دکتر ملک‎پور از پشت پرده واردات گوشت خوک می‎گوید

حکیم مهر - پشت پرده واردات گوشت خوک / یادداشتی از دکتر کامران ملک‌پور - دامپزشک و سردبیر هفته‎نامه دنیای سبز

از چند روز قبل انتشار خبر واردات محموله‌ای از گوشت خوک آن هم به صورت قانونی و با عبور از گیت گمرک واکنش مسوولان دولتی را موجب شده است.

در این میان دیرتر از سایرین مدیران گمرک به اظهار نظر پرداختند. روابط عمومی گمرک اعلام کرد که صورت مساله خیلی ساده است و واردکننده به اشتباه عدد 2 را 3 نوشته و به همین دلیل گوشت منجمد گاوی با نام خوک در سیستم ثبت و ترخیص شده است. آنهایی که با واردات کالا از گمرکات آشنایی دارند به خوبی می‌دانند که بروز چنین اشتباهی در عمل امکان‌پذیر نیست و در گمرکات کشور برای ترخیص هر کالا چندین و چندبار همه موارد توسط بخش‌های مختلف اداری بررسی می‌شود , در عین حالی برای ترخیص مواد غذایی سختگیری ها به مراتب بیشتر از سایر اقلام است. در این میان واردات گوشت دارای پروسه‌ای است که در اقلام خوراکی و آشامیدنی هم مشابه ندارد.

واردکنندگان گوشت که از قضا این روزها چرخ روزگار خوب بر دایره کارشان می‌چرخد ابتدا باید به سراغ وزارت جهاد کشاورزی و سازمان دامپزشکی بروند.

یادمان نرود که برای تکذیب واردات همین محموله، معاون گمرک ایران دو وزارتخانه بهداشت و کشاورزی را با هم اشتباه گرفت و اعلام کرد که برای واردات گوشت باید به سراغ وزارت بهداشت رفت. در هر حال بعد از اخذ مجوز واردات گوشت آن هم تنها برای محموله‌های بزرگ روند کار آغاز می‌شود. دلیل عدم امکان واردات محموله‌های بحث عدم مجوز نیست بلکه موضوع به نبود صرفه اقتصادی برای محموله‌های کوچک است. بعد از اخذ مجوز، واردکننده گوشت که این روزها بر تعدادشان هم اضافه می‌شود باید با هماهنگی متولی دولتی یعنی وزارت جهاد کشاورزی اقدام به اعزام دامپزشک و یک ناظر دینی به کشور مبدا کند.

دامپزشک اعزامی وظیفه بازرسی بهداشت و سلامتی دام‌های کشتاری را برعهده دارد و ناظر دینی نیز کنترل اعمال شرایط شرعی ذبح را برعهده می‌گیرد.

این روند اداری پر پیچ‌وخم و البته هزینه‌دار برای واردات‌کنندگان که باید هزینه‌های اعزام، اقامت و حق ماموریت ناظران را از تهران تا ناکجاآبادهای برزیل بپردازند موجب می‌شود که واردات محموله‌های کوچک و حتی متوسط گوشت به کشور مقرون به صرفه نباشد.

واردکنندگان گوشت در بیشتر موارد اقدام به واردات محموله‌هایی با ضریب بالای هزار تن می‌کنند. ورود محموله‌های کوچک گوشت از کشورهای همسایه یا آسیای میانه به خاطر نزدیکی راه و کمترین بودن مخارج محصول است اما در مورد برزیل چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. در هر حال اما در این روزگار که چند صد هزار دامدار کشورمان که نفرین و ناله خود را روانه گوشت برزیلی می‌کنند فردی هم پیدا شده که چند اشتباه کرده و نه‌تنها عدد دو را سه نوشته بلکه به جای پنج هزار تن تنها پنجاه تن گوشت وارد کرده و بعد هم به جای اعزام دامپزشک ناظر حتما از وزارت بهداشت خواسته تا مامور بهداشت انسانی برای بررسی سلامت دام‌ها اعزام کند. اگر چند واردکننده دیگر پیدا شوند که همین‌جور اشتباه کنند باور کنید دیگر نیازی به برنامه‌ریزی برای حمایت از شیر و گوشت و اصولا دامپروری داخلی نیست و اوضاع وخیم دامداران ظرف مدت کوتاهی رو به راه خواهد شد.

خبر مرتبط :