حکیم مهر: مشاور معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان محیط زیست گفت: علاوه بر تخریب زیستگاه به عنوان اصلی‌ترین عامل کاهش جمعیت یوز، برداشت بیش از حد از طعمه‌های یوز، سگ‌های گله و حضور دام در زیستگاه و تغییر اقلیم عواملی هستند که کاهش جمعیت یوز را رقم زده است.
به گزارش حکیم مهر به نقل از تسنیم، «اصغر مبارکی» مشاور معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان محیط زیست با حضور در یک برنامه تلویزیونی در رابطه با اصلی‌ترین عوامل تهدید جمعیت یوزپلنگ اظهار کرد: شرایطی که برای یوزپلنگ ایرانی اتفاق افتاده است, ممکن است برای جمعیت سایر گونه‌ها نیز اتفاق بیافتد. تخریب و تبدیل زیستگاه‌ها از جمله توسعه کشاورزی، راه‌سازی، معدن‌کاوی، برداشت بیش از حد از طعمه‌های یوز، سگ‌های گله و حضور دام در زیستگاه‌ها و تغییر اقلیم از جمله عواملی هستند که کاهش شدید و شرایط فعلی جمعیت یوز ایرانی را رقم زده‌اند.
وی ادامه داد: این شرایط تنها محدود به کشور ما نیست و جمعیت یوزپلنگ ایرانی که در گذشته در سایر کشورها نیز دیده می‌شد، به وسیله همین عوامل از بین رفت و در حال حاضر تعداد انگشت‌شماری از یوز تنها در کشور ما باقی مانده است. تخریب زیستگاه باعث تکه تکه شدن زیستگاه یوز و قطع ارتباط جمعیت یوزها, کاهش پویایی جمعیت و قطع ارتباط ژنتیکی یوز می‌شود و اکولوژی و نوع رفتار گونه را عوض می‌کند.
مشاور معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان محیط زیست تصریح کرد: حفظ همه گونه‌های حیات وحش مهم است اما جانورانی به عنوان گونه کلیدی وجود دارند که گوشتخواران نیز شامل این گونه‌های کلیدی هستند. وجود این گونه‌ها در اکوسیستم باعث می‌شود که ساختار آن اکوسیستم حفظ شود و سایر جانوران نیز از وجود آن‌ها بهره ببرند. لذا به این دلیل است که برای حفظ این گونه‌ها بیشتر از سایرین تلاش می‌شود.
مبارکی در رابطه با گونه‌های کلیدی کشور توضیح داد: به عنوان مثال یوزپلنگ، پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، تمساح مردابی، کوسه و میش مرغ از جمله گونه‌های کلیدی کشور هستند که متأسفانه جمعیت بیشتر آن‌ها در معرض تهدید است. اتحادیه جهانی حفاظت از حیات وحش (IUCN) لیست جانوران در خطر انقراض را مشخص کرده که ما باید با توجه به دسته‌بندی دستورالعمل این سازمان نجات گونه‌ها را در اولویت قرار دهیم.
وی افزود: فعالیت‌های انسانی در رابطه با آبزیان آسیب شدیدی به جمعیت این گونه‌ها زده است و ماهیان خاویاری و کوسه ماهیان بیش از سایرین از این برداشت آسیب دیده‌اند و در حال حاضر امیدی به بقای جمعیت این گونه‌ها وجود ندارد، متأسفانه به دلیل همین برداشت‌ها کشور ما 20 سال است که سهمیه صادرات ماهیان خاویاری را ندارد.
