حکیم مهر: رییس اداره دامپزشکی
قشم از مشاهده بیماری اکتیمای مسری در بین تعدادی از شترهای این جزیره خبر داد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایرنا، «محمد صدیق ارم» روز
دوشنبه افزود: پس از دریافت گزارش وقوع بیماری در گله شتر یکی از دامداری های این
جزیره، کارشناسان این اداره به منطقه اعزام و پس از انجام معاینات و بررسی های
لازم موفق به تشخیص، ضدعفونی کردن جایگاه نگهداری، تجویز دارو و قرنطینه کردن
شترهای جدیدی که وارد این گله می شوند، کردند.
وی ادامه داد: در عملیات کنترل و تشخیص این بیماری، ضمن
معاینه بالینی و دقیق شترهای بیمار و بر اساس علایم کلینیکی همچون ضایعات دهانی در
اطراف پوزه و بینی و تورم سر و صورت، بیماری اکتیمای مسری تشخیص داده شد.
بیماری اکتیما که به آن بیماری ارف نیز گفته میشود را میتوان
یک بیماری ویروسی واگیردار دانست که در صورت بروز میتواند به سرعت در میان شترها
شیوع پیدا کند و آنها را مبتلا کند.
اکتیمای واگیردار یک بیماری عفونی ویروسی است که علاوه بر
شتر برخی از نشخوارکنندگان اهلی و وحشی را مبتلا می کند و بیماری بیشتر دام های
جوان را به فرم بالینی مبتلا می کنند.
بررسی رخداد بیماری در ایران نشان می دهد که این بیماری در
بین بیماری های اخطار کردنی شتر در رتبه دوم بعد از آبله شتر قرار دارد.
هم اکنون حدود ۹۰۰
نفر شتر در جزیره قشم وجود دارد.
شیوه نگهداری شترها در این جزیره سنتی و فرستادن گله به
مراتع همراه با ساربان است.
جزیره قشم با وسعت یک هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع از تنگه هرمز به
موازات ساحل جنوبی ایران به طول ۱۳۵
کیلومتر و عرض میانگین ۱۱
کیلومتر داز توابع هرمزگان است و ۳۰۰
کیلومتر خط ساحلی دارد.
شهرستان قشم شامل جزیرههای قشم، هنگام و لارک با حدود ۱۵۰ هزار نفر جمعیت از تنگه هرمز
به موازات ساحل استان هرمزگان به طول ۱۵۰
و عرض میانگین ۱۱
کیلومتر در میان آبهای خلیج فارس گسترده شده است.
بیماری اکتیمای واگیر یکی از بیماری های شایع در بین شتران ایرانی است که بیشترین رخداد آن در فصل زمستان دیده می شود و علت آن رویکرد تغذیه ای شتران در این فصل است که باعث می شود به علت کمبود علوفه حیوان به ناچار بر علوفه های خشبی که باعث زخم شدن لبها و لثه ها می شود روی آورده و این امر فرصت مناسبی برای ابتلای شتران به بیماری اکتیمای واگیر ایجاد می کند، در صورت بروز بیماری می توان به درمان های حمایتی روی آورد و با استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف از بروز عفونت ثانویه باکتریایی جلوگیری کرد، همچنین استفاده از گلسیرین یده و گلیسیرین فنیکه برای نرم کردن ضایعات و دلمه های اطراف لب ها استفاده کرد، همچنین برای تغذیه دام توصیه می شود که از غذاهای نرم موجود و در دسترس برای تغذیه استفاده کرد، و معمولاً بیماری تلفاتی ندارد و فقط بچه شترها ممکن است که به علت زخم های دهانی از شیر خوردن امتناع کنند و در صورت عدم توجه به کافی تلف شوند.