قانونی برای مرگ آرام حیوانات در کشور وجود ندارد/ همان‌طور که نمی‌توان «گاو ولگرد» داشت، همان‌طور هم نباید «سگ ولگرد» داشته باشیم!

حکیم مهر: یک دامپزشک حیات‌وحش گفت: یکی از مشکلات بزرگ بر سر راه مدیریت سگ‌های ولگرد، عدم دسترسی مناسب به منابع غذایی است؛ منابع غذایی ۲ دسته می‌شوند؛ محل انباشت پسماند در شهرهای مختلف و حاشیه شهرها به دلیل عدم فنس کشی در دسترس سگ‌های ولگرد قرار دارد و مورد دوم مشکل غذارسانی شهروندان به سگ‌های ولگرد است.

به گزارش حکیم مهر به نقل از گسترش نیوز، «دکتر فربد خاکپور» ادامه داد: متاسفانه در کشورمان قوانین ممنوعیت غذارسانی به حیوانات اهلی یا ولگرد را نداریم. اکنون از سطح غذارسانی یک شهروند نا آگاه به حیوان ولگرد به غذارسانی سیستماتیک و سازمان یافته رسیده‌ و شاهد هستیم افرادی با وسیله نقلیه‌هایی در حجم بالا ضایعات کشتارگاهی را برای حیوانات ولگرد می‌برند.

دامپزشک حیات‌وحش با نگرانی از دسترسی بیشتر حیوانات ولگرد به منابع غذایی افزود: این اتفاق منجر به افزایش تولیدمثل می‌شود که طبق قاعده ساده زیست‌شناسی کاملا طبیعی و بدیهی است.  وقتی منابع غذایی مورد نیاز حیوان افزایش می‌یابد در واقع نیازهای اولیه برای تولیدمثل تأمین می‌کند. همچنین حیوان قادر است توله‌های خود را بهتر به سن تولیدمثل برساند. همه این موارد دست به دست هم می‌دهد تا با بحران جمعیت سگ‌های ولگرد روبرو می‌شویم.

نبود قانون مشخص برای سرپرستان سگ‌ها

دامپزشک حیات‌وحش اظهار داشت: در کشور قوانین سازمان‌یافته‌ای برای سرپرستی سگ‌ها نداریم و اشخاص می‌توانند هرگونه رفتاری با سگ‌هایشان داشته باشند. بسیاری از باغ‌داران تعدادی سگ نگهبان دارند و توله‌ها را در طبیعت رها می‌کنند. در روستاها چوپان معمولاً بعد از تولیدمثل سگ‌های گله، نرها را حفظ کرده و ماده‌ها را رها می‌کند.

خاکپور با اشاره به‌ عدم وجود پروتکل‌های صحیح علمی درباره مقابله با جمعیت سگ‌های ولگرد ادامه داد: در اغلب مواقع شهرداری‌ها به جای اینکه پروتکل‌های علمی را در این زمینه اتخاذ کنند، به مراکزی در قالب پناهگاه یا نقاهتگاه، مجوز نگهداری از سگ‌های ولگرد می‌دهند و متاسفانه این مراکز تبدیل به سوله‌های سگ‌دانی بزرگی می‌شوند.

وی تاکید کرد: این مراکز باید طبق یک پروتکل علمی، به جمع‌آوری، کنترل و در صورت لزوم حذف جمعیت سگ‌ها اقدام کنند. اما با طی مسیر غیر علمی گاها خودشان غذارسانی می‌کنند، یا حتی سگ‌ها را در زیستگاه‌های حیات‌وحش رها می‌کنند. این مراکز همان باغ وحش هستند اما فقط برای سگ! 

قانونی برای مرگ آرام حیوان نداریم

وی درباره چالش مهم موجود در نقاهتگاه‌ها افزود: اصلی‌ترین موضوع کنترل نرخ ورود و خروج‌هاست. معمولاً این مراکز بدون تعیین ظرفیت، به شکل تلنبار شده‌ای سگ‌ها را کنار هم نگهداری می‌کنند و حتی مازاد بر گنجایش پناهگاه حیوان وارد می‌کنند. ضمن اینکه به میزانی که ورود جدید سگ وجود دارد، خروجی دیده نمی‌شود.

خاکپور تاکید کرد: متاسفانه مسیری علمی که باید به مرگ آرام حیوان مازاد منجر شود در کشورمان وجود ندارد. حیوانات پیر یا معلول را در کشورهای مختلف جهان از طریق دز کشنده داروی بی‌هوشی، حذف می‌کنند تا این اجازه را به سگ ولگرد دیگری برای بقا بدهند.

بی‌فایدگی راه‌حل عقیم‌سازی درباره سگ‌های ولگرد

وی افزود: عقیم‌سازی به تنهایی برای مواجه با جمعیت سگ‌های ولگرد پاسخگو نخواهد بود. هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد با این جمعیت انفجاری سگ‌های ولگرد، موفق شده باشد با عقیم‌سازی بحران را مدیریت کند. نمونه بارز شکست در این روش، هندوستان است. این کشور آسیایی به دلیل عقاید مذهبی هندوها درباره حیوانات، در تلاش بودند با راه‌هایی غیر کشنده جمعیت سگ‌های ولگرد را کنترل کنند اما در همه این روش‌ها با شکست روبرو بوده‌اند.

خاکپور در پایان با تاکید بر امر مهم آموزش ادامه داد: آموزش صحیح و علمی به مردم درباره معضل جمعیت سگ‌های ولگرد، بسیار مهم است. متاسفانه بحران به طور علمی برای مردم شفاف‌سازی نشده است. باید به مردم تفهیم می‌کردیم که حیوانات اهلی جایگاهی به عنوان آزادی یا ولگرد ندارند. هر گونه حیوان اهلی باید تحت سرپرستی و مدیریت و کنترل انسان زندگی کند. همان طور که نمی‌توان گاو ولگرد داشت، همان طور هم نباید سگ ولگرد داشته باشیم. متاسفانه از این منظر به عموم مردم آموزشی ارائه نشده است.