وقتی فروش بیشتر دارو، منجر به ضرر بیشتر داروخانه‌های دامپزشکی می‌شود!

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: داروی «...» که قبلا ۲۰ هزار تومان بوده، الان هر ویال آن ۷۵ هزار تومان شده است. من اگر قبلا ۱۰ ویال آن را داشتم، حالا باید آنها را ۲۰۰ هزار تومان بفروشم تا با این پول بتوانم ۳ ویال جایگزین آن کنم که این ضرر است»؛ این را یک داروخانه‌دار دامپزشکی به حکیم مهر می‌گوید.

ماجرا به چند روز پیش بازمی‌گردد که با پیگیری‌های سازمان نظام دامپزشکی، سازمان تعزیرات حکومتی در ابلاغیه‌ای به ادارات کل تعزیرات حکومتی سراسر کشور، این اجازه را به داروخانه‌های دامپزشکی داد که با توجه به افزایش مکرر قیمت دارو و به منظور حفظ سرمایه اولیه و جلوگیری از تعطیلی آنها، همانند داروخانه‌های انسانی داروهایی را که قبلاً با قیمت پایین‌تری خریداری نموده‌اند، با قیمت مصرف‌کننده آخرین فاکتور خرید به فروش برسانند.

اما حدود یک ماه پس از این نامه، رئیس سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان در نامه‌ای به رئیس سازمان تعزیرات حکومتی، با غیرقانونی خواندن این ابلاغیه خواستار الزام فروش داروهای دامپزشکی با قیمت درج شده روی کالا شد. این مساله ضررهای زیادی را متوجه فعالیت داروخانه‌داران دامپزشکی می‌کند.

دارو را به روز نفروشم، داروخانه تعطیل می‌شود

 «ممکن است من در داروخانه خود هزار ویال «اکسی‌تتراسایکلین» ۵ درصد داشته باشم. در حال حاضر قیمت اکسی ۵ درصد شرکت رازک ۴۳ هزار تومان شده است. در صورتی که از زمانی که من کارم را شروع کردم و یادم می‌آید، قیمت این دارو ۱۴۵ تومان و ۷ ریال بود. آن زمان تعداد این دارو در داروخانه من ۱۰ هزار عدد بوده که الان به ۲۰۰ عدد رسیده است.»

اینها را یکی دیگر از داروخانه‌داران دامپزشکی به حکیم مهر می‌گوید. وی با بیان اینکه اگر نتوانم داروهای خود را به قیمت روز بفروشم، داروخانه‌ام تعطیل می‌شود، می‌گوید: «در صورت تعطیلی داروخانه، کسانی که برخوردار از خدمات هستند، نمی‌توانند از آن استفاده کنند. من در داروخانه‌ام بستگی به وسعت کاری که دارم، باید تعدادی پی‌جی داشته باشم. یک داروخانه ممکن است ۱۰ تا داروخانه دیگر ۱۰۰ تا و دیگری ۱۰۰۰ تا داشته باشد. این سرمایه باید حفظ شود تا گردش پیدا کند و از بین نرود. تمام دغدغه ما حفظ سرمایه داروخانه است و هرگز به دید انتفاعی به این قضیه نگاه نمی‌کنیم که دارو گران شود و ما سود بیشتری کنیم. فقط می‌خواهیم سرمایه ما حفظ شود.»

وی تصریح می‌کند: «قیمت داروی «ترانکرون» حدود ۷۰ هزار تومان بوده و الان ۳۵۰ هزار تومان شده است. یعنی بیش از ۵ برابر. یک زمانی من ۵۰ عدد از این دارو در داروخانه داشتم که حداکثر قیمت آن را اگر هر کدام ۱۰۰ هزار تومان هم در نظر بگیریم، می‌شد ۵ میلیون تومان. الان اگر بخواهم ۵۰ عدد داشته باشم تا همان خدمات را ارائه دهم، تقریبا باید ۱۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه کنم که تفاوت زیادی کرده است. من مجبورم این تعداد را حفظ کنم.»

این داروخانه‌دار با تاکیدبر اینکه ویتامین‌ها فوق‌العاده گران شده‌اند، خاطرنشان می‌کند: «مثلا «ADC » که یک ویتامین طیور است، زیر ۱۰۰ هزار تومان بود و الان چند صد هزار تومان شده است. ویتامین تزریقی یا مکمل‌ها به همین شکل هستند. ویتامین‌ها به خاطر گران شدن مواد اولیه فوق‌العاده گران شده است. همچنین قیمت «انروفلوکساسین» یا «فلورفنیکل» افزایش چشمگیری داشته است. فلورفنیکل تزریقی حدود ۲۳ هزار تومان بود و الان قیمت آن ۳ تا ۴ برابر شده است.»

مگر دامدار حاضر است محصول خود را به قیمت قدیم بفروشد؟

یکی دیگر از داروخانه‌داران دامپزشکی در گفت‌وگو با حکیم مهر، تنها انگیزه خود را حفظ سرمایه معرفی می‌کند و می‌گوید: «من اصلا به دنبال سود نیستم، خصوصا الان که ارز حمایتی از روی دارو برداشته شده و از ارز نیمایی استفاده و قیمت‌ها به روز محاسبه می‌شود.»

وی می‌گوید: «نمی‌دانم این چه مقاومتی است که در برابر فعالیت داروخانه‌های دامپزشکی می‌شود. همان دامداری که دم از خرید دارو با قیمت قدیمی می‌زند، مگر حاضر است گوسفند و گاو خود را به قیمت روزی که آن را خریده است، بفروشد؟ خیر، قطعا به قیمت روز می‌فروشد. اگر گوشت این دامدار بشود کیلویی ۱۰۰ هزار تومان، مگر می‌گوید که من هفته گذشته جو را کیلویی ۲ هزار تومان خریدم و حالا گوشت را هم به همان قیمت بفروشم؟ خیر. به قیمت روز می‌فروشد و همه این کار را می‌کنند. سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان اگر به فکر مصرف‌کنندگان است، پاسخ دهد که آیا خودوریی که به مردم فروخته می‌شود، به قیمت سال گذشته یا حتی هفته گذشته است؟ ما چه گناهی کردیم که باید مساله قیمت دارو به این شکل باشد؟»

برخی همکاران کاسه داغ‌تر از آش می‌شوند

از نظر این داروخانه‌دار معضل اصلی همکاران خودی هستند که کاسه داغ‌تر از آش می‌شوند: «یک نفر دیگر بخشیده و گفته داروخانه‌داران می‌توانند داروی خود را با قیمت روز بفروشند، اما اینها اجازه نمی‌دهند. فلسفه کار کاسب و تاجر این است که وقتی ۱۰ قلم از یک کالا را می‌فروشد، انتظار دارد که حداقل بتواند با فروش آنها دوباره ۱۱ قلم بخرد. شخص وقتی ۱۰ خودکار می‌فروشد، با سود حاصل باید بتواند ۱۱ خودکار بخرد. من چطور ۱۰ قلم دارو بفروشم و بتوانم فقط ۳ قلم بخرم؟ این مساله بسیار ساده است و ربطی به موضوعات ارز و دلار ندارد. من نمی‌دانم متولیان با چه ضریب هوشی این تصمیم را می‌گیرند؟ اسم این کسب و کار نیست و حماقت است.»

وی ادامه می‌دهد: «آنها زور دستشان است و با ابزار زور، مخالفت می‌کنند و می‌گویند باید با همان قیمت بفروشید. فرض کنید من داروخانه‌دار نبودم و خیار می‌فروختم. وقتی قیمت خیار در بازار گران می‌شود و به ۲۰ هزار تومان می‌رسد، آیا فروشنده با قیمت قبلی می‌فروشد؟ این بازار است که قیمت را مشخص می‌کند. دلار و طلا و سکه هم همینطور است. نمی‌توان گفت شما که این سکه را دیروز ۱۰ میلیون تومان خریدی، امروز هم باید به همان قیمت بفروشی. در مورد دارو هم همین است. من یک کالایی به اسم دارو خریدم و ۱۰ میلیون تومان سرمایه‌گذاری کردم. چه کار دارند که قیمت آن ۴ هزار تومان است یا ۴۰ هزار تومان. انبار ما در حال خالی شدن است.»

داروخانه‌داران دامپزشکی به دنبال حفظ سرمایه هستند و نه سود

رئیس هیات مدیره کانون انجمن‌های صنفی داروخانه‌های دامپزشکی کشور در گفت‌وگو با حکیم مهر با اشاره به اینکه بعد از حذف یارانه‌ها، قیمت داروهای دام و طیور چندین برابر شده است، می‌گوید: «متولیان باید با این دید به بخش دارو نگاه کنند که داروخانه‌داران به دنبال سود نبوده و فقط خواهان حفظ سرمایه کاری خود هستند. این موضوع در هر صنف دیگری هم وجود دارد. فرض کنید فرد یک خواروبار فروش است و از هر جنسی، بسته به کاربرد آن ۱۰۰ کیلو یا یک تن ذخیره دارد. این محصولات باید حفظ شود تا فرد بتواند خدمات ارائه دهد و خرید و فروش کند.»

 «دکتر سعید فروتن» ادامه می‌دهد: «وضعیت در مورد داروخانه‌های دامپزشکی نیز به همین شکل است. در حال حاضر ۱۸۰۰ داروخانه در کل کشور فعال هستند و سرمایه‌گذاری کلانی در این موضوع شده است. این یک سرمایه ملی است و دغدغه اصلی ما حفظ این سرمایه‌ است. هم‌اکنون دارو و واکسن دامپزشکی به شدت گران شده و اگر ما فعالیت به‌روز نداشته باشیم، این سرمایه از دست می‌رود و دیگر نمی‌توانیم کار کنیم.»

وی با تاکید بر اینکه ادامه روند کنونی به معنای بیکاری داروخانه‌داران است، تصریح می‌کند: «داروخانه‌دار باید بتواند سرویس‌دهی کند. وقتی یک نسخه برای او می‌آید، تعداد معینی از هر جنسی لازم است که او باید بتواند بپیچد و اگر نداشته باشد، با مشکل مواجه می‌شود. همچنین به تدریج ممکن است آن داروهایی را هم که موجود دارد، تاریخ مصرفش بگذرد.»

دارو میل‌گرد و آهن نیست که نگه داریم تا گران شود

دکتر فروتن با بیان اینکه در داروخانه‌های انسانی قیمت داروها به هیچ عنوان لیبل نشده است، خاطرنشان می‌کند: «قیمت دارو در بخش انسانی آن چیزی است که در سایت اعلام می‌شود. خود من که به یک داروخانه انسانی مراجعه کردم، دیدم قیمت‌ها را به شکل بزرگ درج کرده‌اند و زمانی که سؤال کردم، گفتند که قیمت‌ها را به ما اعلام می‌کنند و ما دارو را با قیمت روز و آخرین نرخی که در سایت اعلام شده، می‌فروشیم.»

وی در پایان با تاکید دوباره بر اینکه تنها دغدغه ما حفظ سرمایه است، می‌گوید: «غیر از این باشد، سرمایه ما از بین می‌رود. مانند تمام اجناس دیگر. مگر مثلا قیمت پراید به‌روز نیست؟ هر بار با توجیه اینکه مواد اولیه گران شده است، آن را گران می‌کنند. در مورد داروهای دامپزشکی فقط یک اشکال وجود دارد و آن اینکه جنس ما تاریخ دارد و باید دائما نو و کهنه شود. ما باید دارو را بفروشیم. دارو میل‌گرد و آهن نیست که آن را نگه داریم تا قیمت بالا رود و بفروشیم. کار ما خدماتی است و موظف هستیم که خدمات ارائه دهیم.»

در پایان به نظر می‌رسد که لازم است سازمان حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان، کمی مواضع خود را تعدیل کرده و حالا که سازمان تعزیرات مجوز فروش به قیمت روز داروی دامپزشکی را داده، کمی هم به منافع بخش میانی این زنجیره، یعنی توزیع کنندگان توجه کند تا این قشر ناچار به تعطیلی داروخانه‌های دامپزشکی نشوند.