در این مطلب ماجرای جالب خودکشی سگ ها روی پل اورتون اسکاتلند و افسانه های پیرامون آن را می خوانید.
به گزارش حکیم مهر به نقل از یکتاپرس، اسکاتلند قلعهها و پلهای سنگی زیادی هست که دربارهی بعضی از آنها داستانهای ترسناک زیادی وجود دارد. در نزدیکی روستای میلتون در اسکاتلند پلی هست که به پل خودکشی سگها معروف شده! تا به حال سگهای زیادی از روی این پل پایین پریده و به زندگی شان پایان داده اند! اما چیزی که این ماجرا را عجیب کرده این است که هیچ دلیل مشخصی برای این اتفاق وجود ندارد.
پل اورتون
بعد از نیم ساعت رانندگی به سمت شمال شهر گلاسکو در اسکاتلند به یک قلعهی قرن نوزدهمی به اسم خانه اورتون بر میخورید خانهای که بارها لوکیشن فیلم و حتی بیمارستان سربازان جنگ جهانی دوم بوده است. میتوانید خودتان را صاحب این قلعهی باشکوه تصور کنید، اما شاید ندانید که در اطراف این فضای سبز آرام، رمز و رازی نهفته است که سال هاست همه را متعجب کرده است. با تاریخچهای که این خانه دارد شاید فکر کنید اتفاقات ماورای طبیعی زیادی در آن میافتد، اما اصلا این طور نیست! چیزی که این خانه را معروف کرده پلی به اسم اورتون است که در نزدیکی اش قرار دارد، پلی که در سال ۱۸۹۵ ساخته شد و سالها بدون اینکه برای کسی خطری داشته باشد به حیاتش ادامه میداد!
پل خودکشی سگها در اسکاتلند
این پل بر روی بخش باریکی از یک رودخانه قرار گرفته و در واقع مسیر رسیدن به خانه اورتون است. در دهه ۱۹۵۰ بود که کم کم زمزمههایی درباره مرگبار بودن این پل شنیده شد! فکر میکنید چه چیزی باعث میشد که مردم به این پل یک همچین لقب ترسناکی بدهند؟ چون سگها بدون هیچ دلیل مشخصی از روی این پل به پایین میپریدند و خودکشی میکردند! اتفاقی که تا به امروز هم ادامه دارد و در طول ۵۰ سال ۵۰ سگ را به کام مرگ فرستاده است. البته در این مدت ۶۰۰ سگ دیگر هم از روی این پل به پایین پریدند، اما جان سالم به در بردند. حتی بعضی از سگهایی که به پایین میپریدند و زنده میماندند دوباره با خوشحالی به روی پل میرفتند و باز هم میپریدند!
خیلی از کسانی که حیوانات خانگی و به خصوص سگ دارند از اینکه حیوانات آنها به حوالی این پل بروند وحشت دارند. حتی بر روی پل تابلوهایی هست که به صاحب سگها هشدار میدهد که در این مکان مراقب آنها باشند. برای جلوگیری از مرگ این حیوانات افراد زیادی شرایط این پل را بررسی کرده اند، اما هیچ دلیل مشخصی برای علت این رفتار عجیب پیدا نکرده اند. بعضی از این پریدنها الگوی مشخصی دارد مثلا همهی سگهایی که به پایین میپرند سگهای پوزه دراز هستند و از قدیم به خاطر قدرت استثنائی بویایی شان برای شکار به کار میروند. از طرفی همهی سگها در روزهای صاف و آفتابی آن هم از قسمت دو رمپ انتهایی سمت راست پل به پایین میپرند.
با مطالعه درباره رفتار حیوانات تا حدودی میشود حدس زد که این سگها خودکشی نمیکنند و قصد مرگ ندارند، اما قبل از اینکه سگها متوجهی ارتفاع شوند چیزی آنها را به سمت پایین جذب میکند. با اینکه بیشتر نظریهها به چرایی خودکشی این سگها متمرکز شده شاید بهترین نظریه وجود راسوهایی باشد که این ناحیه را خیلی بدبو کرده اند؛ در واقع این سگها همین که این بوی بد را احساس میکنند قبل از اینکه متوجه ارتفاع زیاد پل شوند خود را به پایین پرتاب میکنند تا از دست این بوی آزاردهنده راحت شوند! این دلیل حتی میتواند شرایط آب و هوایی پریدن سگها را هم توجیه کند، چون معمولا در روزهای آفتابی بوی این راسوها بیشتر است و جالبه که راسوها دقیقا در همان دهه ۱۹۵۰ به این محل آمدند یعنی درست هنگامی که پریدن سگها از روی پل شروع شد.
جاذبههای اسکاتلند
با اینکه این نظریه به نظر درست میآید، اما تعدادی از سوالات را هم بی پاسخ گذاشته است: مثل اینکه چرا این سگها همیشه از سمت راست پل به پایین میافتند و اینکه چرا بعضی از آنها بعد از زنده ماندن دوباره به روی پل برمی گردند تا باز هم بپرند؟!
تعدادی هم دلیل پریدن سگها را به اتفاقات ماورای طبیعی نسبت میدهند مثلا اینکه روح یک زن بیوه سگها را صدا میزند. در واقع سال هاست که محلیها روح زن افسردهی اورتون که در سال ۱۹۳۱ از دنیا رفت را مقصر این ماجرا میدانند! این زن که در خانه اورتون زندگی میکرد در سال ۱۹۰۸ همسرش ا از دست داد و به افسردگی مبتلا شد. محلیها میگویند از آن جایی که او زیاد بر روی این پل راه میرفت تکهای از روحش بر روی پل جا مانده است!