خود بسازیم. به همین علت هم بعضی ها می آیند در هیأت مدیره جامعه و از اینجا بالا می روند و بعد دیگر غیبشان می زند و یادشان می رود که کجا بوده اند و دیگر حق عضویت هم نمی پردازند اما اگر منافعی که داشتند تهدید شده باشد دوباره می آیند. این تفکر واقعاً باید عوض شود. می توانیم این تفکر را با ارتباطات مستقیمی که با آنها برقرار می کنیم عوض کنیم. من یادم هست که ما در سال 58 جزو اولین نفراتی بودیم که وقتی فارغ التحصیل شدیم آمدیم در یک ساختمانی در خیابان فاطمی و در یک اتاق 40 متری به اتفاق دکتر زاکاریان که استادمان بود و بسیار حق به گردن ما دارد و همینطور با دکتر صدرزاده و دیگران حق عضویت ها را می گرفتیم و کار می کردیم. نکته بعد اینکه جامعه باید دنبال مسائل رفاهی هم باشد. الآن من در همین مدت رفتم با یک شرکت واردکننده صحبت کردم که بصورت اقساط اتومبیل هیوندایی را بتوانیم برای اعضای جامعه بگیریم. ما چون دنبال منافع هستیم تا چیزی نگیریم چیزی نمی دهیم. به هر کسی می گوییم در جواب ما می گوید جامعه برای ما چه کرده؟ ما می پرسیم ما برای جامعه دامپزشکان چه کرده ایم؟ جامعه همین که کنگره و گردهمایی و مراسم دید و بازدید می گذارد خدمت بزرگی است. ما هم باید بگوییم جامعه چه کند و به آن خط بدهیم. یازده نفر اعضای هیأت مدیره که تفکر همه اعضاء را نمی دانند. از این سه هزار و پانصد عضو سه ایده خوب بدهند و اجرا بشود که می شود خیلی خوب است. بدی ما ایرانی ها اینست که فقط انتقاد می کنیم و راه حل هم نشان نمی دهیم. خود من همینطورم!

-          جامعه دامپزشکان ایران مدیرعامل موظف ندارد که مصوبات هیأت مدیره را پیگیری و اجرا کند و ساعت کاری آن هم بعد از ظهر است. در حالی که بسیاری از امور اداری و مراجعات صبح ها صورت می گیرد. نظرتان در این خصوص چیست؟

واقعیت اینست که جامعه الآن جایی ندارد. این ساختمان فعلی در خیابان فاطمی که 70 یا 80 متر است که جای فعالیت نیست!!! ان شاء الله وقتی ساختمان جامعه تکمیل شد این کار را می توان انجام داد. بنده اینجا قول می دهم که ظرف شش ماه آینده آماده خواهد شد. در آن صورت باید دنبال درآمدزایی برویم. می توان در کنار جامعه شرکت های اقماری تشکیل داد. مثلاً الآن سازمان دامپزشکی یک سری از وظایف خود را به بخش خصوصی منتقل می کند. از جمله آن ممیزی ها است. خوب اینهمه دامپزشک داریم. می‎توانیم یک شرکت اقماری تأسیس کنیم و برای آن ها منبع درآمد درست کنیم. امروز هم این موضوع را با دکتر فرجی مدیر کل دامپزشکی استان تهران مطرح کردم. باید این دید وجود داشته باشد که چه کنیم؟ اینکه به امید کنگره برای درآمد باشیم خیلی زیبا نیست. وقتی ساختمان جامعه تکمیل شد حتما ً باید ساعت کار هم تمام وقت بشود.

-          یکی از مسائل پیرامون کنگره دامپزشکی ایران عدم حضور وزیر جهاد کشاورزی و یا حتی رئیس جمهوری و مقامات بلندپایه بوده است. برای این موضوع فکری کرده اید؟

من چون سالها سابقه مدیریت اتحادیه مرغداری ها را دارم و از سال 68 در این تشکل ها بوده ام و چند سال هم مدیرعامل بودم و به دلیل تعاملاتی که بوده می دانم که اصولاً سیستم حاکم بر وزارت جهاد کشاورزی سیستم ضد دامپزشکی است!

-          الآن هم همینطور است؟

بله ، الآن به شدت اینطور است. شما ببینید در مورد معاونت امور دام ، اینطور است که در جلساتی که بنده شرکت می کردم معاون وزیر می گفت الآن در بین ما یک نفر نامحرم وجود دارد چون دامپزشک است. معاون امور دام وزارت جهاد کشاورزی یعنی آقای مهندس سجادی یک ضد دامپزشک به تمام معناست. البته خود آقای اسکندری هم همینطور است. سیستم حاکم بر وزارت جهاد کشاورزی ضد دامپزشکی است. علت هم دارد. سازمان دامپزشکی تنها قانون مدون وزارت جهاد را دارد که قدرت زیادی به آن داده است. این قدرت به مذاق خیلی ها خوش نمی آید. وقتی این اتفاق می افتد چون با قانون نمی توانند درافتند با افراد در می افتند. کجای دنیا به این صورت سازمان دامپزشکی زیر نظر وزارت کشاورزی است؟ یک طبقه تحصیل کرده با کاری خاص که اصلاً ربطی به آنها ندارد. بهترین پیشنهاد اینست که دامپزشکی مستقل شود. در سایت سازمان نظام دامپزشکی دیدم که پیشنهاد شده بود که سازمان دامپزشکی معاونت ریاست جمهوری باشد. این خیلی خوب است. در دنیا دامپزشکان جایگاه خاصی را دارند. در کشور ما هم در مرغداری ها که بنده 28 سال است با آنها ارتباط دارم احترامی که به دامپزشک می گذارند را خیلی ها برنمی تابند و عکس العمل نشان می دهند. تا زمانی که نگاه ضد دامپزشکی آنها حل نشود مسئله حل نخواهد شد. من می توانم قول بدهم که معاون وزیر بهداشت را می توانم به کنگره بیاورم اما از وزارت جهاد خیر! چون ما با آنها تضاد شدید فکری داریم. متاسفانه بچه های دامپروری بجای پرداختن به کار خود دائم دنبال یاد گرفتن بیماری و دارو و واکسن هستند و کار خود را رها کرده اند و بجای دامپرور می خواهند دامپزشک باشند.

-          آقای دکتر شما که حق عضویت خود را همیشه پرداخت کرده اید ؟!

من از سال 58 تاکنون نشده است که حق عضویت خودم را پرداخت نکنم. هم حق عضویت خودم و هم حق عضویت همسرم را اگر بپرسید می گویند که حتی چند سال را یکجا داده ایم.

-          خوب سؤال بعدی در مورد ...

راستی در مورد مدیر عامل هم فرمودید... ببینید در اساسنامه تشکل های غیردولتی چیزی به اسم مدیر عامل متأسفانه نیامده است. اصولاً هر شرکتی که هیأت مدیره داشت باید مدیر عامل داشته باشد که مجری مصوبات هیأت مدیره باشد. منتها در اینجا نقص است. باید در مجمع این موضوع را مطرح کرد.

-          بحث بر سر اسم نیست. مدیر عامل هم نباشد حداقل فردی را تمام وقت بگذارید که آشنا به مسائل دامپزشکی باشد و مصوبات را پیگیری کند و گزارش دهد. حالا با هر اسم و عنوانی که می خواهد باشد.

بله موافقم.