محققان پژوهشگاه بیوتکنولوژی در جداسازی باکتری‌های پروبیوتیک از منابع مختلف دام و طیور

حکیم مهر: محققان پژوهشگاه بیوتکنولوژی موفق به روش جداسازی باکتری‌های پروبیوتیک از منابع مختلف دام و طیور با هدف استفاده در حیوانات مزرعه شدند.

به گزارش حکیم مهر به نقل از پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، جداسازی و شناسایی باکتری‌های پروبیوتیک از دستگاه گوارش حیوانات مزرعه و بررسی کارایی آنها بر عملکرد جوجه‌های گوشتی از جمله فعالیت‌های تحقیقاتی «دکتر مریم رویان» استادیار پژوهشی پژوهشکده بیوتکنولوژی جانوری پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی است که عمده تحقیقات خود را به مطالعه فیزیولوژی تغذیه و اثرات ترکیبات مختلف خوراک بر سلامت دستگاه گوارش حیوانات مزرعه اختصاص داده است.

وی با اشاره به تاریخچه استفاده از آنتی بیوتیک های محرک رشد در صنعت دامپروری، ممنوعیت استفاده از آن و معرفی جایگزین‌های مناسب، توضیحاتی درباره میکروارگانیسم های پروبیوتیک، باکتری‌های اسید لاکتیک و کاربردهای مختلف آنها، مکانیسم عمل این باکتری‌ها در حفظ سلامت دستگاه گوارش و روش‌های ارزیابی آن ارائه داد و به کاربردهای اختصاصی باکتری‌های پروبیوتیکی اسید لاکتیکی و نحوه استفاده از آنها در صنایع مرتبط از جمله صنعت پرورش طیور، نشخوارکنندگان، زنبورداری و آبزی پروری پرداخت.

دکتر رویان با اشاره به گسترش فزاینده صنعت آبزی پروری و افزایش تقاضای مصرف ماهی به دلیل نوع اسیدهای چرب مناسب آنکه به پیشگیری از بیماری‌های قلبی – عروقی منجر می‌شوند، اظهار داشت: پرورش متراکم ماهی در سیستم‌های پرورشی منجر به شیوع بیماری‌های مختلف باکتریایی شده که سالانه میلیاردها دلار به این صنعت خسارت وارد می‌کند. با استفاده از پروبیوتیک ها ضمن بهبود کیفیت آب، از طریق افزایش تجزیه مواد آلی آب و کاهش پاتوژن ها در آب، رشد و ضریب تبدیل آبزیان بهبود یافته و پاسخ ایمنی و مقاومت آبزیان به بیماری هم افزایش می‌یابد.

وی درباره پروژه‌هایی که در آنها جداسازی و ارزیابی عملکرد باکتری‌های اسید لاکتیکی انجام شده است، گفت: این پروژه‌ها شامل پروژه غربالگری و جداسازی جدایه های پروبیوتیکی از منابع مختلف دام، طیور، آبزیان و حشرات صنعتی (زنبورعسل)، معرفی پروبیوتیک هایی با منشأ گوارشی طیور قابل استفاده در جیره جوجه‌های گوشتی بر مبنای شاخص‌های عملکرد، ایمنی و جمعیت میکروبی روده و … و پروژه در دست انجام معرفی ایزوله‌های پروبیوتیکی با منشأ داخلی و قابلیت استفاده در جیره مرغان مادر گوشتی با بهره گیری از شاخص‌های کیفیت تخم مرغ، قابلیت جوجه درآوری، جمعیت میکروبی روده و ظرفیت دستگاه گوارش می‌شود.