به بهانه در پیش بودن انتخابات شوراهای استانی سازمان نظام دامپزشکی
شور یا شعور
امیرحسین فدائی
مدیر روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان کرمانشاه
تا کنون فکر کرده ایم که وقتی دنیا درگذر است، در ما چه می گذرد؟
بر این باورم همه مردمان این خاک کهن سر در گریبان خود دارند، به استثنای خانواده دامپزشکی؛ نمی دانم این چه بلایی است که بر سر این قشر تحصیل کرده زحمتکش آوار شده؟
هنوز نه به بار است نه به دار، ولی بازار گمانه زنی ها داغ داغ است؛ از یک طرف ائتلاف جمعی از نامزدها، از طرف دیگر پچ پچ های درگوشی برخی بخیلان!
به کجا می رود این کشتی زهوار دررفته دامپزشکی؟ در هدفشان به جای اندیشیدن به بهبود معیشت و تثبیت جایگاه شغلی همکارانشان، تنها خصومت و تنگ نظری هویداست.
چه خوب بود اگر این انتخابات پیش رو فرصتی بود برای یکی شدن، فرصتی بود برای ارتقاء حرفه دامپزشکی و فرصتی بود برای دگرگونی.
دور از نظر است که به پیش برویم! مگر دور بریزیم افکار پوسیده را، مگر خانه تکانی کنیم ذهنمان را و فقط به آینده ای پایدار بیندیشیم، بیندیشیم که خیل عظیم فارغ التحصیلان نیاز به کار دارند، نیاز به امرار معاش دارند و بپذیریم که نیازمان ایده های نو است و نیاز به اتحاد بیش از پیش احساس می شود.
دامپزشکی مغفول خواهد ماند اگر احساس مسئولیت نکنیم؛ دامپزشکی به زوال خواهد رفت اگر انتخابمان اصلح نباشد.
بیاییم به سفره ای که بر آن ارتزاق می کنیم فقط کمی بیشتر احترام بگذاریم و بدانیم که گرو گذاشتن ارزش ها در قبال چند رأی، بهای سنگینی دارد و این بها را جامعه مظلوم دامپزشکی پرداخت خواهد کرد، نه آن اشخاصی که با آنها تسویه حساب شخصی داریم و بپذیریم که سیستمی اندیشیدن بزرگترین موهبت است؛ بیاییم این موهبت را برای یک بار هم که شده به دست آوریم و قبول کنیم دولتی بودن یا بخش خصوصی بودن معیار نیست؛ معیار داشتن برنامه های سازنده است، برنامه های که جمیع جوانب را دیده و سنجیده باشد، برنامه ای که گره ای را از کار بگشاید.
مصلحت کار این است که هم گام و هم صدا باشیم و مطالباتمان را طلب کنیم تا جایگاه واقعی این حرفه را به رخ همگان بکشیم. کنار کشیدن چاره کار نیست و دوری گزیدن، ظلمی بر حقوق حقه تک تکمان است.
به امید آن روز که در انتخابات شورای نظام دامپزشکی پیش رو، جای شعور را با شور عوض نکنیم.
آنهایی که همش از کاربدون مزد حرف میزدند آنایی که درکسوت شوراهیچ طرح وبرنامه ای نداشتند وبه انتقادات باخصومت برخورمیکردند درخواستهارا دربایگانی یادرسطل زباله جای میدادند آنهاکه هیچ دفاعی از صنف خودنداشند ودائم از عدم کاندیداتوری حرف میزدند الان مشتاق تراز گذشته کاندیدا شدند ومعلوم نیست چه کارناتمامی مانده که درطی این ۱۰سال انجام ندادند واقعا خداقوت 
