با فرا رسیدن فصل زرد و نارنجی خزان، کم‌کم میوه‌هایی به همین رنگ، جایگزین میوه‌های رنگین‌کمانی فصل تابستان می‌شوند.
«به» یکی از این میوه‌هاست که به عنوان یک میوه ارزشمند محسوب می‌شود که به شکل خام و پخته مورد مصرف قرار می‌گیرد.
دکتر احمدرضا درستی، متخصص تغذیه و رئیس دانشکده و انیستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور یکی از بهترین ویژگی‌های به را این چنین عنوان می‌کند: با پختن این میوه، می‌توان آن را به مقدار فراوانی مصرف کرد مثلا در خورش «به» که در بین ایرانیان رایج است، چرا که «به» به هنگام پخته شدن فیبرهای محلول و نامحلول خیلی راحت‌تر در دستگاه گوارش فعالیت می‌کنند .
«به» علاوه بر عطر و طعم خوبی که دارد، کارتونئید (رنگریزه‌های زردرنگی دارد) که پیش‌ساز ویتامینA محسوب شده و از سویی حاوی فیبر بسیار بالایی است به طوری که می‌توان فیبر را پسرعموی «به» محسوب کرد.
به گفته این متخصص تغذیه، مقدار انرژی که از 100 گرم «به» به دست می‌آید، فقط 35 کیلو کالری است که به عنوان یک میوه کم‌قند برای افراد مختلفی که اضافه وزن، مشکلات قلبی و عروقی و ... دارند و نباید انرژی زیادی دریافت کنند، بسیار ایده‌آل است.
«در هر 100 گرم این میوه تقریبا 8 تا 9 درصد قند وجود دارد» دکتر درستی با اعلام این مطلب می‌گوید: این میوه از نظر ویتامینC، پتاسیم و ویتامینE ، ارزشمند است.
ویتامینE ، ویتامینی است که منشا اصلی آن گیاهان است و ضدسرطان و پیر شدن بدن محسوب می‌شود، البته به‌شرطی که طبیعی مصرف شود.
این متخصص تغذیه با اشاره به این که ویتامینC در «به» زیاد است خاطرنشان می‌کند: اگر فردی بتواند نیم‌کیلو به را در طول یک روز میل کند، در واقع تمام ویتامینC مورد نیازش را دریافت کرده است، همچنین به دارای پتاسیم مناسبی است که برای فعالیت اعصاب و عضلات ضروری است.
وی اظهار می‌کند: افرادی که بدنشان «پتاسیم» کمی دریافت کند، دچار لطمات جدی می‌شوند به عنوان مثال می‌توان پرفشاری خون را تا حدودی به کم مصرف کردن پتاسیم وابسته دانست.
نقرسی‌ها «به» مصرف کنند
«به» دارای پروتئین بسیار ناچیزی است و برای کسانی که به دنبال غذاهای کم‌پروتئین هستند، توصیه می‌شود، بیماران نقرسی بایستی از رژیم‌هایی با حداقل پروتئین بهره ببرند که «به» می‌تواند برای آنها بسیار مفید باشد .
دکتر درستی می‌گوید: بیماران قلبی و عروقی نیز نه تنها باید از رژیم غذایی کم‌نمک پیروی کنند بلکه گاهی توصیه می‌شود این دسته از بیماران از مواد غذایی کم‌سدیم استفاده کنند و از مصرف مواد پرسدیم همچون ریواس، اسفناج، برگ ترب و چغندر بپرهیزند.
«به»هایی از جنس آهک
در میان عوام گفته می‌شود میوه به دارای آهک یا ( NAOHهیدروکسید سدیم) است در حالی که اگر مصرف آهک زیاده از حد نباشد، به هیچ وجه مضر نخواهد بود. این متخصص تغذیه با بیان این مطلب می‌افزاید: آهکی که در طبیعت وجود دارد دارای ناخالصی و آلودگی و خاک است که مقدار زیاد سودسوزآور و مواد قلیایی در خود دارد که به صلاح نیست در غذا باشد ولی مصرف هیدروکسید سدیم خالص به میزان کم، نه تنها ضرر زننده نیست، بلکه کمک‌کننده نیز هست به عنوان مثال کشورهای آمریکای مرکزی، ذرت را شب در آب آهک خالص خوابانده تا نرم شود و صبح‌ها پس از آبگیری آن را مورد استفاده قرار می‌دادند که با این عمل خود ماده‌ای مغذی به نام «تریپتوفان» در آن آزاد می‌شد که اسیدآمینه‌ای بشدت ضروری برای بدن محسوب می‌شود که با این روش، دسترسی به آن زیاد می‌شود.
توصیه‌های بهی
از آن جایی که «به» میوه نسبتا سخت و محکمی است گاهی افراد در اثر مصرف آن دچار دل‌درد می‌شوند، که بهتر است این افراد از پخته شده این میوه مصرف کنند.
دکتر درستی با اعلام این مطلب اظهار می‌کند: چون به دارای فیبر بالایی است، پخته شده آن دارای محلولیت بیشتری است و عوارض گوارشی زیادی را هم ایجاد نمی‌کند.
