جوان ۳۴ ساله بابلی بر اثر شغال‌گزیدگی و ابتلا به هاری جان خود را از دست داد

حکیم مهر: یک جوان ۳۴ ساله بابلی بر اثر شغال‌گزیدگی، جان خود را از دست داد.

به گزارش حکیم مهر به نقل از ایرنا، «محمدحسن اسلام پور» از روستای کریم کلا از توابع بخش لاله آباد بابل که شب گذشته در بیمارستان یحیی نژاد بابل بر اثر شغال گزیدگی که ۲ ماه پیش اتفاق افتاده بود، جانش را از دست داد.

علی مهدی‌زاده خواهر زاده این جوان بابلی با تایید این خبر، بیان کرد: دایی من ۲ ماه پیش در باغ خود دچار شغال گزیدگی از ناحیه بینی شده بود.

وی افزود: این گزیدگی بسیار کوچک در اندازه جوش بود که دایی من به آن اهمیتی نداده و به پزشک مراجعه نکرده بود.

وی اظهار داشت: این گزیدگی سبب شد که چند روز بعد سیستم عصبی متوفی ضعیف و از ۲ هفته گذشته تاکنون بیماری وی حاد شود تا آنجا که دیگر نمی توانست حتی راه برود.

وی افزود: از ۲ هفته گذشته تاکنون که بیماری وی حاد شد فرایند درمان و آزمایش های خود را انجام داده بود اما متاسفانه دیگر دیر شده بود.

وی بیان کرد: وی در ۲ هفته اخیر از نور و آب هم وحشت داشت و حتی نمی توانست صورت خود را با آب بشوید و از آب فرار می کرد.

مهدی زاده اظهار داشت: رفته رفته به طور کلی سیستم عصبی وی مختل شد و در نهایت تنها با صدا کردن افراد دیگر چشمانش را باز می کرد.

مرحوم محمدحسن اسلام پور که شغلش ماساژور بوده متاهل و دارای ۲ فرزند دختر و پسر ۱۱ و ۴ ساله می باشد.

مراسم تشییع پیکر این جوان بابلی عصر امروز یکشنبه در روستای کریم کلا از توابع بخش لاله آباد بابل برگزار می شود.

بیماری هاری از طریق بزاق حیوان مبتلا به این بیماری انتقال می یابد و ویروس از محل گازگرفتگی وارد بدن شده و در ماهیچه ها به سمت اعصاب انتهایی رفته و شروع به تکثیر می کند.

در صورت‌ ابتلای‌ انسان‌ به‌ بیماری‌ بعد از طی دوره‌ کمون‌ (نهفتگی) علائم‌ اولیه ‌به‌ صورت‌ خستگی، بی‌ اشتهایی، بی‌قراری، انداختن آب دهان، گاهی‌ سوزش ‌و خارش‌ در محل‌ گزیدگی بروز می کند.

در مرحله‌ تحریک‌ پذیری‌ علائم‌ بی ‌قراری، خروج‌ کف‌ از دهان، احساس‌ خستگی، ترس‌ از نور و ریزش‌ اشک‌ از چشم‌ بروز پیدا می‌ کند.

انسان هار به طور کلی نسبت به تمام محرک های فیزیکی، شیمیایی، حسی و بویایی عکس العمل شدید نشان می دهد، ولی این عکس العمل ها و رفتارهای تهاجمی یک تا پنج دقیقه بیشتر طول نکشیده و در فواصل پیدایش آن ها بیمار خسته و کوفته، آرام و بی حال می افتد.

بیمار به تدریج با افزایش و تشدید انقباضات عضلانی و نخوردن غذا و نیاشامیدن آب ناتوان و فرسوده شده و سپس‌ وارد مرحله‌ اغما می شود و در اثر انقباضات شدید عضله قلب و بالاخره فلج دستگاه تنفسی فوت می کند.