چگونه به کودکان و حیوانات خانگی‌مان بیاموزیم که با یکدیگر کنار بیایند؟

ماندن در خانه در ایام قرنطینۀ خانگی و دورکاری برای بزرگ تر ها، موجب شده تا برقراری تعادل و آرامش میان بچه ها و حیوانات خانگی سخت تر گردد.

به گزارش حکیم مهر به نقل از ITpet ، به دلیل حضور تمام افراد خانواده در خانه تنش ممکن است حتی با حیوانی که معمولاً خوش رفتار است هم رخ بدهد . Alla Katsnelson سر دبیر نیویورک تایمز می گوید: "در حالیکه حیوانات معمولاً سیخونک های کودکان را تحمل می کنند اما این طرز تعامل می تواند پر استرس باشد. حتی اگر حیوانتان با بروز رفتارهایی مثل فش فش کردن، پنجه کشیدن، یا گاز گرفتن، خشم و برآشفتگی خود را نشان ندهد؛ یک استرس ناخوداگاه در تعاملاتشان وجود دارد." در اینجا ما از کارشناسان رفتارشناس حیوانات کمک گرفته ایم تا به بهبود روابط حیوانات خانگی شما با کودکانتان کمک کند.

نظارت مهم ترین چیز است !

در مبحث روابط کودک و حیوان خانگی، نظارت حرف اول را می زند! به خصوص در خانه هایی که کودک نوپا و یا بچۀ خردسال وجود دارد . Danielle Muhlenberg که مربی سگ است به والدین توصیه می کند که تمام رفتارها و تعاملات مابین کودک و حیوان خانگی شان را کاملاً تحت نظارت داشته باشند. این کار نه تنها از هر گونه درگیری میان آنها پیشگیری می کند بلکه به موقع می توانید جلوی کار اشتباه را گرفته و به اصلاح رفتار اشتباه بپردازید. مسلماً شما نمی توانید تمام لحظات را به نظارت آنها بپردازید؛ بنابراین اگر احتمال می دهید که ممکن است میان آنها تنش یا نزاعی درگیرد حتماً از وسایل کمکی مانند پارک کودک یا هر چیزی که میان آنها فاصله را حفظ کند استفاده کنید.

در عمل به آنها یاد دهید

بهترین راه نحوۀ ارتباط با حیوان را بایستی در عمل به کودکان خود آموزش دهید و در مراقبت از حیوان (متناسب با سن کودک) به او نقش دهید . Muhlenberg به آن دسته از افرادی که سگ دارند پیشنهاد می کند که به عنوان مثال به هنگام پیاده روی با حیوان، کودک خود را هم همراه کنید و برای کارهایی مثل غذا دادن، شانه زدن، و یا آموزش حیوان از کودک خود بخواهید که کمک کند. این تجارب به کودکان نحوۀ ارتباط صحیح با حیوان را یاد می دهد و یک ارتباط دوستانه بین آنها شکل می گیرد.  

شادی دلشاد رفتارشناس گربه ها اذعان می دارد صاحبین گربه ها هرگز نباید خشونت یا تنبیه بدنی بر روی گربه شان اعمال دارند؛ صاحبین سگ هم همینطور. هر گونه رفتار خشنی بر روی حیوان خانگی را کودکان یاد می گیرند و تکرار می کنند این رفتار نه تنها غیر انسانی است بلکه موجب تحریک حیوان برای تلافی است! خانوم دلشاد در این خصوص می گوید گفتن به موقعِ یک "نه" قاطعانه به حیوان خانگی معمولاً مؤثر است و او را از انجام رفتار بد باز می دارد.

حد و حدود قائل شوید و به آن احترام بگذارید

برای داشتن روابط خوب در خانه بایستی یک سری حد و حدود و مرزبندی هایی قائل گردید. مهم ترین نکته در این امر، این است که سگ یا گربۀ شما در خانه فضایی اختصاصی و مخصوص به خود داشته باشد. شاید این کار برای گربه ها که جثه ای کوچک تر دارند و انزوا طلب هستند راحت تر باشد. از آنجائیکه سگ ها زیر مبل و تخت نمی خزند و یا بالای کمد نمی پرند بایستی جای خواب ویژۀ خود را داشته باشند . Lindsey Johnson از کارشناسان رفتارشناس به والدین تأکید می کند که حتماً این جای خواب و استراحت سگ را دور از دسترس کودکان خردسال قرار دهند زیرا که ممکن است حیوان حالت تدافعی به خود بگیرد. 

کودکان با اضافه شدن حیوان خانگی به اعضای خانواده هیجانزده می شوند و برخی بازی ها باید از سوی والدین منع شود ! Johnson می گوید سوار شدن و یا ایستادن بر روی سگ در میان بدترین بازی هاست. بسیاری از سگ ها این کار را نشانۀ تسلط دیگری بر خودشان تعبیر می کنند و ممکن است پرخاش کنند.

علامت های هشدار دهنده را بشناسید  

گربه ها یا سگ های خانگی هرگز بدون هشدار قبلی حمله نمی کنند. معمولاً زبان بدن آنها و طرز رفتارشان نشان می دهد که به مرز عصبانیت رسیده اند. صاحبان حیوانات خانگی بایستی به خوبی از این نشانه ها و زبان بدن اطلاع یابند و رفتارهایی که موجب خشم یا تحریک حیوانشان می گردد را نیز بشناسند . Stephanie Mantilla مربی حیوانات به صاحبین حیوانات خانگی توصیه می کند تا با یک جستجوی ساده در اینترنت به راحتی با خصوصیات اخلاقی نژاد حیوانشان آشنایی پیدا کنند. او اذعان می دارد که به طور کل، سگ هایی که پرخاشگر هستند معمولاً خیره نگاه می کنند و یا بیش از حد لیس می زنند. حرکت خاص چشم نیز از نشانه های هشدار محسوب می شود. وی به صاحبین گربه نیز توصیه می کند به "صداهای جیغ مانند زیر" توجه کنند و مراقب "دُمی که در هوا پیچ و تاب می خورد" نیز باشند که از نشانه های پنجه کشیدن و گاز گرفتن است.

صبور باشید و پشتکار داشته باشید

کارشناسان دو عامل را به عنوان مهم ترین معرفی کرده اند : شکیبایی و پشتکار.

در واقع یادگیری فرزندان و حیوان خانگی تان یک پروسۀ آموزشی است که زمان بر است و شامل آزمون و خطا می گردد. با وقت گذاشتن (همراه با صبوری و پشتکار) نه تنها حیوان خانگی شما و کودکتان می آموزند که چگونه در کنار یکدیگر زندگی کنند بلکه می آموزند که چگونه همدیگر را عاشقانه دوست بدارند.

ترجمه: ندا ترابی