با پروفسور «پیتر چارلز دوهرتی» دامپزشکی که موفق به کسب جایزه نوبل پزشکی شد، بیشتر آشنا شوید

حکیم مهر: «پروفسور پیتر دهرتی» (Peter Charles Doherty) دامپزشک و ایمنی‌شناس استرالیایی است که در سال ۱۹۹۶ موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی شد. وی دارای دکترای افتخاری از 19 دانشگاه دنیا بوده و در سال 1997 به عنوان مرد سال استرالیا شناخته و به عنوان عضوی از انجمن سلطنتی لندن، آکادمی علوم استرالیا، آکادمی ملی ایالات متحده و آکادمی پزشکان فرانسه منصوب شده است.

به گزارش گروه بین‌الملل حکیم مهر، پروفسور دهرتی در ۱۵ اکتبر سال ۱۹۴۰ در استرالیا به دنیا آمد. رشته دامپزشکی عمومی را در دانشگاه کویینزلند به اتمام رساند و سپس PhD  خود را در رشته نوروپاتولوژی دانشگاه ادینبورگ دریافت نمود. آنگاه به تیم تحقیقاتی دانشکده پزشکی John Curtin در دانشگاه ملی استرالیا پیوست. در طول این دوره، وی به عنوان همکار تحقیقاتی در زمینه ایمنی شناسی ویروس‌ها به همراه «راف زینکرناگال» موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی گردید.

این تحقیق مبتنی بر مفهومی بود که خود انقلابی در زمینه ایمنی‌شناسی محسوب می‌گردید. بدین‌ترتیب که مکانیسم شناسایی سلول‌های T  را در سیستم ایمنی سلولی توضیح می‌داد. در این تحقیق مشخص شد که سلول‌های T  خود‌به‌خود تغییر یافته و کمپلکس پروتئین MHC  و آنتی‌ژن خارجی را بر سطح سلولهای آلوده شده به ویروس تشخیص می‌دهند.

برآورد تاثیر شگرف این کشف، بر پزشکی بالینی دشوار است. این محدودیت‌ پروتئین MHC  در حال حاضر یک اصل اساسی در ایمنی‌شناسی محسوب شده و پنجره‌ای را رو به مفهوم سیستم ایمنی گشوده است. تاثیر این کشف بر بیماری‌های خودایمن، طراحی واکسن، پیوند اعضا و مفهوم نظارت سیستم ایمنی بر بدن کاملا مشهود است. همچنین این دو دانشمند کشف نمودند که MHC  مسئول مبارزه بدن با ویروس مننژیت می‌باشد.

کشف دهرتی و زینکرناگال در طی تحقیق و بررسی تاثیر واکسیناسیون علیه ظهور متاستاز برخی از انواع سرطان صورت پذیرفت و منجر به توضیح بهتر  ارتباط بین حساسیت ابتلا به بیماری و MHC  که خاص برخی بیماری‌های مزمن التهابی می‌باشد، گردید. تحقیقاتی که در پی این اکتشاف انجام شد، منجر به شناخت مسائلی در ارتباط با کاهش یا تغییر انتخابی واکنش ایمنی که نقش مهمی در بیماری‌های التهابی دارد، شد.

دهرتی در مقیاس بین‌المللی بسیار خوش درخشید. از سال 1975 وی به نوبه خود موضوعاتی نظیر آنفلوانزا، هاری و مولتیپل اسکلروزیس (MS) را به همراه گروه تحصیلات تکمیلی در دانشگاه فیلادلفیا مورد تحقیق و مطالعه قرار داد. وی رییس بخش آسیب‌شناسی تجربی در JCSMR  و سپس بخش ایمونولوژی بیمارستان تحقیقاتی کودکان St Jude  در ممفیس ایالت تنسی آمریکا گردید.

از سال 2002 او بخشی از اوقات خود را در بخش میکروبیولوژی و ایمونولوژی دانشگاه ملبورن می‌گذراند. تحقیقات وی به عنوان پیشکسوت و متخصص ایمنی سلولی در جهان، هم‌اکنون با تمرکز بر عفونت‌های ویروسی و نقش CD8 سلول‌های T  در ایمنی، جهت تولید نسل جدیدی از واکسن‌های آنفلوانزا در برنامه شورای ملی بهداشت و درمان پزشکی مشغول می‌باشد.

نام وی زینت‌بخش مرکز دانشگاهی جدیدی جهت دانش‌پژوهان بیومدیکال، متخصصین سلامت عمومی و محصلین می‌باشد که همگی از سال 2014 که انستیتوی فوق شروع به کار نمود، متمرکز برای حل پازل بیماری‌های عفونی و ایمنی می‌باشند.

 

منبع: mdhs.unimelb.edu.au  و www.nobelprize.org