«زبان آبی»؛ بیماری که اقتصاد را تحت تاثیر قرار می‌دهد

مدیر کل دامپزشکی استان کرمان گفت: بیماری زبان آبی در بین نشخوارکنندگان به دلیل کاهش باروری، تاثیر بر شیر و آسیب به پشم، از نظر اقتصادی نیز اهمیت دارد.

به گزارش حکیم مهر به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، «دکتر حسین رشیدی» مدیر کل دامپزشکی استان کرمان گفت: زبان آبی یک بیماری ویروسی در نشخوارکنندگان است که از طریق پشه انتقال پیدا می‌کند.

او با بیان اینکه این ویروس‌ها در بسیاری از گونه‌های نشخوارکنندگان می‌توانند تکثیر شوند که غالبا بدون علامت است افزود: شدت بیماری از بدون علامت تا مرگ سریع متفاوت است، علاوه بر تلفات، این بیماری به دلیل کاهش باروری، کاهش تولید شیر و آسیب به پشم، از نظر اقتصادی نیز اهمیت دارد.

رشیدی بیان داشت: زبان آبی قابل انتقال به انسان نیست و کنترل این بیماری، به جز از طریق واکسیناسیون، مشکل است و وجود سروتیپ‌های متفاوت از ویروس و اینکه سروتیپ‌ها(ویروس ها از نظر آنتی ژنی و سرم شناسی انواع مختلفی دارند) ایمنی متقاطع خوبی ندارند بر پیچیدگی کنترل این بیماری می‌افزاید.

او درباره عامل این بیماری تصریح کرد: ویروس زبان آبی سروتیپ‌های بسیار زیاد و متنوعی دارد و حداقل ۲۶ سروتیپ از این ویروس شناسایی شده است که بعضی از نظر شدت متفاوت هستند و امکان جهش ژنی در این ویروس‌ها وجود دارد.

مدیر کل دامپزشکی استان کرمان گفت: نشخوارکنندگان اهلی و وحشی به این بیماری مبتلا می‌شوند و آنتی بادی ضد این ویروس در تعدادی از حیوانات غیرنشخوارکننده حیات وحش و گوشتخواران هم ردیابی شده است، بیماری به شکل بالینی معمولا در گوسفند اتفاق می‌افتد، ولی در گاو و بز هم ممکن است علائم بروز کند.

او در خصوص راه انتقال این بیماری افزود: از طریق پشه‌های کولیکوئیدس بیماری منتقل می‌شود، هر چند که این پشه‌ها فقط یک تا دو کیلومتر پرواز می‌کنند، اما می‌توانند با باد تا مسافت‌های طولانی‌تر جابه جا شوند؛ ویروس زبان آبی به صورت مکانیکی از طریق وسایل جراحی، سرسوزن و سایر حشرات و در مورد بعضی سروتیپ‌ها از طریق تماس نزدیک هم منتقل می‌شود؛ اما این راه‌ها کمتر معمول هستند.

رشیدی بیان داشت: بعضی سویه‌های واکسنی می‌توانند جنین را در رحم آلوده کنند که در انتقال بیماری به مناطق جدید اهمیت دارد، ویروس زبان آبی می‌تواند زمستان‌های خیلی سرد را پشت سر بگذارد، ولی مکانیسم آن مشخص نیست هر چند که مرحله ویرمیک بیماری(زمانی که ویروس در بدن وجود دارد) می‌تواند طولانی باشد، در نهایت بدن حیوان از اغلب سروتیپ‌های ویروس پاک می‌شود.

مدیر کل دامپزشکی استان کرمان در مورد علائم بالینی این بیماری در حیوانات تصریح کرد: دوره کمون حدود یک هفته (۲ تا ۱۰ روز) است و علائم بالینی معمولا در گوسفند دیده می‌شود؛ تب، بی حالی، ترشحات سروزی تا چرکی از بینی (که ممکن است اطراف پوزه کبره بسته باشد)، پرخونی مخاط پوزه و دهان و بینی، التهاب ملتحمه، پوزه و نواحی اطراف چشم و صورت معمولا ادماتوز می‌شوند که این ادم (ورم) به گوش‌ها و نواحی زیر فک هم می‌تواند گسترده شود و در بعضی موارد لب‌ها و زبان بسیار متورم می‌شوند که در موارد حاد زبان سیانوزه شده و حتی ممکن است از دهان بیرون بماند.

او گفت: خونریزی‌های پتشی و اکیموز ناحیه دهان و تاج سم ممکن است دیده شود و زخم و خراش‌های ناحیه دهان منجر به سختی غذا خوردن و کاهش اشتها می‌شوند؛ ضایعاتی در پستان و سرپستان‌ها هم ممکن است وجود داشته باشد و گوسفندانی که دچار ادم ریه شوند با علامت سختی تنفس تلف می‌شوند.

رشیدی بیان داشت: بیماری در میش‌های آبستن می‌تواند باعث سقط، تولد بره‌های ضعیف و بره‌های با مشکلات اسکلتی و عصبی شود و گوسفندانی که از بیماری بهبود می‌یابند ممکن است دچار مشکلات سم، پشم غیر طبیعی و یا ریزش پشم‌ها به صورت کامل یا جزئی شوند و این بیماری در بز و گاو معمولا تحت بالینی است و موارد بالینی در اثر مواجهه حیوانات حساس با ویروس اتفاق می‌افتد که علائم در بز و گاو همان علائمی است که در گوسفند دیده می‌شود، اما خفیف‌تر هستند.