حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: بعد از اینکه وارد رشته دامپزشکی شد، خیلیها به او گفتند که از این رشته انصراف بده و دوباره در آزمون کنکور سراسری شرکت کن، اما «رضا» موافق این قضیه نبود. این وضعیت در کنکور تخصص هم ادامه پیدا کرد و با اینکه رتبه نخست آزمون تخصص ایمونولوژی را آورده بود، باز خیلیها میگفتند ادامه دادن تخصص در دامپزشکی اشتباه است.
«دکتر رضا رضائی» حالا که در چهارمین دوره جایزه مصطفی بهعنوان جوان نخبه شناخته شده، به دنبال این است که در آینده این قضیه را به همه اثبات کند که ادامه تحصیل و افزایش مهارت در هر رشتهای می تواند تصمیم درستی باشد.
وی به حکیم مهر میگوید: «یکی از مشکلات ایمونولوژی این است که خیلیها تصور میکنند از دامپزشکی جداست و سؤال میکنند که مگر دامپزشکی ایمنیشناسی دارد؟ در صورتی که با توجه به قرابتهای فیزیولوژیک و همچنین مکانیسمهای عملکردی مشابه سیستم ایمنی بدن انسان و حیوانات، شناخت بهتر دستگاه ایمنی حیوانات میتواند سبب جلوگیری از رخداد بیماری ها و حالت پاتولوژیک در طیف وسیعی از جانوران شود که در نتیجه آن میتوان به درک بهتری از مکانیسم های عملکردی سیستم ایمنی بدن انسان نیز دست یافت.»
حکیم مهر: آقای دکتر، لطفا خودتان را معرفی بفرمایید.
رضا رضائی متولد سال ۱۳۷۴ در شهر ساری استان مازندران هستم. در کنکور سال ۹۳ در رشته دامپزشکی دانشگاه تبریز قبول و در شهریور ۹۹ فارغالتحصیل شدم.
در آزمون تخصص سال ۹۹ شرکت کردم و لطف خدا شامل حالم شد و توانستم رتبه نخست آزمون کتبی و مصاحبه را به دست بیاورم و در حال حاضر در ترم سوم PhD ایمونولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در خدمت اساتید بزرگوار این دانشگاه هستم.
حکیم مهر: چرا رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟ آیا به این رشته علاقه داشتید؟
من قبل از قبولی در این رشته اطلاعات چندانی از دامپزشکی نداشتم اما به خاطر علاقهام به حیوانات، اتفاقاتی پیش آمده بود که گذرم به کلینیکهای دام کوچک و بزرگ بیفتد اما به صورت تخصصی با دامپزشکی آشنایی نداشتم. در هر صورت دامپزشکی را بعد از چند رشته دیگر که آن موقع اولویت های اولم بود، انتخاب کردم و پس از قبولی با حمایت و پشتیبانی خانواده شروع به تحصیل در این رشته کردم.
یکی دو سال بعد از اینکه وارد رشته دامپزشکی شدم، خیلیها گفتند که از این رشته انصراف بده و دوباره کنکور بده اما من موافق این قضیه نبودم، چون علاوه بر علاقمند شدن به این رشته، عقیده دارم که اگر همواره برای کسب موفقیت دائما در حال تغییر مسیر باشیم و در حوزه های مختلف کارهایمان را به امید بدست آوردن وضیعت بهتر نصف و نیمه رها کنیم، در اغلب موارد باعث فاصله گرفتن از اهدافمان خواهیم شد.
زمان کنکور تخصص هم خیلیها میگفتند ادامه دادن تخصص در دامپزشکی اشتباه است اما من این مساله را رد میکنم و در تلاش هستم که در آینده این قضیه را به همه اثبات کنم که ادامه تحصیل دادن و افزایش مهارت در هر رشتهای می تواند تصمیم درستی باشد.
حکیم مهر: چطور به این نتیجه رسیدید که از رشته دامپزشکی انصراف ندهید؟
من معتقد هستم هر فردی در هر رشته تحصیلی و هر حرفه ای اگر تمام توان خودش را برای بهترین بودن در حیطه مورد نظر بکار بگیرد، یقینا موفق خواهد بود و اینکه اگر کسی در رشتهای موفق بود یا رشتهای در کنکور سراسری مخاطبهای زیادی دارد، دلیلی بر موفقیت همه افراد وارد شده به آن رشته نیست.
اینکه یکسری افراد خود را سرزنش میکنند که ایکاش بیشتر تلاش میکردیم تا به جای دامپزشکی، وارد رشته پزشکی شویم یا خیلیهای دیگر را از ورود و ادامه دادن این رشته مایوس میکنند، دقیقا به همین موضوع برمیگردد که موفقیت را فقط در قبولی در رشتههای مشخصی میبینند، چه بسا امکان دارد آن رشتههای مشخص اشباع شده و شرایط شغلی به مراتب سختتری داشته باشد.
برای من هم همین شرایط حاکم بود ولی من معتقدم بخش بزرگی از موفقیت به فرد مربوط است تا به رشته تحصیلی و هر فردی به تناسب تلاش خود موفق خواهد شد. مشکل از جایی شروع میشود که افرادی که در بازار کار هستد، به دانشجوها میگویند «وضیعت شغلی» خوب نیست، دانشجوهای تخصص به دانشجوهای عمومی میگویند «تخصص» خوب نیست و دانشجوهای عمومی به کنکوریها میگویند «دامپزشکی» خوب نیست و جالب اینجاست اگر خوب نیست، چرا هیچکس حاضر نیست وضیعت فعلی خودش را تغییر دهد و به مسیر ادامه میدهد؟
هرچند بنده مشکلات فراوان دامپزشکی که باعث دلسردی میشود را انکار نمیکنم اما با تخریب رشته و ایجاد ناامیدی در تحصیل و بازار کار در حال زدن تیشه به ریشه خود هستیم.
حکیم مهر: آیا دامپزشکی اشباع هست؟
از نظر کمی بله، ولی از نظر کیفی اصلا اشباع نیست. به نظر من در دامپزشکی ما دو مشکل عمده و اساسی داریم؛ یکی جذب بیرویه دانشجو و دیگری تعداد زیاد دانشکدههای دامپزشکی که این مورد دوم مشکلی به مراتب بزرگتر هست، چون خیلی از دانشکدهها از حداقل امکانات آموزشی برخوردار نیستند.
خوب، وقتی چنین شرایطی وجود دارد ما سالانه تعداد زیادی خروجی از دانشکدههای دامپزشکی داریم که با کمترین امکانات آموزشی فارغالتحصیل شدند و این موضوع در بازار کار اختلال ایجاد میکند. اما با تمام این موارد، همچنان معتقدم کسانی که سعی در افزایش مهارت خودشان دارند و تلاش میکنند که بهترین باشند، بازار کار خوبی دارند.
حکیم مهر: برای تخصص روزی چند ساعت مطالعه میکردید؟
من در شهر تبریز دانشجو بودم و از اواخر ترم ۱۰ درس خواندن برای تخصص رشته ایمنیشناسی دامپزشکی را شروع کردم. اوایل خیلی کم و حدود روزی ۲ ساعت درس میخواندم، اما با شروع ترم ۱۱ که تقریبا مصادف با مهر ۹۹ بود و ما قرار بود اسفند کنکور دهیم، ساعتهای مطالعه من به مرور زیاد شد و به روزی ۷ و ۸ ساعت رسید که در ۲ ماه آخر منتهی به کنکور روزی ۱۴ ساعت درس میخواندم.
هفته آخر گفتند که به خاطر کرونا کنکور لغو و به فروردین موکول شده است و سپس دانشگاه تعطیل شد و ما به شهرهای خود برگشتیم و کمی شرایط درس خواندن و زندگی پایدارتر شد، چون در خانه خودم درس میخواندم و شرایط زندگی بهتر بود. هر بار که کنکور عقب میافتاد، سعی میکردم انگیزه و تلاش خود را برای نتیجهای که مدنظرم بود، حفظ کنم اما چون فاصله زمانی از اسفند تا مرداد طولانی شده بود، گاهی باعث میشد که ساعت درس خواندن من کم شود. مدتی درس نخواندم اما دوباره سعی کردم خودم را به شرایط آمادگی برگردانم و در یک بازه زمانی مشخص به صورت میانگین روزی حداقل ۱۰ تا ۱۲ ساعت درس میخواندم.
حکیم مهر: بیشتر چه منابعی را مطالعه کردید؟
من بعد از پاس کردن واحد ایمنیشناسی به دلیل علاقهای که به این درس پیدا کرده بودم، هر از چند گاهی کتاب ایمنیشناسی ابوالعباس را میخواندم و زمانی که برای کنکور آماده میشدم، با تمرکز بیشتری این کتاب را مطالعه کردم و همچنین کتاب ایمنیشناسی تیزارد و ایمنیشناسی دامپزشکی ترجمه استاد گرانقدرم دکتر نیکبخت بروجنی نیز از منابعی بودند که من مطالعه کردم و کمک زیادی به من کردند.
حکیم مهر: از نظر شما مهمترین مشکلات رشته ایمنیشناسی دامپزشکی چیست؟
یکی از مشکلات ایمونولوژی این است که خیلیها تصور میکنند از دامپزشکی جداست و سوال میکنند که مگر دامپزشکی ایمنیشناسی دارد؟ در صورتی که با توجه به قرابت های فیزیولوژیک و همچنین مکانیسم های عملکردی مشابه سیستم ایمنی بدن انسان و حیوانات، شناخت بهتر دستگاه ایمنی حیوانات می تواند سبب جلوگیری از رخداد بیماری ها و حالت پاتولوژیک در طیف وسیعی از جانوران شود که در نتیجه آن می توان به درک بهتری از مکانیسم های عملکردی سیستم ایمنی بدن انسان نیز دست یافت.
از مشکلات دیگر این رشته عدم استفاده گسترده کاربردی و بالینی از این علم در پیشگیری، تشخیص و درمان بیماریها هست که یکی از دلایل آن میتواند گران بودن تستهای سرولوژی باشد.
نکته دیگر اینکه در رشتههای علوم پایه مثل ایمونولوژی و... اگر حمایت و سرمایه گذاری صورت گیرد، می توان با تکیه بر توان داخلی بسیاری از محصولات وارداتی که در تشخیص و درمان بیماری های کمک کننده هستند را بومی سازی کرد که میتواند کارهای بالین را راحتتر و هزینههای آن را کمتر کند.
حکیم مهر: شما در چهارمین دوره جایزه مصطفی به عنوان جوان نخبه معرفی شدید. لطفا کمی در خصوص این جایزه بفرمایید.
جایزه مصطفی که امسال چهارمین دوره برگزاری آن بود، یک جایزهٔ علم و فناوری ایرانی است که هر دو سال یک بار به دانشمندان برتر جهان اسلام اعطا میشود. امسال تنها ایرانی برگزیده این جایزه پروفسور کامران وفا بودند که در حوزه فیزیک نظری فعالیت داشته و به دلیل ارائه نظریه F اف، انتخاب و مورد تجلیل قرار گرفتند.
با توجه به درخواست مسئولان برگزاری مبنی بر ارسال رزومه جهت انتخاب و معرفی جوان نخبه در این همایش، لطف خدا شامل حالم شد و توانستم این عنوان را کسب کنم.
حکیم مهر: بهعنوان حرف آخر....
از خانواده عزیزم و اساتید ارزشمندم تشکر میکنم که در تمام این سال ها همیشه حامی و پشتیبان من بودند و امیدوارم روزی بتوانم گوشهای از زحماتشان را جبران کنم و همچنین امیدوارم دامپزشکان عزیز مثل همیشه موفق باشند و در تمامی جوامع علمی کشور همچون سابق بدرخشند.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
ایشان لوب مطلب را فرمودند ، دانشگاه ها بعد از فروش مدرک دکترای عمومی حالا افتادن به جان تخصص های دامپزشکی که آن هم به سرعت در حال اشباع شدن هستند هیچ کجای دنیا این همه دانشجوی عمومی و تخصص وجود ندارد (ما رکورد زدیم ) همین دانشگاه دولتی تبریز درست بغل گوش دانشگاه آزاد تبریز تاسیس شد (بعد از کلی جنگ جدال و طرف کشی و پارتی بازی ) نیاز کشور به دامپزشک عمومی تنها ۵۸۰ نفر است نه ۵۰۰۰ نفر برای دوره های تخصص هم نیاز بسیار کمتر از اینهاست اما مافیای قدرت و ثروت (در هر دو دانشگاه آزاد و سراسری) برای کسب منافع تیشه بر ریشه این رشته میزنند .
هر کسی با هر مدرکی حتی زیست شناسی هم تخصص دامپزشکی می دهند میشن خانم دکتر آقای دکتر!!! اما هیچ از دامپزشکی نمی دانند جز مدرک آن .. نظام هم شماره می ده پول حق عضویت بگیره واویلا
رتبه های نجومی بالای ۴۰۰۰۰ بدترین تیشه به ریشه دامپزشکی است..