«گل علی کیومرثی» کارآفرین آذری‌زبان 13 سال است که شتر مرغ پرورش می‌دهد. او از سال 85 پرورش شتر مرغ را شروع کرده و در این راه کمی از موفق‌ترین‌ها بوده؛ اگرچه که به گفته خودش هرگز نتوانسته با کسب و کارهای کلان رقابت کند؛ اما از صادرات شتر مرغ توانسته معیشت زندگی 12 نفر را تامین کند. کیومرثی می‌گوید کسب و کار او که روزگاری سود خالص بوده حالا کمی درگیر فشارهای اقتصادی است.
از چه زمانی تصمیم به راه اندازی این کسب و کار گرفتید؟
سال 84 راهاندازی این بخش را پیگیری کردم و در سال 95 توانستیم کار را شروع کنیم. ایده پرورش شتر مرغ زمانی که من دانشجو بودم به ذهنم رسید. در آن زمان در رشته مدیریت بازرگانی تحصیل می‌کردم و جویای کار بودم. از این طریق با کسانی که در این زمینه کار کرده بودند آشنا شدم و توانستم با مشورت‌هایی که از آنها گرفتم کار را شروع کنم.
کار را با چند نفر شروع کردید و در حال حاضر چند نفرید؟
در زمان آغاز به کار 5 نفر بودیم. کار که پیشرفت کرد ما نفرات را اضافه کردیم و تا 12نفر رسید. اما از سال 90 تاکنون اوضاع ما کمی به هم ریخت. این آشفتگی و ناپایداری هر سال بیشتر شد و ما در سال جدید شروع به تعدیل نیرو کرده ایم. حالا دوباره همان 5 نفر هستیم و بعید نیست تا چند ماه دیگر کل مجموعه را تعطیل کنیم.
یعنی شرایط اقتصادی انقدر روی کار شما تاثیر گذاشته است؟
بله. از سال 90 که رابطه ما با کشورهای حوزه خلیج فارس دچار تنش شد صادرات محصولات ما هم کاهش پیدا کرد. کشورهای حوزه خلیج فارس به خصوص امارات از مشتری‌های اصلی گوشت شتر مرغ هستند چون علاقه آنها به این نوع گوشت بیشتر از داخل کشور است و از نظر اقتصادی هم توانایی پرداخت چنین هزینه‌ای‌هایی را دارند. در حال حاضر صادرات ما به این کشورها کم شده و همان مقدار کم هم در انحصار تولید کننده‌های کلان است.
با چقدر سرمایه اولیه کار راشروع کردید؟
سال 84 کار را تماما با سرمایه شخصی خودم که حدود 80 میلیون تومان بود شروع کردم. 20 میلیون از این مقدار هزینه مواد اولیه بود و بقیه هزینه سوله و دیگر ابزار برای شروع کار بود.
چقدر طول کشید تا سرمایه اولیه را صفر کنید؟
ما در پایان سال اول نه تنها توانستیم هزینه‌های اولیه را صفر کنیم بلکه تا 17 درصد هم سود به دست آوردیم. این شرایط در حالی اتفاق افتاده بود که کار ما هنوز گسترش پیدا نکرده بود و جای پیشرفت داشت. با این حال چند سال بعد شرایط عوض شد و دیگر خبری از سودهای اینچنینی نبود.
در بخش صادرات شرایط چگونه است؟
بخش صادرات را به صورت کلی از دست داده ایم. در سال 90 ما یک قرارداد 1 و نیم میلیاردی با دبی امضا کردیم که بعد از تیره شدن روابط سیاسی این قرار داد لغو شد و ما تنها در یک قرار داد 80 میلیون ضرر کردیم. کشورهای حوزه خلیج فارس مهمترین مشتریان ما بودند. متاسفانه روابط سیاسی در واردات این کشور بسیار مهم است.
تاکنون تسهیلاتی هم دریافت کرده اید؟
فقط یک بار. پس از ضررهایی که از چند قرار داد خارجی کردیم تصمیم گرفتیم تسهیلات بگیریم تا ضررها جبران شود. به بانک صادرات درخواست یک وام 600 میلیونی را دادیم اما در نهایت آنها فقط 80 میلیون وام دادند. برای وامی که قرار بود با سود 12 درصدی باشد 25 درصد سود گرفتند و مجبور شدیم 240 میلیون تومان به بانک پس بدهیم.
فکر می‌کنید راه حلی برای خروج از این بحران وجود ندارد؟
متاسفانه وقتی اسم تحریم می‌آید شرکت‌ها و تولیدی‌های بزرگ هستند که باقی می‌مانند و کسب و کارهای خرد در همان ابتدا زمین می‌خورد. ما هم از این قاعده مستثنا نیستیم. در این چند سال نتوانستیم دخل و خرج را به تناسب مثبتی برسانیم. بیشتر خریدهای ما با دلار است اما متاسفانه فروش با دلار انجام نمی‌شود. در داخل کشور هم قدرت خرید مردم به اندازه‌ای نیست که بتوانند گوشت شتر مرغ مصرف کنند. یک خانواده باید برای خرید 5 کیلو گوشت شتر مرغ 500 هزار تومان هزینه کند در حالی که توانایی پرداخت چنین مبلغی را ندارد.
