حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «من در بخش داخلی فعال هستم و در دوره رزیدنتی مدت زمان زیادی شیفت ماندم و ویزیت کردم اما هیچ حق‌الزحمه‌ای به من تعلق نگرفت. اگرچه این چند سال را با پشتوانه خانواده گذراندم، اما برای کسی که خانواده او توانایی پشتیبانی مالی نداشته باشند، شرایط خیلی سخت میشود»؛ این را «دکتر زانیار پیرکانی» یکی از دانشجویان ممتاز ورودی تخصص رشته دام بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به حکیم مهر می‌گوید.
وی می‌افزاید: «یکی از دوستانم شرایط سخت‌تری از نظر مالی داشت و کل زندگی خود را با ترجمه و همچنین کمک به سایرین برای نگارش پایان‌نامه می‌گذراند و از این لحاظ فشار زیادی را تحمل می‌کرد. ما می‌بایست ساعت ۶ صبح به بیمارستان برویم و تا ساعت ۱۵ آنجا باشیم. بعد از برگشت از دانشگاه، می‌بایست مطالب را مرور کنیم، تکست بخوانیم و مقالات را دانلود کنیم و دیگر زمانی برای کار کردن باقی نمی‌ماند.»
صحبت‌های زانیار بخش کوچکی از گلایه‌های یک قشر نسبتا بزرگ به شرایط موجود است. خواسته دانشجویان دوره دکترای تخصصی و دستیاری دامپزشکی این است که آنها هم مانند رزیدنت‌های پزشکی، مبلغی را به عنوان حقوق دریافت کنند تا فقط بتوانند امور روزمره خود را پوشش دهند: «چه‌طور ممکن است كسى كه ١٠ سال از عمر خود را صرف یک رشته می‌كند، براى بيمارستان دانشكده دامپزشكى سودآورى دارد و تمام كارها از ويزيت تا جراحى و منيج بيمار را انجام می‌دهد، هيچ حقوقى دریافت نکند؟ اين سرمايه‌های ملی و نخبگان، به‌دلیل نداشتن امکانات و سختی معاش اغلب به مهاجرت فكر میکنند؛ چون متأسفانه در ایران اين رشته مهجور مانده است. رشته دامپزشكى چنان رشته وسيعى است كه تكه‌تكه شده و هر بخش این سازمان، زير نظر وزارتخانه‌های متفاوتی از جمله وزارت جهاد کشاورزی، وزارت علوم و وزارت بهداشت قرار دارد .نخبگان جوانى كه در كلينيک‌ها، داروخانه‌ها، كارخانه‌هاى داروسازى و خوراک دام، كشتارگاه‌ها و مراكز بسته‌بندى و سرم و واكسن‌سازى‌ها مشغول به کار هستند، از کمترین حقوق و پشتوانه شغلی بهره‌مندند »
در قانون تصویب شده که رزیدنت‌های دامپزشکی حقوق بگیرند
«دکتر زانیار پیرکانی» با تاکید بر اینکه در دوره دستیاری دامپزشکی تقریبا تمامی کارها چه در بخش داخلی و چه جراحی و مامایی، توسط دستیاران انجام میشود، تصریح می‌کند: «دستیارانی که معمولا باید تا ساعت ۲ و ۳ در شیفت باشند و بعضی دانشگاه‌ها شیفت شب هم دارند و رزیدنت باید کلی زحمت بکشد و مقاله، کتاب، تکست و مطالب مختلف بخواند تا بتواند خود را آپدیت کند، اما هیچ حق‌الزحمه‌ای برای دانشجو در نظر گرفته نمیشود و جای این مساله خالی است.»
وی می‌افزاید: «دستیاران پزشکی حداقل یک حقوقی می‌گیرند که بتوانند امورات خود را در طول ماه بچرخانند و برای گذراندن این چند سال مشکلی نداشته باشند و بتوانند هزینه‌های خود را پوشش دهند. اما متاسفانه ما در بخش دامپزشکی چنین چیزی نداریم، کمااینکه در قانون هم آمده و تصویب شده که رزیدنت‌ها حقوق بگیرند، اما پرداخت یا عدم پرداخت آن بر عهده خود دانشکده‌های دامپزشکی خواهد بود.»
دکتر پیرکانی ادامه می‌دهد: «یکی از دوستانم در دانشگاه ارومیه و دیگری در دانشگاه کرمان در رشته داخلی دامهای بزرگ تحصیل میکنند و آنها نیز از اینکه هیچ حقوقی برای آنها در نظر گرفته نمیشود، گلایه‌های زیادی دارند. دانشگاه تهران نیز اگرچه در کلینیک ویژه بخش جراحی، دامهای کوچک و کلینیکال پاتولوژی مبلغی را پرداخت می‌کند اما این واریزی هر ۳ ماه یکبار صورت میگیرد و همان مبلغ اندک نیز در دانشکده‌های دیگر پرداخت نمیشود.»
وی خاطرنشان می‌کند: «دامپزشکی نسبت به پزشکی و دیگر رشته‌های دکترای تخصصی، از همه لحاظ محروم است. دوران رزیدنتی از ما گذشت اما نسل آینده که می‌آیند، زحمت می‌کشند و هزار امید و آرزو دارند. امیدواریم که حداقل بتوانیم به واسطه این گزارش‌ها و اطلاع‌رسانی‌ها، کاری کنیم که یک حقوق حداقلی برای رزیدنت‌ها در نظر گرفته شود تا بتوانند زندگی خود را بچرخانند. با فکر آزادتری مطالعه داشته باشند و امید بیشتری داشته باشند.»
ماهیانه ۷۰۰ هزار تومان می‌گرفتم
«من در بخش آزمایشگاه فعالیت و حدود ۷۰۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان به صورت ماهیانه دریافت می‌کردم. این مبلغ اصلا آن‌قدری نیست که بتوان روی ان قضاوتی کرد، چون حتی ثابت نیست و بستگی به تایم‌هایی دارد که دانشجو می‌ماند.» این را یکی از رزیدنت‌های رشته کلینیکال پاتولوژی به حکیم مهر می‌گوید: «اگرچه من حدود یک سال است که دیگر به کشیک نمی‌روم، اما بیمارستان دامپزشکی دانشگاه تهران مبلغی را نه به شکل ثابت و به‌عنوان حقوق مانند دانشجویان پزشکی، بلکه به‌عنوان کمک هزینه از طریق کلینیک ویژه به رزیدنت‌ها می‌پردازد که درصد خیلی پایینی از میزان کیس‌هایی است که دانشجو در طول ماه دیده است. البته همین مبلغ هم با کمی اختلاف زمانی پرداخت میشود. مثلا اگر رزیدنت در ماه آذر کیس ببیند، احتمالا حق‌الزحمه خود را در ماه بهمن دریافت می‌کند و مبلغ هم آن‌قدری نیست که کسی بتواند با آن زندگی کند.»
وی ضمن اظهار بی‌اطلاعی از میزان پرداختی سایر دانشکده‌های دامپزشکی به رزیدنت‌ها، تصریح می‌کند: «حقوق رزیدنت‌های پزشکی به صورت مستقیم از سوی وزارت بهداشت پرداخت میشود. اما حق‌الزحمه رزیدنت‌های دامپزشک ازسوی بیمارستان پرداخت میشود و هیچ ارگان دولتی روی آن نظارت ندارد. صرفا بیمارستان‌های دامپزشکی فعال مربوط به دانشکده‌ها، حقوقی به اسم کلینیک ویژه می‌دهند که ثابت نیست و بسته به میزان کیس‌هایی است که فرد دیده است.»
این رزیدنت دامپزشکی ادامه می‌دهد: «حق‌الزحمه‌ای که من دریافت می‌کردم مربوط به سال ۹۸ است و بستگی به آن داشت که ما در ماه، چند روز را کشیک اضافه بمانیم. یعنی روزهایی که اساتید هستند، جداگانه و روزهایی مثل پنج‌شنبه و جمعه و همچنین شب‌ها با توجه به میزان کیسی که می‌دیدیم، حق‌الزحمه دریافت می‌کردیم. تعرفه‌های آزمایشگاه پایینتر است و من مبلغ زیادی نمی‌گرفتم اما کسی که جراح بود مبلغی که دریافت می‌کرد، از ۲ میلیون تومان شروع میشد و بسته به اینکه چه تعداد جراحی انجام داده باشد، به ۷ میلیون تومان هم می‌رسید.»
وی در پایان خاطرنشان می‌کند: «برقراری حقوق برای رزیدنت‌های دامپزشکی و حمایت مالی از آنها خیلی می‌تواند کمک کننده باشد. خود من به‌عنوان کسی که یک دوره در این حوزه کار می‌کردم، شاید در آن زمان دوست داشتم که مبلغ بیشتری دریافت کنم. اگر یک نظارت کلی به این مساله وجود داشته باشد، به شکلی که در همه دانشگاه‌ها یک عدد ثابت باشد، شاید سایر دانشجوها هم راضی‌تر باشند. شرایط دانشگاه تهران متفاوت از سایر جاهاست.»
گفتنی است دانشجویان دامپزشکی اخیرا دست به کار شده و با ایجاد کمپینی در فضای مجازی، با نگارش نامه‌ای به رئیس سازمان دامپزشکی کشور، خواستار پرداخت حقوق به رزیدنت‌ها شدند که امید می‌رود این خواسته به حق آنان، رنگ اجرایی به خود گیرد.
واقعا چقدر تلاش میکنند ... حکیم جان مزاح کردند 
بیمارستان دام بزرگ دانشگاه تهران ک کیس نداره و تقریبا غیر فعال مونده.چه پولی میخواد بده. چاره کار ادغام با وزارت بهداشت هست ولاغیر. اصلا فکر نکنید وزارت علوم برای شما استثنا قائل میشود. وزارت علوم درکی از رشته های بالینی و دستیاری ندارد و آن را معادل و مشابه phd میبیند. 
| تا وقتی دامپزشکی و سیستم دامپزشکی درکی رشته های از کلینیکی و پاراکلینیکی نداره، باید در ارزو ادغام بماند. گروه پزشکی ووبهداشت از کاردان تا تخصص در گرایش مختلف را در اغوش خود گرفته است اما دامپزشکی، حتی خبرگزاری سانسورگرش فقط دکتری عمومی می ببینه ... واقعاکاری که رزیدنت پزشکی بادامپزشکی میکنه قابل قیاسه؟ | همکار عزیز میشه تفاوتهاشون رو برامون توضیح دهید لطفا؟ واقعاً کسی مجبور شوم نکرده ک phd بگیرن . مسولین فنی بهداشتی ک نماینده دامپزشکی در شرکتها هستند و اینقدر زحمت و سختی می‌کشند تو گرفتن حقشون موندن بعد طرف از سر دلخوشی و شکم سیری رفته تخصص پول هم میخاد . خود دانشگاه بهشون حقوق بده . ممنون از جناب آقای دکتر پیرکانی که این دغدغه رو مطرح کردند و به امید روزی که حمایت ها صورت بگیره حقیقت را گفتند...باید از دانشجویان دامپزشکی حمایت بشه .الان پسر من در فکر مهاجرت هستش فقط این نظراتی که نوشته یعنی کار رزیدنت پزشکی و دامپزشکی قابل قیاسه؟؟ یا شمایی که نوشتی از سر شکم‌سیری رفته تخصص گرفته پولم میخواد...آقا یا خانم محترم، هر کسی هدف و رویایی داره. کسی که زحمت میکشه و خدمت میکنه حقشه پول دریافت کنه. دامپزشکی رشته‌ی بسیار پرزحمتیه و این اصلا خواسته‌ی زیادی نیست که کسی دربرابر کاری که انجام میده تقاضای حقوق داشته باشه. | نکنه واقعا فکر کردین فقط شما هستین که توی این کشور زحمت می‌کشین؟ هیچ کس توی ایران به اندازه‌ی تلاشش حقوق نمیگیره. این همه دکترای مکانیک، کامپیوتر، برق، عمران، معماری، صنایع همشون تلاش کردن. بنده هم بخاطر همین مشکلات مالی و آینده نداشته دامپزشکی از ادامه تحصیل انصراف دادم درحالی که بسیار علاقه مند بودم.از طرفی وقتی میبینم یک دکتر زیر نظر جهاد کشاورزی که هم از نظر سطح سواد و هم از نظر فرهنگ پایینتر است قرار میگیرد انتشار بیشتر از این نمی‌رود . جواب این سوال از .......... نظام دامپزشکی باید پرسید هر روووووز مقاله سرچ میکنید ؟! هر روووووووز ترجمه !! چه پیشرفت شگفت اوری هم در عرصه دامپزشکی به وجود اوردید !! حالا خوبه دوربین به دست و سرزده پاشن برن ببینن اینا واقعا در طول روز چیکار میکننا !!! حرف باید مستندات داشته باشه کار کردن هم بازده واسه مملکت !! | رزیدنت های پزشکی وقت سر خاروندن ندارن و پدرشون درمیاد صبح تا شب با استرس شیفت وامیستن تو بیمارستان. اینا هم صبح میرن عصر برمیگردن و کیس هم نیس ببینن. اون وقت تقاضای حقوق هم میکنن. 
| دوست عزیز اگر سرچ کنید زحمات یک سال ترجمه ی هر روز بنده و همکلاسی هایم را در قالب کتاب بیماری های دستگاه تنفس دامهای مزرعه و تک سمی خواهید دید | ناشناس 5:21 | دوست عزیز ما به عنوان یک قشر تحصیل کرده باید مدافع حقوق قانونی خود و دیگران باشیم. اگر حرف بنده رو خوب دقت کرده بودید میفهمید که دوره ی رزیدنسی بنده رو به اتمام هست و حتی اگه حقوق هم بدهند به من تعلق نمیگیره اما این رو وظیفه ی خود میدونم که برای نسلی که بعد از بنده می اید اگر همین حقوق ناچیزکه به قول شما(صدقه ،که واقعا از یک فرد تحصیل کرده انتظار چنین لفظی رو نداشتم)شاید گره گشای خیلی از مشکلاتش باشد. در مورد کتابی هم که گفتم، شاید خیلی از دانشجویان توان ترجمه نداشته باشن که تکست بخوانند و هدف از ترجمه صرفا خدمت به جامعه ی دامپزشکی بود و از نظر مالی بهش نگاه نکردیم. به عنوان یک دوست و برادر کوچک و همکار توصیه میکنم برای پیشرفت و خدمت به رشته ی مقدس دامپزشکی با هم متحد باشیم و حسد و غرض نسبت به همریگر نداشته باشیم و حتما به غیراز کتب دامپزشکی مطالعاتی هم در مورد اخلاق شعر و ادب داشته باشید من که خودم دامپزشک نیستم اطلاعات زیادی هم ازاین رشته ندارم امااااااین رو میدونم که بیشترشون بچه های درسخونی بودن و زحمت زیادی کشیدن دوستان عزیز اگر دامپزشکی درکشور پیشرفت کنه روی سلامت جسمی و روحی همه مردم تاثیر داره ازنظر تغذیه وووو اینقدر تنگ نظرانه ابراز نظر نکنیم 
چقدر سطحی نگر و دُگم
واقعا این طرز فکر میتونه نشونه یک فرد ایدئولوگ، با افکار و هیجانات ۷ یا ۸ ساله باشه ، که از قوه عقلی خودش هنوز استفاده نمیکنه
حتما باید مطالبه گر بود و هیچ چیزی بد تر از ساکت بودن نیست