طرح قلاده‌های نارنجی (نشان سلامت، عقیم‌سازی، واکسیناسیون و رها‌سازی) برای سگ‌های بی‌پناه بوکان اجرا می‌شود

مدیر عامل انجمن حمایت از حیوانات «زیستن» بوکان گفت: در مرحله اول 250 قلاده سگ در بوکان عقیم می شوند و در مراحل بعدی عقیم سازی بقیه جمعیت سگ ها، جهت جلوگیری از کشتن آن ها، تامین بهداشت و سلامت جامعه انجام می گیرد.

به گزارش حکیم مهر به نقل از کردپرس، انجمن زیستن، بعد از عقیم سازی 18 قلاده سگ اعلام کرد که قلاده نارنجی بر گردن سگها، نشان سلامت، عقیم سازی، واکسیناسیون و رها سازی سگهای بی پناه خواهد بود.

دو سال از آغاز طرح ساماندهی سگهای بلاصاحب در بوکان می گذرد و انجمن حمایت از حیوانات بی پناه «زیستن»، در تلاش است تا جامعه را با سگ ها، این موجودات وفادار آشتی دهد و مانع از کشتار و اسارت آن ها در کمپ های نگهداری شود.

خبرنگار کردپرس با مدیر عامل انجمن حمایت از حیوانات «زیستن» بوکان، در خصوص طرح قلاده های نارنجی و اقدامات و خواسته های این انجمن، به گفت و گو پرداخت که در ادامه می خوانید؛

طرح کشتار سگها توسط شهرداری ها نتیجه مثبتی نداشت

«افسر گودرزی» مدیر عامل انجمن حمایت از حیوانات بی پناه زیستن بوکان به خبرنگار کردپرس می گوید: همزیستی سگ ها و انسان ها به ده هزار سال قبل باز می گردد و پس از اهلی کردن این حیوانات قابلیت زندگی مستقل از آنها سلب شد، بنابراین آن ها اکنون قدرت صید و شکار جهت پیدا کردن غذا را ندارند و انسان ها از روی وجدان و اصول انسانی، خود را در برابر این حیوانات شهری مسئول می دانند.

او ادامه می دهد: طرح کشتار سگها که قبلا توسط شهرداری های و به وسیله اسلحه و یا تزریق و خوراندن سم انجام می گرفت، نتوانست نتیجه مثبتی در بر داشته باشد . ما نمی توانیم آنها را در پناهگاه های پشت دیوارهای بتونی اسیر کنیم، ضمن اینکه در بلندمدت همین کمپهای نگهداری هزینه های هنگفتی را به بار می آورد و نمی تواند راهکاری برای کنترل جمعیت سگ های بلاصاحب باشد از رو پروژه عقیم سازی این موجودات مطرح شد.

گودرزی اضافه می کند: پس از کشتار دسته جمعی سگ ها در بعضی از شهرها شاهد حضور حیوانات وحشی دیگری بودیم، برای نمونه در تکاب قلاده های زیادی از گرگ ها در زمستان در سطح شهر مشاهده شدند که این روند به دلیل برهم خوردن سیستم طبیعت با کشتار سگ ها شکل گرفته بود.

کمپ ها اسارتگاه سگ های بی پناه هستند

این حامی حقوق حیوانات معتقد است؛ در جامعه دو دیدگاه نسبت به این موجودات وجود دارد؛ عده ای نگران تهاجم و حمله این سگ‌ها هستند ولی موافق کشتار آنها هم نیستند و دسته دوم افرادی هستند که حامی حیوانات تلقی می شوند و آنها بر این باورند که هیچ موجود زنده ای نباید پشت میله های زندان و یا در کمپ‌ها اسیر شود. در واقع اقدامی که تاکنون شهرداری‌ها در همکاری با انجمن های حامی حیوانات در شهرهای مختلف کشور انجام داده‌اند بر این اساس بوده تا بین این دو دیدگاه تعاملی ایجاد کنند.

گودرزی می گوید: زمانی که این حیوان عقیم می‌شود به گفته پزشکان متخصص امر، حالت تهاجمی خود را از دست داده و سگی که  واکسینه شده باشد هم نمی تواند ناقل بیماری ها تلقی شود، پس سگ‌های بلاصاحب پس از عقیم سازی باید آزاد شوند.

مدیر عامل انجمن حمایت از حیوانات با بیان اینکه هزینه‌ای که برای پروژه عقیم سازی صرف می شود، در دراز مدت به مراتب کمتر از هزینه هایی است که در گذشته شهرداری با کشتار سگ ها متحمل آن شده است، او ادامه می دهد: حتی الان نیز هزینه‌های اضافی به شهرداری ها در کمپ های نگهداری از لحاظ تامین غذا و بداشت و سلامت تحمیل می‌شود، بنابراین با عقیم سازی شهرداری متحمل هزینه های کمتر خواهد شد.

گودرزی می افزاید: در حال حاضر جمعیت سگ‌ها در کمپ بوکان حدود ۴۰۰ قلاده سگ است که این آمار روزانه به دلیل زنده گیری این موجودات و آوردن قلاده های جدید به کمپ، زاد و ولد و حتی تلفات ثابت نیست. اما میانگین تعداد قلاده های حاضر در این کم اغلب بالای ۴۰۰ قلاده سگ بوده است.

وضعیت نامناسب کمپ نگهداری سگ ها/ رها سازی بعد از عقیم سازی اجرا می شود

او در خصوص وضعیت کمپ های نگهداری سگ های بالا صاحب تاکید می کند: وضعیت کمپ ها در کل مطلوب نیست، به ویژه کمپ بشدار، زیرا محیط این کمپ ها محدود است و حدود ۴۰۰ قلاده سگ در این محیط بسته نمی توانند آزادانه در آن زندگی کنند و حتی امکان انتقال بیماری و سرایت این سگ ها به یکدیگر نیز وجود دارد و تلفات در میان توله سگ هایی که تازه به دنیا آمده اند نیز به دلیل وجود بیماری ها زیاد است. از سوی دیگر به دلیل عدم امکان جنب و جوش عضلات این حیوانات تحلیل رفته است، زیرا در این محیط حیوانات از حقوق اولیه خود یعنی فضای باز و کافی برخوردار نیستند.

مدیر عامل انجمن زیستن بیان می کند: با مطرح شدن طرح عقیم سازی سگ های کمپ بشدار بوکان، در ابتدا مقرر شد تا شهرداری این شهر هزینه این پروژه و در کل هزینه های دارویی را به عهده بگیرد اما در این وضعیت نامطلوب شهرداری نیز نمی تواند هزینه های کامل این کمپ را بپردازد و تنها قسمتی از هزینه ها را قبول کرده است و مابقی هزینه ها توسط اعضا و حتی برخی از اعضای جامعه پزشکی پرداخت می شود.

او اضافه می کند: استقابل از طرح عقیم سازی سگ ها خوب بود و حتی تعدادی دامپزشک در نظر داشتند تا به صورت رایگان به ما کمک کنند، سپس شهرداری به دلیل مشکلاتی که با آن درگیر است در انجام کمک هایی را که وعده داده بود به تاخیر افتاد و انجمن سعی کرد تا برای جبران این تاخیر از حامیان دیگری وکسانی که حامی حقوق حیوانات هستند دعوت به همکاری کند.

حامی سگ های بی پناه از تهران اعلام آمادگی کرد

گودرزی با اشاره به خیرین حامی حیوانات می گوید: خوشبختانه با تلاش‌های انجام گرفته خانمی فریبا گودرزی اهل تهران که حامی حیوانات است قبول کرد که هزینه عقیم سازی ۲۵۰ قلاده سگ را متحمل شود، در واقع هزینه عقیم سازی سگ در کلینیک های دامپزشکی بسیار بالا و حدود ۵۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان است، اما دامپزشکان محترمی چون دکتر حسینی و دکتر محمودی که همیشه حامی و همراه انجمن بودند قبول کردند که با مبلغی پایین تر از این میزان و با قیمت ۱۵۰ هزار تومان هر سگ را عقیم کنند.

او ادامه می دهد: همچنین دکتر نوره و داروخانه دکتر ابراهیمی برای تهیه داروهای سگهای بلاصاحب قبول مسئولیت کردند. این عقیم‌سازی تنها محدود به ۲۵۰ قلاده نخواهد بود و ما در نظر داریم در ادامه کار هر سگی را که به سن مناسب برای عقیم سازی رسیده باشد، را در این طرح بگنجانیم تا همزمان با انگل زدایی و واکسینه شدن، عملیات عقیم سازی برای آن ها انجام بگیرد، سپس آزاد شود و نگرانی شهروندان در خصوص بهداشت و حالت تهاجمی این حیوانات از بین برود و همین که حامیان حیوانات نیز راضی باشند که این سگها در کمپ هایی که شبیه زندان است، دیگر نگهداری نخواهند شد.

کمپ بوکان در آینده به نقاهتگاه حیوانات بلاصاحب تبدیل می شود

فعال حقوق حیوانات در خصوص برنامه های آتی این انجمن می گوید: در آینده این پناهگاه به نقاهتگاهی برای این موجودات تبدیل می شود، زیرا پناهگاه جای زندگی موجودات زنده و سالم نیست و هر موجود زنده حق دارد به صورت آزادانه زندگی کند. نقاهتگاه نیز برای تیمار و مداوای سگ هایی که به خدمات پزشکی احتیاج دارند ارائه خدمات می کند. این تجربه ی کشورها و شهرهایی است که آن را آزموده اند و موفق عمل کردند تا بتواند ضمن کنترل جمعیت سگ‌های بلاصاحب، بهداشت و امنیت جامعه را نیز تامین کنند.

گودرزی بابیان اینکه کشورهایی که از این طرح را به کار برده اند از نظریه سازمان غذا و کشاورزی فائو استفاده کرده اند و اضافه می کند: از این رو مردم می‌توانند بدون نگرانی با سگ هایی که عقیم شده اند و سلامت و تندرستی آنها نیز لحاظ شده است در شهرها تعامل داشته باشند همچنین پسماندهای غذایی خود را به آنها بدهند. سگ ها موجودات وفاداری هستند ولی متاسفانه مواردی از تهاجم آنها که گاها در رسانه ها منتشر می شود بدون دلیل نیست.

او ادامه می دهد: حتی در این کمپ که حدود ۴۰۰ نگهداری می شود تاکنون هیچ کدام از آنها به اعضایی انجمن حمله نکرده اند و موردی از تعرض در میان آنها دیده نشده است، اما برخی از انسانها سگها را جهت انجام اقدامات حفاظتی با روحیه تهاجمی پرورش می دهند و متاسفانه با بالارفتن سن این قلاده سگ ها آنها را رها می‌کنند و این سگ ها به دلیل کمبود مواد غذایی و از سر ناچاری به شهرها هجوم می‌آورند در حالی که همین سگ‌ها در کمپ ها پس از تامین غذایشان هیچگونه آزاری برای انسان ها ندارند و این نگرانی در خصوص حضورم سگها در شهرها بیشتر یک ترس  ذهنی است و این خواسته که سگها تا ابد در کمپ‌ها نگهداری شود ممکن نیست و حق زندگی را از انها سلب می کند.