«علیرضا شهرداری» فقط تیمارگری بود که پیمانکار طرف قرار ما او را اجیر و اجاره کرده بود و تمام حقوق و مزایایش را کاملا و قانونی دریافت می‌کرد

حکیم مهر: «غلامرضا ابدالی» مدیر کل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست گفت: ایران موقع زایمان نتوانست زایمان طبیعی داشته باشد و تیم دامپزشکی ناچار شدند که سزارین کنند، بعد از سزارین،توله‌ها را نپذیرفت و این‌ها از شیر مادر محروم شدند.

به گزارش حکیم مهر به نقل از صدا وسیما، برنامه سعادت آباد رادیو گفتگو با حضور «غلامرضا ابدالی» مدیر کل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست به موضوع بارداری یوز ایرانی (مادر پیروز) با نام ایران پرداخت.

سوال: چه کار کنیم که فرزندان ایران یا فرزند ایران که انشاالله به صحت به دنیا می‌آیند عاقبتی شبیه پیروز و دو توله یوز دیگر نداشته باشد؟

ابدالی: بارداری ایران در سال گذشته و زایمانش یک نکاتی داشت، غیر طبیعی شد، یعنی ایران بعد از بارداری اول و موقع زایمان در اردیبهشت متاسفانه مشکلاتی پیش آمد که نتوانست زایمان طبیعی داشته باشد و تیم دامپزشکی ناچار شدند که سزارین کنند، بعد از سزارین، مادر که همان ایران باشد توله‌ها را نپذیرفت، نشناخت و مشکل کار ما از همین جا شروع شد، یعنی وقتی که این‌ها را نپذیرفت، قطعا این‌ها از شیر مادر محروم شدند، شیری که برای خیلی از حیوانات و بخصوص گربه سانان و آنهم یوز با این همه حساسیت حیاتی است، یعنی آن مواد ریزمغذی و آن موادی که ایمنی ساز است و استحکام بخش استخوانات هست و و و را این‌ها دریافت نکردند با این مشکلات شد که از حوصله بحث خارج است، انشاالله در مراحل آینده، جفت گیری از نظر فیزیکی امسال صورت گرفته بین ایران و فیروز، اما بارداری هنوز قطعی نشده است.

سوال: خبری که منتشر شده که ایران باردار است هنوز قطعی نشده است

ابدالی: این‌ها جفت گیری انجام شده، اما بارداری نیاز به این است که آزمایش و سونوگرافی انجام شود و این هم حدود ۵۰ تا ۵۵ روز بعد از جفت گیری انجام می‌شود.

سوال: دوباره که به همان اردیبهشت می‌خوریم که

ابدالی: نه الان خیلی وقت است از جفت گیری گذشته زمستان جفت گیری انجام میشود و اواخر اسفندماه ما آن آزمایشات را انجام می‌دهیم و به قطعیت برسیم اگر که ایران باردار باشد بعد تمهیدات دیگر و ما می‌اندیشیم.

سوال: فرض را بر این می‌گذاریم که ایران باردار باشد چه کار می‌خواهید بکنید؟

ابدالی: ما یکسری تمهیدات داریم ما یک تجربه با ارزش از زایمان اول ایران داریم، قطعا مراکز مجهزی، مرکز توران را مجهز کردیم و دامپزشکی خوبی داریم و قطع به یقین از مشورت دامپزشک خارجی هم استفاده خواهیم کرد که انشاالله یعنی ماحصل همه این‌ها یک خرد جمعی را بوجود می‌آورد که انشاالله بتوانیم این بار موفق‌تر از پیش عمل کنیم.

سوال: این تجربه موفقی که دارید می‌گویید که اواخرش رسیده بود به وضعیت عجیب و غریب پیروز و اشتباهی که شد، من نمی‌دانم اتفاقی که افتاد و دیدیم که سازمان محیط زیست هم عملا کار خاصی نمی‌کرد یعنی اگر آن بنده خدا که حامی پیروز بود، آن کمک می‌کرد و با پیروز می‌خوابید و بیدار می‌شد و بازی می‌کرد و همه این‌ها اگر نبود من نمی‌دانم چه اتفاقی برای پیروز بدتر از این می‌افتاد.

ابدالی: این بنده خدایی که شما می‌گویید این نیروی پیمانکاری است که ما گرفتیم، شما اگر یک ساختمان می‌گیرید خودتان که ساختمان را نمی‌گیرید، بالاخره شما یک بنا می‌گیرید یک مهندس می‌گیرید ... ما هم یک پیمانکار گرفتیم.

سوال: این پیمانکار می‌گفت یکسری حمایت‌های لازم نمی‌شود

ابدالی: ما پیمانکار گرفتیم و حمایت‌های هم از نظر مالی و هم از نظر تجهیزات، ما درست است اعتباراتمان کم بود، ولی برای پیروز هیچ کمی اعتباری نداشتیم.

سوال: من یک چیزی بپرسم، چون بحث اعتبارات را گفتید، یک جایی اسمش را هم نمی‌آورم شما هم اسمش را نیاورید بیچاره کرد ما را با تبلیغاتش که "حامی پیروز"، واقعا آن بنگاه اقتصادی حمایت مالی کرد از روند پیروز؟ همین الان هم تبلیغاتش در شهر هست به در و دیوار چسبیده است.

ابدالی: حامی پیروز، ایشان در حقیقت حامی یوز بود، بعد هم یکسری اقدامات که برای حفاظت از زیستگاه یوز لازم است ایشان کمک‌هایی کرد، نه این که سازمان دیگر متعهد نباشیم و هیچ کاری نکنیم نه، اصل کار ۹۰ درصد بالاتر از شاکله حمایتی اصل کار خود سازمان است و ما تمام تیم یا گروه بیماری‌ها داریم اصلا دفتر حیات وحش اصلا یک اداره کل داریم و خود استان هم که استان‌های یوز خیز ما هستند استان سمنان، خراسان‌ها و یزد، این‌ها همه تمام قد پای کار بودند، متاسفانه بعضی‌ها هم در جهت تضعیف سازمان از فرصت سوء استفاده می‌کردند و این است که مثلا یک تیمارگر آمده و همه کار کرده، این تیمارگر نیرویی بوده که ما با پیمانکار قرارداد بستیم اعتبار دادیم و پول دادیم برای همین ما استخدامش کردیم و او را به کار گرفتیم، ولی همه چیز اگر به کام او باشد بگویند محیط زیست هیچ کاری نکرد، مگر قرار است شما در زندگی تان خیلی از خدمات اجتماعی که استفاده می‌کنید همه را خودتان انجام می‌دهید؟ مگر اگر شما ماشین تان خراب می‌شود خودتان درست می‌کنید؟

سوال: من گیری ندارم من دارم می‌گویم این بنده خدا حمایت کرد این شرکت یا نکرد؟

ابدالی: شما طرح مسئله تان حقیقتش یک کمی اشتباه بوده است

سوال: اصلا من نمی‌گویم شما هیچ کاری نکردید، گفتم این بنده خدایی که شب‌ها با پیروز می‌خوابید و صبح‌ها بیدار می‌شد و ما می‌دیدیم که چطور دارد از جان مایه می‌گذارد برای این که این بچه بالاخره بزرگ بشود، یک جا‌هایی هم داشت می‌گفت آقا من تنهام و بیایید به من کمک کنید.

من این را به شدت رد می‌کنم، این که تنهاست اصلا ما این در پارک پردیسان بود و ایشان فقط تیمارگری بود که پیمانکار طرف قرار ما این را اجیر کرده بود، اجاره کرده بود و برایش گرفته بود و این که می‌گوید من تنهام ایشان تمام حقوق و مزایایش را کاملا و قانونی دریافت می‌کرد از پیمانکار، حالا من وارد بحث مادیات نمی‌شویم بالاخره پیروز قرار بود ما درباره ایران صحبت کنیم، اما افتاد کانال پیروز، پیروز نماد ایران بود و مردم به او دلبسته بودند و ما هم وظیفه داشتیم الان هر کاری هم کردیم، این که الان سازمان محیط زیست مظلوم شده این یک کمی آدم را نگران می‌کند که سازمان محیط زیست با تمام قدرت کار کرد، آمد پای کار و اعتبار گذاشت و تجهیزات گذاشت و بسیج را امکانات کرد و آخر سرهم باز مظلومانه قضاوتش می‌کنند.

سوال: نه قطعا هر کسی که صادقانه و مخلصانه برای مردم کار بکند مردم آنقدر فهیم هستند که بخواهند قضاوت اشتباهی نداشته باشند و مردم حتما متوجه کار‌هایی که صادقانه و مخلصانه انجام می‌شود می‌شوند، کما این که از روز اولی که ما با اقای شهرداری آشنا شدیم که پیمانکار شما بود تا روز نهایی که گریه ایشان بعد از مرگ پیروز گریه خیلی‌ها را درآورد مردم با ایشان داشتند ابراز همدردی می‌کردند، حتما مردم فهیم ما متوجه آنچه که اتفاق می‌افتد هستند چه خوب چه بد.

ابدالی: ما یک بحث داریم، ادعا نیست، چون ثابت شده است؛ هیچ کسی به اندازه خود ما محیط زیستی‌ها برای محیط زیست دل نمی‌سوزاند و دلیل هم داریم می‌دانید چرا؟ چون ما آنقدر محیط زیست را دوست داریم که برای حفظش جانمان را می‌دهیم ما ۱۵۰ شهید دادیم یعنی برای حفاظت از همین ذخیره گاه‌ها همین ذخائر ژنتیکی ۱۵۰ نفر از بهترین فرزندان ما، بهترین برادران ما با گلوله مستقیم شهید شدند و ۳۰۰ نفر جانباز داریم، آیا کسی که مرتب سرش توی گوشی است و عکس و فیلم می‌گذارد و از خودش می‌گوید من این کار و آن کار را می‌کنم می‌تواند برای حفاظت از گونه‌ها جان خودش را بدهد؟ می‌تواند مثل محیط بان‌های ما در آن کویر جانش را بگذارد و سینه اش را در برابر گلوله سپر کند؟

سوال: حتما همه ما قدر محیط بان‌های ارجمند را می‌دانیم حالا نمی‌دانم منظورتان از کسی که دائم عکس و فیلم می‌گذارد کیست و کاری هم ندارم، قصه‌ای که دارم این است که اگر هم دغدغه‌ای، دغدغه‌مندان محیط زیستی دارند، شاید در ابتدای امر برگردد به این که این دغدغه‌های مردم نشان دهنده اهمیت محیط زیست برایشان است و قطعا برای نگهداشت این محیط زیست مردم هم کنار سازمان محیط زیست هستند، کنار شما، کنار محیط بانان و کنار هر کسی که در این حوزه دارد تلاش می‌کند.