گفت‌وگوی حکیم مهر با «دکتر نیلوفر ظریفیان» رزیدنت بیماری‌های داخلی دام‌های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران/ پذیرش با شیوه سهمیه استعدادهای درخشان برای اولین بار

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «دکتر نیلوفر ظریفیان» یکی از رزیدنت‌های ممتاز دوره تخصص داخلی دام‌های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران است که با استفاده از سهمیه استعدادهای درخشان وارد این مقطع شده است. به گفته خودش این شیوه برای اولین بار است که در دانشگاه تهران اجرا می‌شود و برخی شرایط و الزامات دارد؛ از جمله اینکه رنک ورودی افراد متقاضی باید رتبه یک تا چهار باشد. همچنین از ۱۰۰ امتیاز جدول امتیازبندی پژوهشی باید حداقل ۶۰ امتیاز را بگیرند و یک استاد راهنما داشته باشند که یک طرح پژوهشی در حوزه فناوری ثبت کرده باشد و بخواهد آن را اجرا کند.

دکتر ظریفیان در گفت‌وگو با حکیم مهر تصریح می‌کند:‌ «من اول از همه به علاقه خودم فکر کردم و نه بازار کار، اما به نظرم رشته داخلی دام‌های کوچک چشم‌انداز خوبی دارد. ما در شیفت‌هایی که می‌مانیم، به چشم خود می‌بینیم که چقدر کیس می‌آید و چه تعداد از آنها کیس‌های پیچیده هستند. اینکه چقدر مردم علاقه‌مند هستند به نگهداری پت و حیوانات خانگی و انواع مختلف آن نشان می‌دهد که بازار کار خوبی خواهد داشت.»

حکیم مهر: خانم دکتر، ورودی چه سالی و کدام دانشگاه هستید؟

بنده ورودی سال ۹۶ دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران هستم.

حکیم مهر:‌ در دوره عمومی فضا و شرایط تحصیل در دانشکده چگونه بود؟

من دوره عمومی خیلی خوبی داشتم که یکی از دلایل آن شاید این بود که خودم هم از ابتدا به رشته دامپزشکی علاقه‌مند بودم؛ همیشه سر کلاس‌ها حضور پیدا می‌کردم؛ خودم جزوه می‌نوشتم؛ درخصوص درس‌‌هایی که به آنها علاقه داشتم، تکست نگاه می‌کردم و می‌خواندم و در کل به نظرم دوره بسیار مفیدی برایم بود.

حکیم مهر: خانواده با انتخاب رشته دامپزشکی مخالفتی نداشتند؟

نه اصلا، اتفاقا خیلی هم مشتاق بودند.

حکیم مهر: رشته تخصص را چطور انتخاب کردید؟

پذیرش من در دوره تخصص به روش استعداد درخشان بوده است. در واقع من استاد محور هستم و استاد من هم دکتر جمشیدی بوده‌اند. شیوه قبولی من خیلی جالب بود، کمااینکه من هیچ اطلاعاتی از رشته دامپزشکی نداشتم. سال اول که رتبه من به قبولی در دانشگاه تهران خورد به بیمارستان دانشکده آمدم تا راجع به این رشته اطلاعات بگیرم. همان لحظه که وارد بیمارستان شدم، دکتر جمشیدی را که آن زمان رئیس بیمارستان بودند، ملاقات کردم. من همراه پدرم بودم و با ایشان صحبت کردم و گفتم که قبول شدم و ورودی جدید هستم. ایشان فقط یک جمله گفتند که «قدر رشته و قدر جایگاهی که در آن قرار داری را بدان». این جمله همیشه در ذهن من بود و تا سال آخری هم که در دانشکده بودم، فکر می‌کردم که باید قدر این جایگاهی را که در آن هستم، بدانم. به این صورت شد که من وارد رشته دامپزشکی شدم و با اساتید صحبت می‌کردم و خیلی با آنها در ارتباط بودم. بعضی از آنها می‌گفتند که معدلت را بالا نگه‌دار، بعضی می‌گفتند که در کنار آن کار پژوهشی انجام بده و... صحبت‌های آنها سرلوحه مسیر آموزشی من بود و در نهایت نتیجه آن را هم دیدم و قبولی من در دوره تخصص از طریق استعداد درخشان بود. در واقع همه فاکتورهایی را که برای قبولی در استعدادهای درخشان مدنظر بود، اساتید به من گفته بودند و من آنها را داشتم.

حکیم مهر: لطفا کمی بیشتر در مورد شیوه پذیرش استعداد درخشان در دوره تخصص توضیح دهید.

در واقع من آزمون تخصص ندادم. این شیوه برای اولین بار است که در دانشگاه تهران اجرا می‌شود و برخی شرایط و الزامات دارد. از جمله اینکه رنک ورودی افراد متقاضی باید رتبه یک تا چهار باشد. همچنین از ۱۰۰ امتیاز جدول امتیازبندی پژوهشی باید حداقل ۶۰ امتیاز را بگیرند و یک استاد راهنما داشته باشند که ایشان یک طرح پژوهشی در حوزه فناوری ثبت کرده باشند و بخواهند آن را اجرا کند. در حقیقت شما دانشجوی آن استاد می‌شوید. مدارک به دفتر استعدادهای درخشان دانشگاه تهران می‌رود و اگر متقاضی شرایط را داشته باشد، مثل سایر دانشجویان سر کلاس می‌نشیند. اما در این چهار سال باید آن طرحی را که استاد در سامانه داشت، به شکل پژوهشی پیش ببرد. بنده و دکتر سعیدی بخش جراحی به این شیوه پذیرش شدیم.

حکیم مهر: آیا مصاحبه هم داشت؟

چون استاد محور بود و من تنها متقاضی بودم که به این شیوه اقدام کردم و خود دکتر جمشیدی هم علاقه داشتند که من را جذب کنند، دیگر مصاحبه‌ای برگزار نشد. خودم بودم و مدارکی که لازم بود و رنک ورودی و جدول امتیازات و...

حکیم مهر: CV شما شامل چه مواردی بود؟

در واقع قبولی در این شیوه به نحوی است که زحمات ۶ ساله دانشجو مدنظر قرار می گیرد. مثلا معدل بنده در دوره عمومی ۱۸ و نیم بود و خیلی برای به دست آوردن این معدل تلاش کرده بودم. در کنار آن یک کتاب چاپ دانشگاه تهران داشتم، یک‌سری مقاله از پایان‌نامه‌ام در آمده بود و مقالات دیگری کار کرده بودم. این نتیجه شش سال تلاش من بود و درحقیقت این نوعی سهمیه استعداد درخشان است. مثل فردی که در المپیاد زیست‌شناسی مدال طلا می‌گیرد و روی صندلی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران می‌نشیند، این نیز به همین صورت است. انگار که من در این شش سال رزومه‌ای جمع کردم و می‌توانم از این رزومه استفاده کنم و مستقیم به دوره تخصص بروم.

برخی شرایط این شیوه به این صورت است که دانشجو اول باید رنک ورودی داشته باشد و بیشتر از دو سال از فارغ‌التحصیلی او نگذشته باشد. یک جدول امتیازبندی داشت که مربوط به مقالات، کتاب، رزومه کاری، کارآموزی، توصیه نامه و... بود که دانشجو باید ۶۰ امتیاز از آن ۱۰۰ امتیاز را بگیرد. همچنین استاد راهنما و استادی که می‌خواست دانشجو را بگیرد، باید یک طرحی را در سامانه فناروی ثبت می‌کرد. یعنی اعلام می‌کرد که طرح من ثبت شده و فلان دانشجو تمام ویژگی‌ها را دارد و من می‌خواهم این دانشجو را با این سهمیه بردارم. این شیوه جذب دانشجو می‌تواند مصاحبه هم داشته باشد، مشروط به اینکه متقاضی وجود داشته باشد. چون این روش اولین سالی بود که اجرا می‌شد، فقط من متقاضی بودم. دانشجویان می‌توانند درخواست داشته باشند و یکی از شرایطی که داشت این بود که فقط دانشگاه‌های دولتی را می‌گرفتند و دانشجویانی که در دانشگاه‌های دولتی درس خواندند، می‌توانند از این سهمیه استفاده کنند.

حکیم مهر: بازار کار رشته تخصصی داخلی دام‌های کوچک را چطور پیش‌بینی می‌کنید؟

من اول از همه به علاقه خودم فکر کردم و نه بازار کار، اما به نظرم رشته داخلی دام‌های کوچک چشم‌انداز خوبی دارد. ما در شیفت‌هایی که می‌مانیم، به چشم خود می‌بینیم که چقدر کیس می‌آید و چه تعداد از آنها کیس‌های پیچیده هستند. اینکه چقدر مردم علاقه‌مند هستند به نگهداری پت و حیوانات خانگی و انواع مختلف آن نشان می‌دهد که بازار کار خوبی خواهد داشت اما آینده را هیچ‌کس ندیده است.

حکیم مهر: برای آینده خودتان چه برنامه‌هایی دارید؟ آیا در بخش آکادمیک فعالیت خواهید کرد یا به بخش خصوصی ورود می‌کنید؟

واقعیت این است که الان برای تصمیم‌گیری خیلی زود است و خیلی به این موضوع فکر نکرده‌ام، چون ابتدای راه رزیدنتی هستم و نمی‌دانم که چند سال دیگر چه اتفاقی می‌افتد، اما خودم به حوزه آکادمیک خیلی بیشتر علاقه‌مند هستم تا بخش خصوصی. به طور کلی به تدریس بیشتر علاقه دارم و انجام کارهای پژوهشی را خیلی دوست دارم. پایه پذیرفته شدنم از طریق استعداد درخشان نیز بر اساس پژوهش است. یعنی من در این چهار سال باید یک طرحی را پیش ببرم.

حکیم مهر: از نظر شما مهمترین مشکلاتی که در بخش داخلی دام کوچک وجود دارد، چه چیزهایی هستند؟

یکی از مشکلات این است که خیلی به این رشته بها داده نمی‌شود و اهمیت آن در جامعه آن‌طور که باید هنوز درک نشده است. من در کلینیک حس می‌کنم که شاید بتوان بیشتر این رشته را معرفی کرد و مردم نسبت به آن آگاه‌تر شوند، چون خیلی جای پیشرفت دارد.

حکیم مهر: ‌به‌عنوان حرف آخر...

از شما تشکر می‌کنم.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.