۱۰ سال پیش در چنین روزی، رئیس وقت سازمان نظام دامپزشکی در نامه‌ای خواستار استقلال یا ارتقاء سازمان دامپزشکی به عنوان معاونت ریاست جمهوری شد

من خودم کارمندم
ولی هیچ کدوم از بچه ها بخاری بلند میشه متأسفانه

اگه از سال 79 که وزارت بهداری تبدیل به وزارت بهداشت شدو دامپزشکی به مجموعه وزارت جهاد کشاورزی رفت همتی صورت می گرفت گه دامپزشکی نهاد مستقل شود مانند سازمان میراث فرهنگی، یا سازمان محیط زیست و یا اگه به وزارت بهداشت می رفتیم الان حداکثر نه الی ده دانشکده دامپزشکی وجود داشت با کیفیت بالاتر، فارغ التحصیل کمتر، بودجه بیشتر و در مجموع دامپزشکی توسعه یافته تر و پویا تر...
اما دریغ که دامپزشکی ویران شد. به عنوان دامپزشکی که سال 81 فارغ التحصیل شدم و از سال 83 قریب 14 سال در این حرفه شاغلم. از 4 بار مسئول فنی شدن،5 سال کلینیک داشتن و الان که شش ساله داروخانه دارم میتونم بگم واقعا همیشه گفتیم دریغ از پارسال

حکیم جان چرا تحلیل نمی کنید
که این اخبار مهم هنوز عملی نشده و چه موانعی وجود داشته ؟
آیا مانعی از درون خود سازمان دامپزشکی بوده که بخاطر منافع یک سری افراد کوچک که با نفوضشون در داخل سازمان دامپزشکی مانع تغییر این شرایط می شوند

کاش میشد کاش...

کشف ارباب حلقه ها توسط مسوولان فنی و آگاه کردن همکاران گرامی از شعبده بازیهای بسیار پیچیده این جماعت را هم در تاریخ دامپزشکی ایران ثبت بفرمایید.

این نامه مربوط به دورانی است که علم و تخصص و عقلانیت و سیاست ورزی منطقی محلی از اعراب نداشت .

با سلام.درد و بلای همین اقای دکتر آقامیری که نقش بسیار مهمی در تصویب و تعیین تعرفه مسئولین فنی بهداشتی در هییت دولت وقت داشتند بر فرق نامسئولانی که هنوز با گذشت ده سال نتوانستند آنرا اجرا کنند بخورد.الهی آمین

یادش بخیر!
مسئولان دامپزشکی اون زمان آرمانی فراتر از دیده شدن در رسانه ها داشتند!

روابط عمومی اولویت من بوده و در این حوزه به صورت شبانه روزی وقت صرف میکنم.
دوستان دقت بفرمایید:
اولویت 10سال پیش سازمان معاونت ریاست جمهوری بوده و عبارتی که نوشتم در ابتدای عرض را گوگل کنید تا رشد ما را ببینید!!!!!!!!

برخی معلوم نیست به چه دلیل اصرار بر جعل تاریخ و دفاع از وزارت کشاورزی و جهادکشاورزی دارند:

صفحه 693 کتاب تاریخ دامپزشکی و پزشکی ایران تالیف جناب آقای دکتر حسن تاجبخش:

"اولین اداره دامپزشکی ایران که "دائره دفع آفات حیوانی و سرم سازی" نامیده می شد در سال 1303 ش تحت نظارت انستیتو پاستور (به کفالت دکتر ابوالقاسم بهرامی پزشک و استاد بعدی دانشکده دامپزشکی) و به تصدی و مدیریت دکتر عبدالله حامدی که در آن زمان دانشجوی پزشکی بود، تشکیل شد. به عبارتی دیگر یکی بودن پزشکی و دامپزشکی که آن را بارها در این کتاب نشان داده ایم در تشکیلات نوین دامپزشکی ایران عینیت پیدا کرد."

نامه درخواست الحاق سازمان دامپزشکی به وزارت بهداشت توسط پیشکسوتان دامپزشکی از جمله کلینیسین نامدار بیماری های دام های بزرگ استاد تقی تقی پوربازرگانی که آنهایی این بزرگوار را می شناسند به خوبی می دانند که ایشان از صادق ترین و با دقت ترین دکتران دامپزشکان کشور است و بر خلاف برخی که دست شان آلوده به دریافتی های چرب و شیرین است یا حداقل به حقوق ماهیانه ثابت دلگرمند و اصولا توانایی درک مشکلات گسترده دامپزشکان را ندارند، پیوسته دل شان برای اعتلا رشته و حرفه دامپزشکی می تپیده است و از نزدیک با مشکلات دام و دامداری آشنایی نزدیک داشته اند:

بسمه تعالی

حضور برادر ارجمند جناب آقای دکتر علی لاریجانی

ریاست محترم مجلس شورای اسلامی

با سلام و احترام و آرزوی توفیق. در خصوص اهمیت و نقش راهبردی رشته دامپزشکی در حوزه بهداشت و سلامت کشور شایان ذکر است که در دهه 1990 اتحادیه اروپا به دلیل نگرش سنتی و جزئی نگر به امر بهداشت لطمات و خسران هنگفتی را به لحاظ بهداشتی و نیز امنیت غذایی مردم به علت بروز یک بیماری نوپدید به نام آنسفالوپاتی اسفنجی شکل گاو (BSE) یا همان جنون گاوی متحمل شد. یکی از دلایل عمده چنین اتفاقی این بود که در آن زمان تصمیم گیری در باره این موارد بر عهده وزارت کشاورزی قرار داشت. جمع بندی این تجربه دردناک باعث شد که اتحادیه اروپا امر تصمیم گیری و نظارت بر بهداشت دام و دامپزشکی را از مدیریت کل کشاورزی خود منتزع و با شعار راهبردی سلامت غذای انسان ودام از سطح مزرعه تا میز غذا به مدیریت کل بهداشت و مصرف کنندگان اتحادیه اروپا واگذار کند(Butler, 1997). با این هدف که یک جامعیت و انسجام حداکثری در کلیه ارکان مسئول در بهداشت و سلامت شهروندان این اتحایه پدیدار شود. البته، برخی از کشورها که مدتها قبل از تصمیم گیری اتحادیه اروپا بدین امر مبادرت ورزیده بودند از پیشگامی خود در پیاده کردن این تفکر نوین و پیشرفته جامع نگر مفتخرند و جالب توجه اینکه آنها توانستند به خوبی از عهده چالش با بیماری نوپدید جنون گاوی برآیند و کمترین خسارات را تجربه کنند.

در حال حاضر نیز همانظور که استحضار دارند هر از گاهی بحرانهایی نظیر گوشتهای آلوده ، آنفلوآنزای پرندگان و اخیراً تهدید آنفلوآنزای خوکی و تبعات پیچیده و گوناگون آنها خود را نشان می دهند. در این راستا، نقش دامپزشکی در جلوگیری از انتقال صدها بیماری مشترک و قابل انتقال میان انسان و دام و کنترل بهداشتی مواد غذایی اعم از کنترل میکربی و کنترل شیمیایی انکار ناپذیر است و موضوع ممانعت از ورود مواد شیمیایی خطرناک مانند سموم ارگانوفسفره، توکسینهای قارچی و باقیمانده های داروهای دامپزشکی در غذای انسان از امور مبرمی است که تنها با فعالیت مؤثر دکتر دامپزشک و حمایت ساختارهای بهداشتی و قضایی قابل پیاده شدن می باشد. به نحوی که ضروری است تجویز هر گونه فراورده دارویی به دامها به دلیل امکان ورود آنها به چرخه غذایی آحاد جامعه و افزایش خطر شکل گیری سرطا نهای گوناگون، ناهنجاری های مادرزادی، اختلالات هورمونی کودکان در حال رشد، مقاومتهای میکربی نسبت به داروها (که اکثر آنها ریشه مشترک با داروهای دامپزشکی وارد شده به غذای انسان دارند) و خطر آلرژی ها و حتی شوکها ی مرگ آور می بایستی تنها توسط دکتر دامپزشک دارای مجوز فعالیت صورت پذیرد.

معضل مهم آن است که سازمان دامپزشکی با توجه به عدم جامعیت و پراکندگی ساختار های بهداشتی موجوددر کشور نتوانسته است از حمایت مستقیم و همه جانبه وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی در جهت ایفای کامل مسئولیت های بهداشتی خود در تأمین بهداشت و سلامت مردم برخوردار شود و بعلاوه با کمال تأسف باید گفت که هم اکنون عده زیادی افراد غیر دکتر دامپزشک خود سرانه و بدون هیچ واهمه ای از برخورد دستگاه قضایی،هورمونهای خطرناک و داروهای گوناگون را به دامها تجویز می کنند و غذای مصرفی مردم را بدون اینکه مطلع باشند در معرض آلودگی شیمیایی نامشهود و نهان قرار می دهند.

شایان توجه است که خوشبختانه سازمان دامپزشکی کشور از مدتها قبل به عنوان یک تشکیلات بهداشتی باسابقه کشور با واگذاری های مصوب انجام شده به بخش خصوصی اساساً به یک نهاد حکومتی برنامه ریزی و نظارتی در حوزه مبارزه با بیماریهای مشترک و قابل انتقال میان انسان و دام، تضمین سلامت غذایی انسان و نظارت بر فعالیت دکتران دامپزشک و سایر رده های دامپزشکی درآمده است. لذا با توجه به زبان علمی یکسان، نظام آموزشی مشترک دکترای عمومی گروه پزشکی (پزشکی، دندان پزشکی، داروسازی و دامپزشکی) در دانشگاه ها، سنخیت بسیار زیاد کاری و و موارد فوق الذکر، ما اعضاء هیأت علمی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران پیشنهاد می کنیم که مجلس محترم شورای اسلامی به منظور حفظ و تضمین حوزه بهداشت و سلامت انسان، مطابق با چارت پیشنهادی، سازمان دامپزشکی کشور را از وزارت جهاد کشاورزی منتزع و به لحاظ ساختاری در زیر مجموعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار دهد. به طوری که در این ساختار کاملاً منسجم و همه جانبه، امر تولید واکسن و فراورد ه های زیستی انسانی و دامی، سازمان دامپزشکی، سازمان غذا و دارو(FDA) و شبکه بهداشتی کشور در یک هماهنگی و ارتباط مستقیم حداکثری، امکان همکاری تنگاتنگ و یکپارچه را در برخورد با معضلات بهداشتی کشور و تأمین امنیت غذایی جامعه پیدا کنند.

و من الله التوفیق – اعضای هیأت علمی دانشکده

بر عکس!

مطمئنا اگر سازمان دامپزشکی در سطح معاونت وزیر در وزارت بهداشت قرار می داشت به هیچ وجه شاهد بیکاری گسترده دامپزشکان، سقوط شدید رتبه دامپرشکی در کنکور به 150 هزار و بر زمین ماندن بسیاری از طرح و وظایف بهداشتی کنترلی آن به این شکل فاجعه بار فعلی در وزارت جهادکشلورزی نبودیم!

مرد بود دکتر آقامیری

وزارت بهداشت آن چنان اقتدار و نفوذ دارد که توانسته است در گاودلری ها که متاسفانه کارگران افغانی جای دکتر دامپزشک را کرفته اند، برای کارشناسان بهداشت محیط خود به زور قانون اشتغال زایی کتد و ما در وزارت جهادکشاورزی و وزارت کشاورزی سابق هر روز بایستی نگران آن باشیم که دیگر چه خواب شومی از جمله موضع اخیر نظام مهندسی کشاورزی دال بر حذف ناظران فنی دامپزشک برای تشویق بهره وری؟؟! برای ما داشته باشند!

در اینجا بیش از همه چیز و هر چیز، شرم و نفرین بر خائنینی باد که به دلیل اینکه تامین هستند و نفس شان به اصطلاح از جای گرم در می آید توجیه گر حضور خفت بار دامپزشکی در چنین وزارت خانه ای هستند!

مدیرکل دامپزشکی خراسان رضوی:

تشابهات زیادی با علوم پزشکی داریم.

۷۰ تا ۸۰ درصد دغدغه‌های ما با بهداشت مشترک است!

آن وقت چند درصد از دغدغه های ما دامپزشکان با وزارت عملا ضد تولید و عامل اصلی تبدیل ایران به بزرگترین وارد کننده نهاده های دامی، تشویق کننده واردات 90 درصدی یارانه ای ذرت، سویا و اخیرا گوشت و بیگانه با بهداشت و سلامت مصرف کنندگان بعنی وزارت جهادکشاورزی مشترک است؟؟!

بی پزشکی و دامپزشکی
هیچ خطوط تقسیمی وجود ندارد
و نباید وجود داشته باشد!

رادولف ویرچو (پدر علم پاتولوژی سلولی)

William Osler, MD, was a Canadian physician who is considered the father of veterinary pathology in North America. Dr. Osler had a deep interest in the linkages between human and veterinary medicine. He trained with many well-known physicians and veterinarians, including Dr. Virchow. One of his first publications was titled, "The Relation of Animals to Man." While serving on the medical faculty of McGill University, Dr. Osler lectured to medical students and veterinary students from nearby Montreal Veterinary College.

Following his time at McGill, Dr. Osler became the Chair of Clinical Medicine at the University of Pennsylvania in Philadelphia. In 1889, he became the first Physician-in-Chief of Johns Hopkins Hospital and played an instrumental role in establishing the Johns Hopkins University School of Medicine.

⭕️ویلیام اوسلر (پدر علم پزشکی نوین)