حکیم مهر: دانشمندان می‌گویند از
آنجایی که پوست این دایناسور به خوبی حفظ شده، به نظر می‌رسد این جاندار به سرعت
پس از مرگ با خاک پوشانده شده باشد. پیکلز گفت: «این حیوان یا احتمالاً بلافاصله
پس از مرگ توسط شن و لای رودخانه پوشیده شده یا به دلیل افتادن در ساحل رودخانه
کشته شده باشد. اگر ما واقعا خوش شانس باشیم، ممکن است برخی از اندام‌های داخلی دیگر
نیز حفظ شده باشند.»
به گزارش حکیم مهر به نقل از فرادید، در سال ۲۰۲۱ یک پیشاهنگ میدانی داوطلب به
نام Teri Kaskie متوجه برآمدگی عجیبی در دامنه تپه‌ای در Dinosaur
Provincial Park آلبرتا شد. او دانشمندان را مطلع کرد و
برایان پیکلز دیرینه بوم شناس دانشگاه ریدینگ که رهبری جستجو را بر عهده داشت، این
برآمدگی‌ها را متعلق به یک دایناسور و مشخصاً یک هادروسور دانست.
هادروسور‌های منقار اردکی، دایناسور‌های گیاهخواری هستند که
بین ۷۵ تا ۶۵ میلیون سال پیش و در اواخر
کرتاسه زندگی می‌کردند. به گفته دانشمندان فسیل تازه کشف شده تنها حدود ۴ متر (۱۳ فوت) طول دارد، در حالی که
نوع بزرگسال می‌توانند به ۱۰
متر برسد. پیکلز می‌گوید: «بر اساس اندازه کوچک دم و پا، احتمالا این فسیل متعلق
به یک هادروسور نوجوان است.»
در حال حاضر، تنها دم و پای راست این دایناسور در معرض دید
قرار دارند، اما به گفته محققان این قسمت‌ها به‌گونه‌ای در کنار هم قرار گرفته‌اند
که نشان می‌دهد کل اسکلت دایناسور در داخل محفظه باستانی آن دست نخورده است. کالب
براون، دیرینه شناس موزه دیرینه شناسی سلطنتی تایرل توضیح می‌دهد: «فسیل‌های
هادروسور در این قسمت از جهان نسبتا رایج هستند، اما نکته‌ای که این یافته را
منحصر به فرد می‌کند این واقعیت است که تنها بخش کوچکی از اسکلت فسیل شده در معرض
دید است و آن هم به طرز شگفت انگیزی پوست جاندار را نیز شامل می‌شود. این بدان
معناست که ممکن است پوست حفظ‌شده‌تری در داخل سنگ وجود داشته باشد که می‌تواند به
ما بینش بیشتری در مورد ظاهر هادروسور بدهد.»
دانشمندان می‌گویند از آنجایی که پوست این دایناسور به خوبی
حفظ شده، به نظر می‌رسد این جاندار به سرعت پس از مرگ با خاک پوشانده شده باشد.
پیکلز گفت: «این حیوان یا احتمالاً بلافاصله پس از مرگ توسط شن و لای رودخانه
پوشیده شده یا به دلیل افتادن در ساحل رودخانه کشته شده باشد. اگر ما واقعا خوش
شانس باشیم، ممکن است برخی از اندام‌های داخلی دیگر نیز حفظ شده باشند.»
دانشمندان می‌گویند برای خارج کردن این دایناسور از محوطه
پیدا شده به ماه‌ها زمان نیاز دارند سپس این سنگ به موزه دیرینه شناسی سلطنتی
تایرل می‌رود تا محققان برای خارج کردن اسکلت از غلاف سنگی خود و بررسی دقیق فسیل
چند سال دیگر را نیز صرف کنند.
منبع: rahnamato
