دیروز ویدیویی به دست کاربران شبکه‌های اجتماعی رسید که از شدت دلخراش بودن کمتر کسی می‌توانست آن را تا انتها ببیند. این‌بار هم موضوع کشتن سگهای ولگرد بود، آن هم با تزریق اسید در قلب کوچکشان.
به گزارش حکیم مهر به نقل از شهروند، این‌طور که از ویدیو برمی‌آمد، کار، کارِ حیوان‌آزارهای معمولی نبود و روشن بود کسانی که در حال تزریق اسید به قلب سگهای بینوا هستند برای این کار ماموریت دارند. در عنوان ویدیو هم این فاجعه کاری از سوی شهرداری کهریزک اعلام شد، اما شهردار این شهرستان در گفت‌وگو با «شهروند» موضوع را از بیخ و بن تکذیب می‌کند و می‌گوید: «ما هم عاطفه داریم، ما هم احساس داریم. ماموران ما هم احساس دارند. این کار را شهرداری کهریزک انجام نداده و خود ما هم از طریق این ویدیو از چنین حرف و حدیث‌هایی با خبر شدیم.»
او تأکید می‌کند که دستور پیگیری داده و هرچه سریع‌تر موضوع را بررسی خواهد کرد، اما این‌طور که فعالان حقوق حیوانات می‌گویند، نه عاطفه و نه احساس نمی‌تواند جلوی گردش مالی را که سگ‌کشی در تمام کلانشهرهای تهران دارد، بگیرد.
سپهر سلیمی که یکی از این فعالان است و درباره نحوه ساماندهی حیوانات شهری مطالعاتی داشته در این مورد به «شهروند» می‌گوید: «اصلا فرض کنیم که این ویدیو برای شهرداری کهریزک نباشد، فرض کنیم این‌طور که تازه اعلام شده، اصلا جدید هم نباشد، اما به هرحال این اتفاق در ایران افتاده و سگ‌ها هم واقعی بوده‌اند و واقعا هم مرده‌اند. یعنی جدیدنبودن و محل جغرافیایی انجام این جنایت اصلا تغییری در عمق فاجعه ایجاد نمی‌کند.»
او ادامه می‌دهد: «این سگ‌کشی نه اولین است و نه آخرین خواهد بود. نزدیک به ٣٠سال است که در کشور ما ساماندهی حیوانات شهری هم‌معنی با کشتن آنها شده است، اما یکی به ما بگوید که آیا با کشتن، آمار حیوانات شهری کم شده است؟ کدام کشور به‌عنوان الگوی ما قرار دارد که توانسته باشد با کشتن، جمعیت حیوانات شهری را کنترل کند؟ با وجود این، تا وقتی که باند عظیم پیمانکاران هستند که با دادن وعده کشتن و کنترل‌کردن، پول‌های کلان از شهرداری‌ها بگیرند، این روند ادامه دارد.»
سلیمی می‌گوید: «بارها گفته شده که راه حل کنترل جمعیت حیوانات شهری اقداماتی مانند ساماندهی پسماند، عقیم‌سازی، فرهنگ‌سازی و... است اما پیمانکاران ترجیح می‌دهند با دادن راه حل‌های آسان‌تر که سود مالی بیشتری هم برایشان دارد از روش کشتن حیوانات دفاع کنند. کافی است بودجه‌ای را که شهرداری‌های مختلف برای کشتن حیوانات تحت عنوان کنترل جمعیت آنها اختصاص می‌دهند، بررسی کنید تا به چرخه اقتصادی این ماجرا پی ببرید. برای همین هم ما می‌گوییم اصلا اگر موضوع غیرانسانی بودن این اقدام را هم کنار بگذاریم، چرا باید هر سال مبالغ کلان از جیب شهروندان به جیب پیمانکاران سودجو سرازیر شود بدون این‌که کاری که انجام می‌شود فایده داشته باشد؟»
با مرور آمارهایی که تا همین الان از زبان خود مسئولان کلانشهرها اعلام شده به مسأله‌ای که سلیمی به آن اشاره می‌کند، پی می‌بریم؛ مثلا همین چند وقت پیش مدیرعامل شركت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران گفت كه روزانه بین ٣٠ تا ٥٠ قلاده سگ از سطح تهران جمع‌آوری می‌شوند و ساماندهی هر سگ ٤٠٠ هزار تومان خرج روی دست شهرداری می‌گذارد.
معاون خدمات شهری شهرداری اصفهان هم مدتی پیش گفته بود که شهرداری این شهر سالانه ٧ میلیارد ریال هزینه ساماندهی سگ‌ها می‌کند.
یکی از مسئولان شهری خوزستان هم اخیرا گفته بود که پیمانکاران برای تحویل هر لاشه سگ ٢٥ تا ٣٠هزار تومان دریافت می‌کنند.
اما دلیلش نبود پول کافیه اتفاقا
تو کشورهای دیکه سکهای جمع اوری شده بعد از ریکاوری دوباره به صاحبان جدید واگذار میشه
تو بچه ای رو دیدی که چون مورد گزش سگهای ولکرد قر ار گرفته حاضر نیست از خونه خارح بشه و سال تحصیلیش رو از دست داده دچار شب ادراری شده