ملحق شدن رشته دامپزشکی به وزارت بهداشت، یکی از راهکارهای بهبود بیکاری در بین فارغ‌التحصیلان دامپزشکی است

حکیم مهر: مجله دامپزشکان جوان (مجله علمی - آموزشی بسیج دانشجویی دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه) در شماره اخیر خود به گفتگو با «استاد دکتر سید مهدی رضوی روحانی»، استاد بازنشسته گروه بهداشت مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه پرداخت.

به گزارش حکیم مهر، متن این گفتگو به شرح زیر است:

در شماره ی پیشِ رو، سخن از استادی فرهیخته و نکواندیش است. در گستره دانشگاه های زیرمجموعه ی وزارت علوم، حتی دانشگاه های علوم پزشکی و به ویژه در میان اساتید و دانشجویان نسل های پیش تر، بسیاری هستند که ایشان را می شناسند. نخبگان آکادمیک همواره «پروفسور سید مهدی رضوی روحانی» را با ویژگی هایی چون دانش بسیط، خاکساری و بلنداندیشی می شناسند. ویژگی بارز ایشان خستگی ناپذیری و شیفتگی برای دانش اندوزی و آموزاندن دانش به دیگران است که پس از بازنشستگی نیز ادامه دارد. به گفته ی بیشتر رزیدنت های دوره تحصیلات تکمیلی، منظم ترین و پربارترین کلاس ها را پروفسور رضوی برگزار می کرد و آنچه را می دانست، بی کاستی به دیگران می آموخت. بی شک وجود اساتیدی چون پروفسور رضوی برای هر دانشگاهی مایه برکت و پیشرفت است.

دامپزشکان جوان: لطفا اندکی در مورد زندگی و دوران تحصیلی خود بیان نمایید.

من متولد سال 1325 در شهرستان مشهد هستم. پدرم اهل قزوین و ارتشی، مرحوم مادرم اهل مشهد و خانه دار بودند. دو پسر و یک دختر دارم، دخترم متاهل بوده و هر سه فرزند و دامادم دندانپزشک هستند. دخترم متخصص اطفال و دامادم متخصص ارتودنسی است. همسرم دارای تحصیلات بهداشت مدارس است ولی خانه دار بودن را ترجیح داده است. من موفقیت فرزندانم را بیشتر مدیون ایشان هستم.

من سه ساله بودم که به خاطر شغل پدر به استان آذربایجان غربی آمدیم. در آن زمان دوره تحصیلات ابتدایی و دبیرستان شش سال بود. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه 15 بهمن به مدت چهار سال و دبستان منوچهری به مدت دو سال گذراندم. تحصیلات دبیرستان را ابتدا در مدرسه رضا شاه (22 بهمن کنونی) به مدت چهار سال و بعد از آن چون پدرم بازنشسته شد، به قزوین رفتیم و دیپلم ام را آنجا گرفتم. دوره عمومی دامپزشکی را در سال 1350 در دانشگاه تهران به پایان رساندم. فوق لیسانس تخصصی خودم را در کشور انگلستان، در دانشگاه ردینگ با موضوع بهداشت مواد غذایی گذراندم؛ سپس به ایران بازگشته و دکترای تخصصی بهداشت مواد غذایی خود را در دانشگاه تهران گرفتم.

دامپزشکان جوان: در مورد موضوع پایان نامه و فرصت های مطالعاتی که شرکت نموده اید، توضیح دهید.

پایان نامه دوره دکترای عمومی بنده روی طیور و دوره تخصصی روی استرپتوکوکوس یوبریس بود. برای فرصت مطالعاتی نیز دو بار به کانادا (دانشگاه گولف) سفر کرده و به مطالعه روی ترکیبات ضد باکتریایی پرداختم و نتیجه فعالیت هایم شامل تعدادی مقاله بود.

دامپزشکان جوان: در طول سالیان متمادی چه مسئولیت هایی را بر عهده داشته اید؟

از سال 1352 به مدت 35 سال در دانشگاه ارومیه، ابتدا در دانشکده کشاورزی و بعد از تاسیس دانشکده دامپزشکی در آن جا مشغول به تدریس بودم. از سال 1365 تا 1376 رئیس دانشگاه و در سالیان مختلف ریاست دانشکده های فنی، کشاورزی، دامپزشکی و همچنین معاونت های مختلفی از جمله آموزشی، پژوهشی، اداری و مالی را عهده دار بودم.

دامپزشکان جوان: دانشجویان زیادی در مقطع دکترای عمومی و دکترای تخصص زیر نظر شما آموزش دیده اند؛ لطفاً تعدادی از شاگردانتان را برای ما معرفی کنید؟

دکتر حسین تاجیک (استاد گروه بهداشت و مواد غذایی)، دکتر کریم مردانی (استاد گروه بهداشت مواد غذایی)، دکتر جواد علی اکبرلو (دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی) و دکتر مهران مرادی (استادیار گروه بهداشت مواد غذایی) که هم اکنون همگی این عزیزان از اساتید بزرگوار دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه می باشند.

دامپزشکان جوان: آقای دکتر از لحاظ علمی کدام یک از اساتیدتان را الگوی خود می دانید؟

البته مرهون همه اساتیدم هستم، اما به عنوان نمونه مرحوم دکتر عزیز رفیعی (استاد انگل شناسی و رئیس موسسه تحقیقاتی رازی) بنیان گذار دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه، مرحوم دکتر فرخنده (استاد بهداشت مواد غذایی)، دکتر پرویز حکمتی (استاد جراحی)، دکتر مقصودلو (استاد مامایی) و مرحوم دکتر زند افشار (استاد آناتومی) از لحاظ علمی و اخلاقی برای من الگو بودند.

دامپزشکان جوان: آقای دکتر، تدریس را از چه سالی و با کدام درس شروع کردید؟

تدریس را از سال 1352، ابتدا با درس بهداشت و صنایع شیر آغاز نمودم و سپس به تدریس میکروبیولوژی و بهداشت مواد غذایی پرداختم.

دامپزشکان جوان: در دوران دانشجویی فعالیت غیر درسی شما چه بود؟

به ورزش های والیبال و شنا علاقه داشتم. در دوران دانشجویی به این دو ورزش می پرداختم و بهترین تفریح من با دوستانم تماشای بازی های باشگاهی والیبال بود.

دامپزشکان جوان: اکنون پس از بازنشستگی اوقات فراغت خود را چگونه می گذرانید؟

به کارهایی از قبیل نوشتن کتاب و مقالاتی که در زمان تدریس و مدیریت، فرصتشان نبود می پردازم و همچنین عضو فرهنگستان علوم، گرایش مواد غذایی هستم.

دامپزشکان جوان: رابطه ی شما با دانشجویان چه طور بود؟

من با بچه ها خیلی صمیمی و راحت بودم؛ حتی یادم می آید یک روز برف زیادی باریده بود و دانشجویان در ورودی دانشگاه به اساتید گلوله برفی پرتاب می کردند و مانع از ورود آن ها به دانشکده شده بودند. من به اساتید گفتم که اگر من رد شوم دانشجویان به من گلوله برفی پرت نمی کنند؛ رد شدم و حتی یکی از دانشجویان هم به من گلوله برفی پرتاب نکرد.

دامپزشکان جوان: توصیه شما برای دانشجویان دامپزشکی چیست؟

اگر با علاقه پیش بروید، حتماً موفق می شوید!

دامپزشکان جوان: پیشنهاد شما به مسئولین جهت بهبود وضع بیکاری جوانان فارغ التحصیل در رشته دامپزشکی چیست؟

تعداد دانشکده های دامپزشکی در کشور ما متاسفانه بیش از حد است در حالی که در کشورهای پیشرفته چنین نیست و روی حساب و کتاب است. تعداد دانشکده های دامپزشکی باید با توجه به نیاز کشور باشد. اساتید باید واجد شرایط علمی و اخلاقی باشند. توجه به این مسائل و همچنین ملحق شدن رشته دامپزشکی به وزارت بهداشت، از جمله کارهایی است که می توان برای بهبود بیکاری انجام داد.

دامپزشکان جوان: سپاس فراوان از وقتی که در اختیار ما قرار دادید.

برایتان آرزوی خوشبختی دارم.