نیازمند تشکیل «شورای عالی دامپزشکی» در کشور هستیم/ پیشنهاد راه‌اندازی گرایش دامپزشکی حیات‌وحش در دانشکده‌های دامپزشکی

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی:‌ رئیس سازمان نظام دامپزشکی معتقد است که برای پیش‌برد بهتر مسائل دامپزشکی، نیازمند تشکیل شورای عالی دامپزشکی هستیم. از نظر «دکتر محمدرضا صفری» جلسات این شورا باید به شکل قانونی تشکیل شود، نه مشورتی، چراکه در حالت مشورتی ما کنار هم می‌نشینیم و دغدغه‌ها را می‌گوییم و پیشنهاد می‌دهیم، اما قابلیت اجرا زمانی است که پشتوانه قانونی داشته باشد.

حکیم مهر: آقای دکتر، شما یکی از اعضای مهمان و سخنران سمینار راهکارهای برون‌رفت از مشکلات فعلی مجموعه دامپزشکی کشور بودید که در فرهنگستان علوم برگزار شد. ماحصل آن سمینار چه بود؟

من همانجا هم عرض کردم که مهمترین چیزی که در حرفه دامپزشکی باید به آن بپردازیم، هماهنگی و انسجام درون حرفه‌ای است. برداشت، باور و تجربه من این است که اگر ما از ظرفیت‌های خود استفاده کنیم، می‌توانیم بر بسیاری از مشکلات غلبه کنیم. دامپزشکی توانمندی‌های تشکیلاتی و قانونی متعدد و بسیار بزرگی دارد. عدم اجرای خیلی از قوانین و مقررات در زمان خود یا اجرای ناصحیح مقررات منجر به آسیب‌های حرفه‌ای شده که مثال‌های آن هم کم نیست. تشکیلاتی که در سازمان دامپزشکی، سازمان نظام دامپزشکی، سازمان‌های مردم‌نهاد مختلف، محیط زیست، وزارت دفاع و وزارت بهداشت وجود دارد، همه ظرفیت‌های بزرگ هستند. این سمینار و تمام جلساتی که در چند سال گذشته برگزار شده، همه را به این باور رسانده که ما نیاز داریم تا این انسجام درون‌بخشی را در یک قالب حقوقی تعریف کنیم.

حکیم مهر:‌ آیا تلاشی هم در این حوزه کرده‌اید؟

حکیم مهر:‌ این دستاورد به نتیجه‌ عملیاتی هم رسید؟

قرار شد پیگیری صورت بگیرد و ما هم این پیشنهاد را داریم که آن را در یک سطحی از حاکمیت مصوب کنیم. ممکن است ابتدا وزیر جهاد کشاورزی مصوبه را ابلاغ کند و زمینه‌های آن را فراهم کنیم یا به پیشنهاد ایشان در هیات وزیران مطرح شود. این شورا بسیار ضروری است و باید به شکل قانونی انجام شود، نه مشورتی. در حالت مشورتی ما کنار هم می‌نشینیم و دغدغه‌ها را می‌گوییم و پیشنهاد می‌دهیم، اما قابلیت اجرا زمانی است که پشتوانه قانونی داشته باشد.

حکیم مهر:‌ در سمینار راهکارهای برون‌رفت از مشکلات فعلی مجموعه دامپزشکی کشور، گلایه‌هایی ازسوی نماینده محیط زیست از جمله مخالفت ایشان با نام «دامپزشکی» یا عدم ورود دامپزشکان به حیات وحش شنیدیم. نظر شما در این خصوص چیست؟

عنوان دامپزشکی که تعریف شده است و ما در مرحله‌ای نیستیم که بخواهیم اسم را تغییر دهیم. اصلا مشکل ما تغییر نام نیست. اینکه امروز در جایی قرار گرفتیم که دامپزشکی حیات‌وحش به ما احساس نیاز می‌کند، یک گام رو به جلو است.

بسیاری از مشکلاتی که امروز دامپزشکی با آن مواجه می‌شود، ناشی از بزرگتر شدن و مهم‌تر شدن حرفه است. مساله اصلی نپرداختن اصولی به رفع مشکلات است، وگرنه مشکل زاده رشد و توسعه هم هست. طی چند سال گذشته توجه به حیات وحش، سلامت حیوانات و پیشگیری از بیماری‌ها در محیط زیست گسترش پیدا کرده است. در ملاقاتی که شورای مرکزی ما با سرکار خانم دکتر ابتکار در زمان ریاست بر محیط زیست داشت، ایشان به نکات خوبی اشاره کردند و موافقت‌های خوبی داشتیم. پیشنهاداتی برای گنجاندن واحدهای آموزشی مربوطه در دوره DVM داشتند. همچنین کنگره‌ای که قرار است برای بهداشت بیماری‌های حیات وحش برگزار شود، در آنجا مصوب شد. طبیعتا در این سال‌ها توجه به تقویت دامپزشکی محیط زیست کمتر بوده، چون اهمیت آن به درستی منعکس نشده است. امروز که اهمیت به درستی منعکس شده، توجه همکاران دامپزشک به دامپزشکی حیات وحش رو به رشد است.

آموزش‌ها در دانشگاه مناسب نیست، چون اعلام نیاز به موقع نبوده است. کارهای خوبی با زحمت دکتر پیغمبری به سرانجام رسید از جمله آن واحدهای اختیاری که در ۷ گرایش در دوره‌های آموزشی گنجانده شد. به نظر من خیلی خوب است که برای چند دوره زمانی، یک گرایش «دامپزشکی حیات وحش» هم داشته باشیم. البته همکاران در دامپزشکی بخش خصوصی توجه بیشتری گذاشتند و کلینیسین‌های خوبی داریم که در این حوزه کار می‌کنند.

هفته قبل مکاتباتی با استان‌ها کردیم تا نظام‌های استانی همکاران فعال یا علاقه‌مند در حوزه دامپزشکی حیات وحش را معرفی کنند که یک دوره آموزشی برای آنها تدوین کنیم تا گروه‌های داوطلب حمایت از حیات وحش معلوم باشند. خود ما نیز در نظام کمیته دامپزشکی حیات وحش و محیط زیست را راه‌اندازی کردیم. اینها کارهای جدیدی است که در کشور رخ می‌دهد و توجه ما به سمت آن جلب شده است. البته آن قدر تحولات پرشتاب است که باید برنامه‌ریزی و حرکت سریع‌تر باشد.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.