حکیم مهر- محسن
طاهرمیرزایی:
«تعداد دانشجویان انصرافی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در گذشته و زمانی که کنکور
دانشگاههای دولتی و آزاد از هم جدا بود، بیشتر بود، اما الان اینگونه نیست.» این
را رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به حکیم مهر میگوید: «تعدادی از پذیرفتهشدگان
دانشکده دامپزشکی مجددا کنکور میدادند و به رشتههای پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی
دانشگاه آزاد میرفتند. اما در حال حاضر اینطور نیست، چون دانشگاه آزاد و دانشگاه دولتی
کنکور مشترک دارند.»
«دکتر سیدمهدی قمصری» معتقد است که در مورد
حیوانات خانگی کمبود کیس احساس نمیشود، چون بیمارستان دانشکده شبانهروزی است و کیس
زیاد است و دانشجویان میبینند: «اما در مورد تعداد کیس در حوزه دام بزرگ و طیور مساله
وجود دارد. این مساله نه فقط در دانشگاه تهران، بلکه در همه دانشکدههای دولتی و غیردولتی
دیده میشود و علت آن هم تغییراتی است که در ساختارهای صنعتی پیش آمده است.»
حکیم مهر: آقای
دکتر، تعداد ورودیهای مهر و بهمن دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در حال حاضر چند
نفر هستند؟
دانشکده دامپزشکی
دانشگاه تهران در ماه بهمن ورودی ندارد. ما در طول سال تحصیلی فقط دانشجویان ورودی
مهر داریم. اگرچه ظرفیت پذیرش ۱۰۰ نفر اعلام شده اما به هر حال تعدادی نقل
و انتقال، فرزندان هیات علمی و ایثارگران معرفی شده از سوی وزارتخانه هم هستند که با
احتساب آنها، حدود ۱۱۰ نفر
ثبتنام داشتند و مشغول به تحصیل هستند.
حکیم مهر: آمار
تعداد انصرافیهای رشته دامپزشکی چگونه است؟ چه افرادی که از ابتدا انصراف میدهند
و چه آنهایی که مقداری تحصیل میکنند و بعد انصراف میدهند؟
در گذشته و زمانی
که کنکور دانشگاههای دولتی و آزاد از هم جدا بود، تعداد انصرافیها بیشتر بودند. مثلا
تعدادی از پذیرفتهشدگان دانشکده دامپزشکی که مجددا کنکور میدادند، از دامپزشکیهای
دولتی مثل تهران یا جاهای دیگر انصراف میدادند و به رشتههای پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی
دانشگاه آزاد میرفتند. اما در حال حاضر اینطور نیست، چون دانشگاه آزاد و دانشگاه دولتی
کنکور مشترک دارند. لذا فردی که در رشته دامپزشکی دانشگاه دولتی قبول میشود، دیگر نمیتواند به رشته پزشکی دانشگاه
آزاد برود، لذا در این یکی دو سال ما انصراف از این منظر نداریم، اما قبلا بیشتر انصرافها
این گونه بود. به این معنا که بچهها قبول میشدند، بعد اگر سایر رشتههای پزشکی دانشگاه
آزاد را قبول میشدند، به آنجا میرفتند. اما الان اینگونه نیست و راه برای این موضوع
بسته است. لذا دانشجو باید از ابتدا تصمیم خود را بگیرد که میخواهد دامپزشکی بخواند
یا پزشکی، لذا به همین دلیل تعداد انصرافها کم شده است.
در گذشته مثلا ۱۱۰ نفر اعلام ظرفیت میکردیم با این تفکر
که ممکن است ۲۰ یا
۳۰ نفر نیایند، اما الان متاسفانه این محاسبه
کمی اشتباه است. چون خود ما دوست نداریم که ورودیهایمان بیش از ۶۰ یا ۷۰ نفر باشد اما خب همه آن ظرفیت حداقل در
سال ۱۴۰۱ ثبتنام کردند. به طور کلی این موارد انصراف
را دیگر نداریم و انصرافها به شکل موردی است و خیلی تعداد آن زیاد نیست که به چشم
بیاید. به همین خاطر امسال، سال اولی زیاد است، چون آن صد نفر ثبت نام کردند و حدود
ده بیست نفر هم جابهجایی اینچنینی اضافه شده و ما به خاطر ظرفیت، کمی نگران هستیم.
حکیم مهر: وضعیت نسبت دانشجویان دختر به پسر رشته دامپزشکی
چگونه است؟
در این لحظه آماری در ذهن ندارم. اما میدانید که منع یا اعمال
نظر یا تعیین ظرفیتی در این خصوص انجام نمیشود و دانشجویان بر اساس نمره کنکوری که
کسب میکنند، فارغ از جنسیت وارد میشوند. سالهایی بوده که اکثر ورودیها دختر بودند
و فقط دو سه نفر پسر بودند. جنسیت کاملا بر اساس نتایج کنکور تعیین میشود.
حکیم مهر: آقای دکتر، بعضی از دانشجویان از تعداد کم کیسها
در دوره تحصیل گلایه دارند. نظر شما در این خصوص چیست؟
در مورد حیوانات خانگی که مسالهای در این خصوص احساس نمیشود،
چون بیمارستان دانشکده شبانهروزی است و کیس زیاد است و دانشجویان میبینند، اما در
حوزه دام بزرگ و طیور مساله وجود دارد. این مساله نه فقط در دانشگاه تهران، بلکه در
همه دانشکدههای دولتی و غیردولتی دیده میشود و علت آن هم تغییراتی است که در ساختارهای
صنعتی پیش آمده است. امروز عمده دامپروریهای سنتی در شهرهای بزرگ از بین رفتند و دامداریهای
نیمه صنعتی نیز بیشتر به سمت تمرکز و صنعتی شدن پیش میروند. آنها هم معیارهای خاصی
دارند و کمتر دام را به مراکز درمانی ارجاع میدهند و معمولا از تیمهای دامپزشکی استفاده
میکنند و به این شکل نیست که صفر باشد.
در دانشگاه تهران آمار ما در حوزه اسب نسبت به گذشته خیلی رشد
کرده است، چون صنعت اسب رشد کرده و هر راس اسب بسیار قیمتی شده است و طبیعتا صاحبان
آنها از خدمات تخصصی دانشکده دامپزشکی استفاده میکنند. خدمات به اسب حتی شبانهروزی
است و ما خیلی از جراحیهای اورژانس مثل کولیک اسب را شاید هر شب یا یک شب درمیان انجام
میدهیم. این یک جراحی تخصصی است و عمدتا در طول انجام آن، رزیدنتها ما را همراهی
میکنند. نه اینکه درخصوص همکاری دوستان منعی داشته باشیم اما برای ما امکان اینکه
مثلا شب و نیمهشب
با دانشجوی کارورز تماس بگیریم وجود ندارد و دانشکده فاقد چنین سیستمی است. اما رزیدنتها
در شرایط سنی بالاتری هستند و استقلال اجتماعی بیشتری دارند و خیلی از مواقع به آنها
تکلیف میکنیم. چون رزیدنت حتی شب در بیمارستان میماند و گاهی جراحی ما تا صبح طول
میکشد. بنابراین در حوزه اسب، حتی درخصوص جراحیهایی که به شکل سرپایی در باشگاهها
انجام میدهیم، نظر من موافق فرمایش شما نیست.
در حوزه گاو یا به طور کلی نشخوارکنندگان، در جراحیهایی که
خود من از گذشته انجام میدادم، معمولا رزیدنتها و گاهی اوقات کارورزها من را همراهی
میکردند، اما تعداد آن حتی در صنعت دامپروری برای مراجعه به شخص ما هم کم شده است.
به هر حال مسائل اقتصادی در این حوزه دخیل هستند. یعنی دامدار حساب میکند که اگر بخواهد
گاو را جراحی کند، هزینه و پستآپ چقدر میشود و از آن طرف قیمت گوشت خوب است و لذا
به راحتی آن را حذف میکند. دلیل پرسش شما همین است و مشکل دیگری نیست و همه دانشگاهها
با این مساله درگیر هستند.
در مورد طیور هم همین مساله است. صنعت طیور هم با رشد خود و
افزایش دامپزشکانی که در صنعت طیور فعال هستند، نیاز به مراجعه را از مرغدارها کم کرده
است. به این معنا که مرغداران با سهولت بیشتری به خدمات دامپزشکی دسترسی دارند، بنابراین
خیلی به دانشکدهها مراجعه نمیکنند مگر در شرایط خاصی که به مشکل خاصی برخورد کنند.
حکیم مهر: قرار بود که دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران از ترم
پنچ و شش به بعد، برخی واحدهای اختیاری به دانشجوها ارائه دهد. این طرح به کجا رسید؟
این طرح هماکنون در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در حال
انجام است. ترکبندی صورت گرفته و اکثریت دانشجویان همین ترک عمومی را انتخاب کردهاند
و در درجه دوم، ترک دامهای کوچک یا دامهای خانگی را با توجه به تقاضایی که در بازار
است، انتخاب میکنند. ترکبندیها حداقل باید به کف ده، دوازده دانشجو برسد تا برگزاری
کلاس آن توجیه داشته باشد.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.