سال‌های دور خیابان دامپزشکی خاکی بود و کودکان فراغ از حجم تردد زیاد خودروها در آن به دنبال هم می‌دویدند. زنان خانه‌دار در کنار رودخانه محل، لباس اهل خانه را می‌شستند و گاه و بی گاه نظاره‌گر رفت‌وآمد اسب‌های سلطنتی به دامپزشکی دربار بودند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از همشهری آنلاین، گوش اهالی به‌جای بوق‌های ناهنجار خودروها به شنیدن صدای شیهه اسب‌ها از اسطبل عادت کرده بود و این صدا سکوت زمین‌های خاکی که امروز به خیابان دامپزشکی معروف است در هم می‌شکست.
خیابان دامپزشکی یکی از خیابان‌های مهم مناطق ۹ و ۱۰ شهر تهران است. این خیابانِ یکطرفه از بزرگراه شهید آیت‌الله سعیدی آغاز و با عبور از تقاطع‌های هاشمی، یادگار امام (ره)، جیحون، کارون، قصرالدشت، خوش و رودکی به بزرگراه شهید نواب منتهی می‌شود. هرچند که این خیابان نسبتاً طویل در مرکز تهران واقع‌شده، اما هنوز می‌توان بافت قدیمی و فرسوده بسیاری را در آن دید.
«حاج عباس نبی پور» یکی از قدیمی های محله که کودکی‌اش را در این خیابان گذرانده و از سال ۴۲ در همین خیابان مغازه‌اش را راه انداخته، به تاریخچه خیابان دامپزشکی اشاره می‌کند و می‌گوید: «در زمان‌های قدیم اینجا خرابه بود و اصلاً چهره پایتخت به خود نداشت. ولی حالا ساخته‌شده و چهره متفاوتی نسبت به گذشته‌اش پیداکرده است. در آن دوران اینجا محدوده آب و برق نداشت و زمین خاکی بود. هفته‌ای یک‌بار میر آب می‌آمد و آب را به آب‌انبارها می‌انداخت. به همین خاطر روزها هم برای آب خوردن از سر چهارراه که آب‌لوله‌کشی وجود داشت آب به خانه می‌آوردیم. »
او در ادامه می‌گوید: «الآن نسبت به آن زمان‌ها خیابان دامپزشکی رونق پیداکرده است. خانه‌های این محله همه یک طبقه یا ۲ طبقه و تعداد خانوارهای هر خانه هم زیاد بود. به قولی عیال‌وار بودند. در سال‌های قبل، در انتهای خیابان از سمت نواب یکی از اسطبل‌های سلطنتی قرار داشت و دامپزشکان برای معالجه اسب‌های سلطنتی به آنجا می‌آمدند و بعدها نیز آن مکان به اداره دامپزشکی ارتش معروف شد.
بعد از گذشت مدتی آنجا را تحویل دانشکده دامپزشکی دادند. تقریباً ۸۰ سالی می‌شود که نام این خیابان دامپزشکی است و قبل از آن این خیابان نامی نداشته و باغ های آن بخشی از اراضی طرشت محسوب می‌شد و به خاطر همین به قسمتی از آن محله سه‌راه طرشت می‌گفتند.»
خیابان دامپزشکی یکطرفه از شرق به غرب میباشد از نواب تا یادگار وانتها سعیدی. 