حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: روستازاده‌ای است که هم به طبابت علاقه داشته و هم به تدریس. با حال و هوای دامداری رشد کرده و ترکیب علایق کودکانه خود را به خوبی در این رشته یافته است. رواج دامداری در سبزوار مزید بر علت ریشه‌‌گیری علاقه وی به دامپزشکی شده است. سال ۱۳۷۸ در حالی در آزمون کنکور شرکت کرده که یکی از اولویت‌هایش برای انتخاب رشته، دامپزشکی بوده است. «دکتر حمیدرضا محمدی» حالا متخصص بیماری‌های داخلی دامهای بزرگ و استادیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه سمنان است.
حکیم مهر: آقای دکتر، دوران تحصیل شما به چه شکل گذشت؟
سال ۱۳۷۸ در دانشگاه فردوسی مشهد پذیرفته شدم و به مدت ۷ سال در این دانشگاه بودم. علاقه زیادی به بیماری‌های داخلی دامهای بزرگ داشتم. پرورش دامهای حلال‌گوشت نیز زمینه کاری مورد علاقه من بود. البته منظور بنده از دامهای بزرگ، نشخوارگنندگان است، چون تک‌سمی‌ها هم جزء دامهای بزرگ محسوب می‌شوند. با توجه به اهمیتی که دامهای حلال گوشت در اقتصاد کشور دارند و شاخص‌هایی که در این زمینه وجود دارد، تصمیم بنده این شد که در این رشته شرکت کنم. در سال ۸۵ آزمون بیماری‌های داخلی دامهای بزرگ را دادم و در دانشگاه تهران پذیرفته شدم. تا سال ۹۰ نیز از محضر اساتید دانشگاه تهران بهره گرفتم و دوره تخصصی را با موفقیت پشت سر گذاشتم.
حکیم مهر: چه حسی دارید از اینکه دامپزشک هستید؟
از دوران کودکی به کارهای طبابت علاقه‌مند بودم. دامپزشکی از طرفی کار ویزیت و درمان است و از طرفی با حیوانات سروکار دارد. در روایات، احادیث و قرآن نیز تاکید زیادی به نگهداری از حیوانات شده است و سوره‌های مختلفی در باب اهمیت حیوانات داریم. از طرفی بنده به شغل معلمی و تدریس هم علاقه‌مند بودم. اینکه بتوانم مطالبی را که در این بازه زمانی کسب کرد‌ه‌ام، به دانشجویان منتقل کنم، حس خیلی خوبی در من ایجاد می‌کند.
از نظر بعد درمانی و ویزیت هم که حساب کنیم، وقتی انسان در روستا و مناطق محروم حضور پیدا می‌کند و با قشری از دامداران که بعضا تمام زندگی آنها شامل چند راس گاو و گوسفند است، مواجه می‌شود و می‌تواند زندگی آنها را نجات دهد، یک حس بی‌نظیر است. در مجموع، وقتی همه این عوامل را در کنار هم قرار می‌دهم، از اینکه دامپزشک هستم، حس بسیار خوبی دارم.
حکیم مهر: وضعیت کلی دامپزشکی در کشور را چطور ارزیابی می‌کنید؟ این جایگاه با آن تصور ذهنی که در زمان کودکی و دانشجویی از دامپزشکی داشتید، چقدر فاصله دارد؟
مسلما زمینه کاری با آنچه در دوران دانشجویی در ذهن انسان می‌گذرد، ممکن است کمی متفاوت باشد. آنچه در آن دوران در ذهن من می‌گذشت، علاقه‌مندی به ادامه رشته بود تا جایی که بتوانم عضو هیات علمی شوم. خدا را شکر که این مساله محقق شد و توانستم به آنچه که علاقه داشتم و تکیلف من بوده، گام بردارم.
حکیم مهر: یکی از مباحث این روزهای دامپزشکی، بحث انتقال آموزش دامپزشکی به وزارت بهداشت است. این طرح موافقان و مخالفان مختلفی دارد. نظر شما چیست؟
وزارتخانه‌های بهداشت و علوم ۲ وزارتخانه بزرگ هستند که حوزه کاری آنها در بخش‌هایی مشترک، اما به طور کلی متفاوت است. دامپزشکی با توجه به شرایط خاصی که دارد و واحدهایی که در طول تحصیل آن گذرانده می‌شود، تا حدودی با پزشکی مشترک است. با این حساب اگر آموزش دامپزشکی زیر نظر وزارت بهداشت برود، از جنبه‌هایی برای این بخش مفید خواهد بود.
البته در وزارت بهداشت هم ما باید برخی مسائل را زیر نظر بگیریم. به هر حال مدت‌هاست که رشته دامپزشکی زیر نظر وزارت بهداشت نبوده است. این خیلی مهم است که آیا از نظر آنان دامپزشکی به عنوان رشته‌ای که قادر است نقش مهمی در بحث بیماری‌های زئونوز و مسائل بهداشتی ایفا کند، پذیرفتنی است؟ اگر در مجموعه وزارت بهداشت اجر و منزلت دامپزشکی حفظ شود، خوب است.
حکیم مهر: البته گویا مجموعه وزارت بهداشت تمایل زیادی برای این انتقال دارند و شخص وزیر بهداشت نیز بارها این موضوع را در مصاحبه‌هایشان اعلام کرده‌اند.
وزارت بهداشت بله، اما به هر حال بدنه این وزارتخانه هم اهمیت دارد. باید دید آیا بدنه وزارت بهداشت هم با این مساله همسوست؟ آیا اگر دامپزشکان زیر نظر وزارت بهداشت بروند، مجموعه پزشکان همراهی لازم را با آنان دارند یا اینکه با چشم دیگری به آنها نگاه می‌کنند؟ از طرف دیگر متاسفانه دامپزشکی در وزارت علوم، با توجه به اهمیت و جایگاهی که یک بخش آن بیماری‌های مشترک و بهداشت انسان و دام است و بخش دیگر آن هم مباحث اقتصادی است، مقداری مغفول مانده است.
اگر درصدد انجام ادغام هستیم، باید آسیب‌شناسی خوبی در هر دو حوزه صورت بگیرد که آیا این روند، در کل به نفع است یا خیر؟ به همین خاطر نمی‌شود خیلی راحت در این مورد اظهار نظر کرد.
حکیم مهر: نظر شما در مورد انتقال خود سازمان دامپزشکی چیست؟
انتقال سازمان بیشتر درخصوص مسائل اداری و غیر آموزشی مطرح است. در این بحث دانشگاه‌های علوم پزشکی از نظر جایگاه و بودجه‌‌ای که دارند، می‌توانند کمک کننده باشد. این ادغام از جهاتی خوب است اما باز هم دغدغه‌هایی که پیشتر گفتم، اینجا هم مطرح است. چون در مسائل کاری سازمان تا حدودی مستقل است و ادارات مختلف و شبکه‌های مختلف بازیر مجموعه این سازمان تقریبا به صورت مستقل کار خود را انجام می‌دهند. باید ببینیم وزارت بهداشت چه نگاهی نسبت به سازمان دارد؟ آیا رویکرد آنها کمک به این حوزه است یا بیشتر ممکن است بعد مداخله‌ای داشته باشند و باعث شود آن اثربخشی و کارایی دامپزشکی از بین برود. در مجموع اگر همراهی و همسویی در بدنه وزارت بهداشت به خوبی وجود داشته باشد، قرار گرفتن هر دو مجموعه زیر نظر یک وزارتخانه خیلی خوب است.
به‌عنوان حرف آخر...
امیدوارم آنچه خیر و صلاح دامپزشکی است اتفاق بیفتد. امروز دانشجویان، اساتید و دامپزشکان تلاش‌های زیادی می‌کنند و واحدهایی که می‌گذرانند آنطور که باید، جایگاه دامپزشکی را محقق نکرده است. اگر این مساله در چند سال آینده محقق شود، عالی است. ما امیدواریم و دعا می‌کنیم که آنچه خیر و صلاح است پیش بیاید.
الحهق به اداره راه باز از جهاد بهتر است جهاد عالیه بسیار عالیه خدماتی که جهاد داره هیچ جا نداره 
